My two big brothers (A Dutch Martin Garrix and Julian Jordan Fanfiction)

Chapter 36

Selina P.O.V

Als ik 's ochtens wakker word, zie ik op mijn wekker dat het al half tien is. Ik draai me om naar het bed waar Shanna ligt en buig me naar haar bed toe. Ik begin voorzichtig met mijn vinger in haar wang te prikken en zie dat ze een beetje suf reageert met haar hand.

''Shan? Wakker worden?'' zeg ik zacht.

''Nee. Ik ben te moe om op te staan'' kreunt ze slaperig.

''Shan? Sta op of ik haal Louis, zodat hij je kan bespringen'' zeg ik. Meteen schiet ze omhoog.

''Holy kwakamoli. Dat waag je niet. Ik ben nog te jong om dat nu al te ervaren'' gilt ze bijna.

''Kom we gaan naar beneden'' zeg ik. Shanna knikt en we lopen naar beneden. Shanna draagt als pyjama een lichterlijk wijd T-shirt met sportbroekje en ik een lichterlijk wijd hempje met ook een sportbroekje. Als we de woonkamer in lopen zitten de jongens in hun pyjama's op de bank. Zodra Shanna en ik langs lopen zie ik in mijn ooghoeken dat ze naar ons beginnen te staren. Normaal gesproken zou ik een joggingsbroek over het korte sportbroekje aan doen, maar dat heb ik nu niet gedaan. Gewoon omdat ik daar nu geen zin in had.

''Good morning, girls'' roepen Harry, Liam en Louis met z'n drieën naar ons toe.

''Morning, guys'' roep ik terug.

''Wil je cornflakes?'' vraag ik aan Shanna. Ze knikt en we maken ons ontbijt. Als ont ontbijt klaar is gaan we met z'n tweeën aan de keukentafel zitten en beginnen te eten.

''Ga je zo weer naar huis of zullen we nog even de stad in?'' vraag ik.

''Ik moet zo naar huis. Maar ik kan m'n moeder wel vragen of ik tot vanavond mag blijven?'' zegt Shanna.

''Kan'' zeg ik.

''Oké, dan sms ik mijn moeder even'' zegt ze.

Shanna P.O.V

Na het eten lopen Selina en ik naar Selina haar kamer. We pakken wat spullen en kleden ons om, doen ons haar en doen onze make-up en gaan weer naar beneden. Als we de woonkamer in willen lopen, komen de jongens net de deur door. Selina en ik zetten een stap opzij en wachten tot ze voorbij zijn gelopen. Het duurd niet lang of we kunnen met z'n tweeën doorlopen en ploffen op de bank.

''Wat zulen we gaan doen?'' vraag ik met een zucht.

''Ik heb geen idee.'' zegt Selina. We geven allebei een diepe zucht.

''Zullen we naar Starbucks?'' vraagt Selina.

''Je hebt zeker weer zin in koffie?'' vraag ik terug.

''Wat denk je dan zelf? De koffie van Starbucks is verslavend en ik heb het leren drinken van m'n broers. Die zijn er net zo gek van als mij. Denk even na, Shan.'' zegt ze lachend.

''Ja, dat was me al duidelijk geworden. Maar het valt me op dat jullie alle drie wel veel naar de Starbucks gaan. Misschien wel iets te veel als je het mij vraagt. Echt moeten jullie niet een keer minder gaan drinken van die koffie?'' zeg ik.

''Shan. Doe even normaal. Dat doen we niet. Stel die vraag dan maar een keer aan m'n broers als die andere jongens weg zijn. Maar kom, dan gaan we'' zegt ze. Ik knik. We lopen naar de gang en doen onze jassen en schoennen aan. We lopen naar buiten de straten door. Ik zie Selina in mijn ooghoeken om zich heen kijken met een blik die ik niet goed kan omschrijven. Ik denk dat ze een beetje bang is om de pers tegen te komen ofzo.

Shanna P.O.V

Als Selina en ik terug lopen door de straten waar we eerder vandaag al doorheen liepen. Het is op het moment rustiger in de straten dan eerder vandaag. Geen idee waarom. Maar het is gewoon zo. Dan gaat op gegeef moment m'n mobiel af. Ik pak hem uit m'n zak en kijk wie het is. Het is mijn beste vriend uit Alkmaar, Danique. Ergens is hij echt mega leuk, maar ik moet het nu echt uit mijn hoofd houden om verlieft op hem te worden, want ik heb al verkering met Louis. En ik denk dat hij ergens deze week weer naar Londen toe gaat. Maar even back to the point. Danique belt me en ik heb nog steeds niet opgenomen. Selina kijkt me aan met een blik dat ik wel moet gaan opnemen, dus dat doe ik ook.