Chapter 41

142 10 3
                                    

Jessica P.O.V.

Het is nu al weer een tijdje aan tussen Julian en mij. Maar dan bedoel ik ook echt een tijdje. Ik had niet echt snel verwacht dat Julian me zou vragen. Ookal merkte ik al een beetje dat hij zich een beetje anders begon te gedragen als ik in de buurt was. Dat was best wel grappig om te zien. Maar ik ben er heel erg blij mee dat hij me eindelijk heeft gevraagt. Ik zat er eerlijk gezegt wel een klein beetje op te wachten tot het er eindelijk van zou komen en toen gebeurde heb ook gewoon nog eens echt.

Momenteel zit ik lekker op de bank met mijn ontbijt. Onder tussen zit ik in een tijdschrift te bladeren die ik een tijdje geleden had gekregen van iemand, als ineens de bel gaat. Ik leg het tijdschrift weg, kijk even in mijn bakje en zie dat het nog tot de helft gevuld is. Dan volgt het geluid van de bel nog een paar keer snel achter elkaar. Ik sta in mijn pyjama op en loop naar de deur. Dan doe ik open en zie Julian staan.

''Wat is er met jou aan de hand? Je staat helemaal te hijgen. Heb je gerent ofzo?'' ratel ik aan één stuk door tegen Julian als ik hem binnen laat en alsvolgt de deur weer dicht doe.

''Ik heb gerent, dat is er aan de hand. De pers zit achter me aan. Ze stellen allemaal van die belachelijke vragen met dat ik jou bedrieg met een ander en of ik nog wel echt met jou verder wil gaan'' zegt hij. Mijn mond valt wagenwijd open. Ik kan dit echt niet geloven. Wie heeft dit nou weer bedacht? Wie heeft er zo'n groot hekel aan dat ik met Julian zou gaan? Selina en Martijn in ieder geval niet. Want anders hadden die dat wel tegen me gezegt. Of houden ze toch iets voor me achter kunnen houden?

''Julian? Zou iemand bij jou thuis of in je vrienden groep onze relatie niet kunnen waarderen fozo?'' vvraag ik hem.

''Jess, nee. Ik denk het niet. Selina en Martijn zouden niks voor me achter houden. Mijn moeder is over het algemeen altijd weg voor haar werk of met haar vriendinnen groepje. En als die thuis is heeft ze echt even haar rust nodig. En mijn vader zie ik nooit. Ook mijn ex-stief vader zie ik nooit meer. Ookal heeft hij me opgevoed als zijn eigen zoon, al is hij de vader van Martijn en Selina. Dus wat kan ik nog zeggen?'' zegt Julian. Ik geef een knikje. Wie zou het dan kunnen zijn, vraag ik me nu een beetje af. Dan bedenk ik me dat mijn ontbijt soppig begint te worden terwijl het nog op tafel staat. Ik pak het kommetje weer en eet weer verder.

''Maar ik zal jou nu even niet meer verder lastig vallen. Want ik moet naar mijn werk en jij moet nog verder met je ontbijt'' zegt Julian, terwijl hij een klein beetje in zijn broek knijpt. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en laat zichzelf naar buiten. Hij zwaaid nog even en stapt dan op zijn fiets.

Rustig eet ik mijn ontbijt verder op. Plotseling realiseer ik me een klein detail, dat ik over het hoofd heb gezien. Julian heeft voor mij natuurlijk nog met Nicole gehad. Misschien probeert zij hem nu aan alle kanten zwart te maken met al die roddels. Achja, ik weet het allemaal ook niet meer. Er zijn zo veel mogelijkheden die je zou kunnen bedenken over wie en waarom diegene dat zou doen.

Plotseling hoor ik mijn telefoon trillen. Ik pak hem op, helder mijn mobiel op en zie dat mijn broer Peter me een appje gestuurd heeft. Hij is een paar jaar in Groningen opgegroeid, maar toen verhuisde onze ouders met hem naar Overijssel en werd ik geboren. Daar hebben we gewoond tot mijn vijfde of zesde. Daarna zijn we verhuisd naar Amsterdam. Maar toen voor hem de middelbare school tijd voor hem kwam, is hij terug gegaan naar Groningen en bij familie van ons gaan wonen. In het weekend kwam hij dan thuis. Hij woont nu nog in Groningen, op zichzelf, maar hij is vanplan om ook in Amsterdam te gaan wonen en dan bij Kelvin in te gaan trekken. Ze kennen elkaar nog van de middelbare school in Groningen. Maar na een aantal jaar in New York gewoont te hebben met mijn ouders zijn we weer terug gekomen naar Amsterdam.

Ik kijk wat Peter me geappt heeft.

'Hey Jessica. Ik heb met Kelvin geregelt dat ik bij hem in kan trekken, dus ik kom weer in Amsterdam wonen. Onze oom en tante komen vanmiddag met mijn spullen en mij die richting op, aangezien ik alles al heb ingepakt. Dus we zien jou en pap en mam vanmiddag vast wel. Maar kan ik misschien bij jullie in huis verblijven totdat Kelvin en ik mijn spullen bij hem in het apartement helemaal hebben uitgepakt en ingericht? Dit heb ik ook al aan pap en mam gevraagt, dus je hoeft het niet door te geven. Veel liefs Peter.'

My two big brothers (A Dutch Martin Garrix and Julian Jordan Fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu