HASTA

3.Bölüm

Gizlice hastanenin arka çıkışından çıktık.Biraz yürüdük ve sonra bana beklememi söyleyip gitti.Geldiğinde altında bir motorsiklet vardı.Şaşırmıştım.Bana bir kask uzattı fakat takamadım ne aptalım.Söylenerek yanıma geldi ''saçlarını topla önce'' dedi.

O:Bu kız beni delirtecek sülük gibi yapıştı.Daha bir kaskı takmayı bile beceremiyor.Saçlarını toplamasını söyledim önce. Ellerini yavaşça boynundan geçirip saçlarını topladı. Boynunun kıvrımı başka şeyler hissetmeme... Ne diyorum ben. O daha çocuk.

Saçlarımı topladım o da kaskımı takmama yardım etti.Sonra motorsiklete oturdu birşey demeden bende hareketsiz ona bakıyorum. Sonra arkasına dönüp ''burda kalmaya niyetlisin galiba'' dedi.Korkuyorum daha önce bisiklete bile binmedimki ben demedim tabiki.Bende gidip oturdum arkasına.Bir his bana onun yanında hastalığımı unutturuyor.Biraz önce yatağımda otururken şimdi ise burdayım sanırım bu artık sadece merak değil.Birden gaza basınca sendelim nerdeyse düşüyordum durdu elleriyle kollarımı öne çekip karnına bağladı ve ''sıkı tutun'' dedi.Ne yaptığımı bilmiyorum hayatımda yapmamam gereken şeyleri yapıyorum hemde adını bile bilmediğim birinin yanında.

Ne kadar gittiğimizi bilmiyorum belki birkaç dakika belki daha fazla.Hızlıca birkaç arabanın yanından geçtik.Biraz başım dönünce gözlerimi kapayıp başımı ona yasladım.Hız daha önce tatmadığım bir şey her ne kadar başım biraz dönse de sevdim bu duyguyu. Bir yerde durduk bende gözlerimi açtım ve istemesemde kollarımı geriye çektim.

Geldiğimiz yer bir alışveriş merkeziydi.Benim yaşımı aşar ha? diye geçirdim içimden. ''Gel benimle'' deyip elimi tuttu. Bir mağazanın içine girdik.Gece gece böyle bir mağazada ne işimiz vardı? Aslında gecenin köründe onun yanında ne işim vardı? Pahalı bir yere benziyordu burası .Ben etrafıma bakınırken o, pantalon t-shirt ve bir de ceket tutuşturuverdi elime . Pantalon ve ceketin deri olması da ayrı bir olay.

''Dene bunları'' dedi sürekli emir kipiyle konuşuyordu. Bu garip olsada hoşuma gidiyordu.Birşey demeden kabine gittim

Kıyafetleri giymiştim ancak büyük gelmişlerdi. Bu normaldi çünkü 2 beden büyük almıştı. Bol gelen pantolonu elimle tutarak dışarı çıktım. Ablasının kıyafetlerini giyinmiş küçük çocuklar gibi duruyordum. 

Kabinin tam karşısındaki siyah deri koltukta oturuyordu. Bana bakınca içinden gelen kahkahalara engel olmadı fakat yüz ifademden bozulduğumu anlayınca yüzüne odunsu bir ifade takındı yine de içinden güldüğünü fark edebiliyordum. Yanıma gelen görevliye bedenimi söyleyince bana uygun olanları getirdi. Yavaşça kabine girdim. Bu sefer olmuştu . Aynada kendime baktım o kadar da kötü olmamış diye geçirdim içimden. Aşağıdan toplu saçlarımı açıp sağ omzumdan sarkıttım. Bu bendeki çocuksu havayı biraz olsun gidermişti sanırım. Nedense o da beğenir mi diye bir merak vardı içimde. Yavaşça kabin perdesini aralayıp bir kaç adım attıktan sonra 

-Nasıl olmuş ? dedim olumsuz bir cevap almaktan korkuyordum. Sanki geçmişimle bağım hastahaneden kaçışımla kesilmiş gibiydi. Şu an burda olmamın mantıklı bir açıklamasını bulamıyordum çünkü

-------------------------

O :  Bana seslendi ona baktım . Küçük bir kız gibi elleriyle oynuyor gözlerini benden kaçırıyordu. Pijamalar içindeki pasaklı ufaklık bir genç kıza dönüşmüştü. Bir an benden kaçırdığı bakışlarını üzerime doğrulttu. Bakışlarımla onu rahatsız etmek istemedim. Aklımda toplanan düşünceleri dağıtmak istercesine başımı salladıktan sonra bakışlarımı başka bir tarafa çevirdim fakat onun görüntüsü hala gözümdeydi.

-----------------------------------

Bana baktı sonra yüzünü çevirdi ancak bu bakış diğeri gibi dalga geçmiyordu bu barizdi fakat anlamlandıramadığım bir şey vardı bakışlarında. Buğulu ela gözleri bana bir şey anlatmak ister gibiydi. Belki de ben öyle anlamıştım