27

2.7K 137 8
                                    

Jade ile birlikte okulu geziyorduk. Koridorlar karanlıktı, elektrikler gitmişti.

Bundan dolayı herkes bahçeye çıkartılmıştı ama biz okulda kalmayı tercih etmiştik.

Bilinmeyen numara: neredesin

Chloe: Jade ile okulu turluyoruz

Chloe: bir şey mi oldu?

Bilinmeyen numara: tüm okul burada sen yoksun

Bilinmeyen numara: merak ettim

"Kimle konuşuyorsun?"

Jade'in sorusu üzerine gözlerimi telefondan çektim.

"Bilinmeyen numara. Kim olduğunu bende bilmiyorum," diyerek omuz silktim.

"Gizemli," diyerek gülümsedi.

"Keşke kimliğini açığa çıkarsa. Ona bu sıralar çok ihtiyacım varmış gibi hissediyorum. George'un nasıl biri olduğunu o gösterdi bana. Bir nevi hayatımı kurtardı yani.

Ya da sevilmeyi özledim. Bilmiyorum, duygularım çok karışık. Seni tanıdığını söyledi, hemde çok yakından."

Son sözlerime doğru Jade kaşlarını çattı.

"Beni mi tanıyormuş?"

Kafamı salladım ve telefonu cebime soktum.

"Ona zaman veriyorum, ne zaman isterse o zaman karşıma çıkar. Sanırım ona bağlanmaya başladım."

Jade gülümseyerek koluma vurdu ama sonrasında yüzü düştü.

"Ya hiç beklemediğin bir insan çıkarsa? Şu an düşündüğüm tek şey o. Düşünsene, onu aslında hiç sevmiyorsun ama aslında ona aşık olmuşsun. Bu çok zor olurdu."

Dediklerini kafamda iyice tarttım. Haklıydı.

"Yapabileceğim bir şey yok. Ama ondan nefret ettiğimi düşünmüyorum. Nedense içimden onu görünce seveneceğim geliyor."

Jade koluma girdi ve çıkışa ilerlemeye başladık. Ben ise dayanamadım ve mesaj attım.

Chloe: senden nefret ediyor muyum?

Bilinmeyen numara: bilmem, ediyor musun?

Chloe: seni tanımıyorum yani aslında tanıyorum

Chloe: tüm bunlar olmadan önce senden nefret ediyor muydum?

Bilinmeyen numara: sevgilin ediyordu ama sen etmiyordun

Bilinmeyen numara: benden nefret edemezsin güzelim

Bilinmeyen numara: benden sadece etkilenirsin

Chloe: e g o

Bilinmeyen numara: bunu karşına çıktığım gün daha iyi anlayacaksın:)

bad reputation / jbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin