Secret Academy: Birthmark Owners

Chapter 6:Still Bothering

ito po yung image ng vigor palace .. :)

After kong makausap si mama umalis narin ako sa kwarto nya at imbis na dumiretso akong kwarto ko, naglakad lakad muna ako sa palasyo. Medyo madilim na sa labas pero sa loob ng palasyo umaapaw ang kaliwanagan dahil narin sa mga chandeliers.

Ang ganda ng ceiling dahil sa mga nakaguhit na imahe rito.

Naglakad lakad pa ako at nakarating ako sa dulo ng palasyo. Napalingon ako sa di karaniwang pinto . kaya nilapitan ko ito . bubuksan ko na sana nang may humawak sa braso ko.

"Hindi mo maaaring bukas ang pintuang yan"isang tinig na pamilyar sakin ang aking narinig.

Lumingon ako upang makita kong sino sya.

Si Cyfroh pala.
Binitawan ko na ang pagkakahawak sa doorknob at muling hinarap sya.

"At sinong nagsabi?"pagtataray ko sa kanya.

"Ako. Bilang guardian mo. Responsibilidad naming pangalagaan ang kaligtasaan ng aming master"seryuso nitong sabi nya sakin.

The way he speak now, napakaseryuso.
Bakit? Masama bang i explore ko ang palasyo namin? Pero dahil nadala ako sa kaseryusuhan ng mukha nya nilampasan ko lang sya.

Parati nalang nya ito ginagawa, ang pasulpot sulpot.

"Do you have any permission to do that thing?"tnong ko s kanya ng hindi sya hinaharap.

"What thing?"sabi nito pero ramdam ko sa boses nya ang pagkalamig .

napakacold nya.. Anong nangyari sa kanya.?

"Yang pasulpot sulpot mo . Mister!"napahinto ako at hinarap sya. "Never do that again. Nagugulat ako"dagdag ko pa.

Yung mukha nga di na maipinta kong galit ba o natatawa ba o nalulungkot. Hmp . bahala na nga sya dyan.

Nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako ng aking silid. It was past 7:00 ng pumasok na ako sa kwarto.

Naalala ko ang pinagusapan namin ni mama before. I'm going to enter in magical academy. Compared in normal world sa tingin ko it could be difficult for me to learned this such thing. Specially i'm was the beginner in my late age, to exposed my self in magics.

Ilang beses ko narin tinatanong ang sarili ko kung kakayanin ko ba talagang tumagal dito. Dahil sa pagkakatanda ko . once i entered in that school. I'll stay there until i graduate. Oh diba nakakaluka! Hmp.

Another thing is,,,, yung panaginip ko. Di ko alam na sa tuwing maaalala ko ang boses ng lalaking yun at ang mga katagang sinabi nya ay agad nababalot sa takot ang buong katawan ko. Di ko pa kayang ipagtapat kina mama ang napanaginipan ko.

It was like my scary nightmare.

"Parang gusto ko nang bumalik sa mundo ng mga tao"nasabi ko nalang bigla.

Ibang iba kasi ang sitwasyon noong normalvat simple lang ako kaysa sa sitwasyon ko ngayon.. Very hard.

Noon.. Aral, shopping, gimik lang ako pero ngayon aral, taking responsibilities, learning my magic and syempre ang sanayin din ako sa pakikipaglaban o should i say na ihanda ako sa maaaring maganap sa hinaharap na digmaan.

Ang layo talaga sa nakasanayan ko.

Bago pa ako maluka luka sa kakaisip ng mga bagay na ito kumain muna ako na nakahain sa aking mesa. Kung may isang bagay na nakasanayan ko sa mundo ng mga tao at sa tingin ko ganun din ito sa enchanted world. Ay kumain ng hindi kasabay sila mama.

Sa isang week bilang lang na makasama ko sila ng sabay sabay dahil karaniwan ay si mama lang kasama ko at si papa parating wala.

Dahil sa busy si papa sa maraming bagay at naiintindihan ko naman yun noon pa man pero nalulungkot parin ako dahil minsan lang kami magsama sama.

Nasaan nanaman ba si Cyfroh?!. Lagi nalang syang wala tapos biglang pasulpotsulpot.

Dapat ang pangalan nya KABOTE. HINDI CYFROH..

After everything kahit 8 palang ng gabi napagdisisyunan ko nang matulog. Why ? Dahil masyado na akong napapagod magisip ng mga bagay matapos namin makarating sa lugar na to.

At bukas may bago nanaman akong kakaharapin .

Edited
**************
Hi everyone. I really appreciate if you will vote and say something in my work through commenting.

Thanks for read this.
Never contented being silent reader hah.
Para masaya.

And again. Thank you so much readers.