Taylor
Ώσπου να γυρίσω πίσω στον κοιτωνα μου, ένιωθα λίγο καλύτερα. Ίσως ήταν ο δροσερος αέρας που είχε κάνει αυτό το μαγικό. Το χτύπημα είχε φύγει, όμως ακόμα υπήρχε ένας βουβός πόνος στο κεφάλι μου. Ανεξάρτητα από το πόσο προσπάθησα, δεν μπορούσα να ανακτήσω τις χαμένες μου αναμνήσεις από το προηγούμενο βραδυ. Τελικά κατάφερα να φύγω από εκεί πρωτου ο Sin ξυπνήσει. Αυτό θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο ντροπιαστικο από την ήδη καταστροφή μου με τον άγνωστο νεαρό όταν προσπάθησα να βγω κρυφα έξω. Άφησα εναν αναστεναγμό απογοήτευσης. Είχα χάσει την παρθενιά μου με έναν σεξι τύπο που δεν μπορούσα καν να θυμηθω.
Γαμωτο!
Ο κοιτωνας ήταν ήσυχος καθώς έμπαινα στο κτήριο. Ήταν πολύ νωρίς για τους πιο πολλούς ανθρώπους για να είναι ξύπνιοι, έτσι ευτυχώς δεν θα με έβλεπε κανένας να γυρνάω πίσω κρυφα. Ανέβηκα γρήγορα τις σκάλες στο δεύτερο πάτωμα. Το ασανσέρ ήταν εκτός λειτουργίας από την στιγμή που είχα έρθει, και αναρωτιόμουν αν επρόκειτο πότε να φτιαχτεί. Πριν, δεν με είχε ενοχλήσει ιδιαίτερα, αισθανόμουν ακόμα εύθραυστη, και δεν ένιωθα πολύ ωραία με το να πάω από τις σκάλες.
Το δωμάτιο που μοιραζομουν με την Jordan ήταν ήσυχο και σκοτεινό με το που μπήκα. Προσπάθησα να είμαι όσο πιο ήσυχη μπορώ, ώστε να μην ξυπνησω την Jordan που κοιμόταν στο κρεβατι της.
"Έκανες τον περίπατο της ντροπής, έτσι δεν ειναι;" άκουσα την φωνή της Jordan καθώς έβγαζα τα παπούτσια μου.
