My two big brothers (A Dutch Martin Garrix and Julian Jordan Fanfiction)

Chapter 4

A_Crazy_Directioner speciaal een leuk stukje in deze chap, hihi. Veel plezier iedereen met deze chapter. Groetjes Anoniem_x

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Shanna P.O.V.

Eindelijk het is zo ver! We gaan op vakantie! Ik heb er echt zo veel zin in! OH EMMM GIEEEE! I HAVE TOO MUCH SUGER OPGEGETEN NET! Nu ben ik echt te druk en we gaan nog wel met de bus. Nou ja, voor een deel met de tour bus en voor de rest met de gewone bus natuurlijk als onze chauffeur moet rusten minimaal DRIE KWARTIER. Dat is echt zo klote. Geloof me.

De afgelopen nacht heb ik bij Selina thuis geslapen omdat het anders een gedoe werd met weer terug komen weet je wel. Daar hadden we echt niet zo veel zin in enzo.

Een hel schalkgeluid komt van buiten. Martin loopt naar de voordeur en doet open.

''De tourbus is er mensen'' zegt Martin. Ik begin te grijnzen. Yes, we kunnen weg. Hier heb ik mijn hele leven opgewacht. MIJN HELE LEVEN, MENSEN! WOEHOE! 

''We komen!'' roep ik naar beneden. Selina en ik lopen haar kamer uit met onze koffers. We hadden die dingen eigenlijk al beneden moeten hebben. Maar ja. Dat hebben we weer eens niet gedaan. Dus we zijn maar een stel pancakes met z'n tweeën. Maar dan wel melige pancakes.

We lopen naar buiten, pleuren onze spullen in de bus en gaan in de bus zitten. Selina en ik beginnen echt helemaal melig te worden. Waarom weet ik niet precies, maar het is echt super droog.

"Hoelaat denken jullie dat we in Londen aankomen?" vraagt ik. Selina kijkt me aan met haar pokerface.

"Waarom vraag je dat nou eigenlijk?" vraagt ze.

"Wat? Is dat een misdaad dan?" vraag ik. Selina begint te lachen.

"Nee. Wat denk jij dan sufkut" zegt ze met een pretface.

"Nou, lekker aardig ben je weer zeg" zeg ik. In mijn ooghoek zie ik Selina en de jongens lachen.

"We zijn pas vanavond rond een uur of acht bij het hotel. Maak je dus geen zorgen daarover" zegt Martin. Ik knik en pak samen met Selina onze telefoons.

Martin P.O.V.

Ruim vier uur later zijn we in Belgie bij benzine station. Onze chauffeur moet nu drie kwartier pauze houden. Toen Shanna erachter kwam had ze zo'n geniaal gezicht opgezet, niet normaal gewoon. Julian, Selina en ik lagen echt helemaal vlak van het lachen. Maar nu moeten we voor de komende vier uur met de gewone bus. Dat is eigenlijk ook best wel leuk om weer eens te doen. Gelukkig hoeven we alleen onze handbagage mee te nemen de rest word door Sjon meegenomen als hij klaar is met zijn pauze. We zien hem pas weer bij de veerboot.

We pakken onze tas met handbagage en lopen de bus uit. Zo te zien had de baas al een bus deze kant opgestuurd en we lopen erin. We zoeken een plek dicht bij elkaar uit, want dan raken we elkaar niet kwijt. Tenminste, dat hopen we. Er zijn nog net vier plekken bijelkaar vrij, dus nemen we daar plaats.

"Waar gaan we nu heen?" vraagt Shanna als we vertrekken. Ik kijk achterom.

"We gaan nu naar Frankrijk" zegt Selina dan.

"Klopt. Hoe weet je dat?" vraag ik. Ze kijkt me lachend aan.

"Ik ben al zo vaak met jullie mee opreis geweest. En ik ben toen een keer net als jullie met school naar Londen toe geweest met de bus voor een week. Weet je nog?" verteld ze lachend. Dat was ik echt helemaal vergeten.

"Oh ja. Dat is helemaal waar" zeg ik. Ze knikt kort.

"Oh. Toen was ik ook mee met school. Of was ik toen in Nederland gebleven?" vraagt Shanna.