Secret Academy: Birthmark Owners

Chapter 1: Tremulant

SABO:TREMULANT
Written by: Brenda_Imp
* * * * *

Papasok ako ngayon sa school I'm so happy dahil its friday !
Last day for this week. it means pahinga days na ulit.

Actually 3 days lang ang pasok ko sa isang linggo. Imbyerna sakin ang gumising ng maaga kahit pa tatlong araw lang ang pasok ko.

Especially I'm graduating student.

Late ako for today dahil sa lintik na alarm clock na yun!
Mali yung oras ng pag alarm. Feeling ko may nagreset nun .

Malalagot talaga sakin ang gumawa nun! >.<

Naglalakad ako ngayon. Its my everyday Routine. Kahit mayaman kami i use to it.
Malapit lang naman ang school na pinapasukan ko sa subdivision na ito.

Today is very very so much so much Weird. Dahil para akong tangang pabalik balik tumitingin sa isang weird na malaking puno.
Yung punong matanda na dahil narin sa itsura nito at feeling mo super Creepy

Nagulat nalang ako na bigla akong nakakita ng imahe sa Punong yun kaya sa subrang takot ko. Napakuripas ako ng takbo.

My Ghad ayuko na ulit tumigil sa punong yun.
Kwento kwento pa naman about sa punong yun may mga enkanto daw doon tapos bawat tumitingin daw doon namamatay or nawawala.

Jusko! Wag naman sana ako. ga-graduate pa po ako. :'(

Napatingin ako sa Wrist watch ko.
Oh noooooo! 6 minutes nalang time na!

Pucha! Grabi ang takbo ko para lang maka abot sa first subject ko ngayon.

Di baling malate na ako sa ibang subject wag lang talaga sa subject ni mam Joyce napakaMean pa naman nya.

Habang takbo ako ng takbo wala na akong pakialam sa nababangga ko sa daanan dahil iniisip ko ang punishment if ever malate ako sa subject nya.

Alam nyo ba ang punishment nya?

Maglilinis ka lang naman sa soccer field! Dahil part of science ang panatilihing malinis ang kapaligiran! stupid rules!

I really hate her subject di dahil science ito. Kundi sa mga topic na dinidisscuss nya sa science which i can't even digest it.

Saktong pagtapat ko ng pintuan nag ring ang bell.

Salamat naman at naka abot ako.

Umupo na ako sa assign chair sakin. Lahat sila nakatingin sakin. Yea its not normal to me na ma late dahil dati ako ang laging na uunang pumasok dahil walking distance lang ang layo nitong school sa bahay namin kaya nakakapagtaka nga naman.

"Your always save by the bell!"masungit na sabi sakin ng katabi ko.

"And i'm thankful for that"masaya kong sagot.

"Saan ka ba pumupunta at parati ka nalang nahuhuling pumasok.?" Bulong nya sakin para di marinig ng mga classmate kong mga chismosa.

"I-I-I-always check doglas if his ok. Oo yun nga. Heheh"pagpapalusok ko pero parang hindi effective.

Tumingin sya sakin ng matalim. Yan. Ganyan yan kapag alam nyang nagsisinungaling ako.

"KAYE!"Seryuso nyang sabi.

"Yun naman talaga ee" nag aakto akong normal para naman di sya maghinala pa.

"MERI!"diin nyang sabi pa.

Di nya talaga ako titigilan. Malakas din ang instict nito ee.

"Ano ba kasi!"nababahala na talaga ako.