deel 3

621 18 0
                                    


Wanneer ik de klas binnen kom zijn er wat blikken die me aanstaren , dat ben ik nu al gewoon . Ik zie dat er van achter in de klas nog 5 legen banken zijn en natuurlijk besluit ik om in het midden te zitten en dat was niet echt bepaalt een slim idee . Niet veel later zie ik Blake en zijn vrienden de klas binnen komen , alleen is er één jonge die ik niet echt ken , ik neem aan dat hij Thomas is en hij is zo knap . Oke wow wat zei ik net ? ik bedoel .... zooooo lelijk is hij niet ..?

Ik hoop dat Blake me niet ziet , en inderdaad hij gaat twee rijen voor me zitten. Net voor hij neer zit kijkt hij achterom en krijgt hij een kleine glimlach als hij me ziet en staat dan meteen terug recht op. " dacht kleine prinsesje dit i- " , "Blake maak da jij en je vrienden neer zitten." hoor je een wat oudere vrouw door hem heen praten.

Ik kijk naar de jongens die naast me komen zitten . Blake aan men linker kant en 'Thomas' aan de rechter kant. Oh dit word nog een lange dag voor me.

Wanneer iedereen neer zit en het stil is wijst de ietsje oudere vrouw naar mij. " Mevrouw Jensen , kan je even naar voor komen om je zelf voor te stellen ? ", Meen je dit ? moet ik serieus naar voor gaan om me zelf voor schut te zetten? Fijn.

ik zucht eerst zachtjes en stap dan naar voor. "Ehm ik ben Emily Jensen en ik ben 17." zeg ik zachtjes en vervolgens kijk ik de leerkracht aan . Ze glimlacht lief naar me. " vertel ons eens Emily , waar woonde je voor je verhuisde naar Miami ?" vraagt ze vriendelijk. " Ehm ik woonde in New Orleans . " , Ik hoor wat kinderen terug fluisteren en iedereen word na een paar seconde terug stil. " oke ga maar terug naar je plaats. " , Ik knik en ga terug op men plaats zitten.

Gedurende de hele les voel ik me aangestaard door 'thomas' , Ik kijk zijn kant op en hij blijft staren . Ik blijf ook staren en uiteindelijk krijgt hij een glimlach op zijn gezicht. Hij ziet er niet echt uit als een badboy , hij lijkt een beetje op Blake , misschien zijn ze familie of zo.

We blijven mekaar aan staren tot de bel gaat , ik pak men spullen en vertrek naar mijn kluisje.

Ik open mijn kluisje en pak de boeken die ik nodig heb voor de volgende vak. Ik hoor dat iedereen at stiller word dus ik kijk naar waar ze kijken. Fijn de 'badboys' komen de gang in en stappen mijn richting op. Iedereen kijkt me aan mijn grote ogen en ik weet niet echt wat ik moet doen dus pak meteen men flesje water.

Ik voel dat ik nerveus word en krijg een naar gevoel in men buik. ik sta met mijn hoofd in men kluisje en voel warme lucht in mijn nek en draai me zachtjes om. " Wat?" vraag ik een beetje bot.

" Wow rustig prinsesje , we wille de nieuwe meid leren kennen " zegt hij met een kleine grijns. Dat meen je toch niet he ? Ik draai met mijn ogen en staar de jongens één voor één aan. Mijn ogen blijven staan bij de laatste jonge. thomas natuurlijk. Hij staart me ook aan en ik kijk meteen naar blake ." wat wil je weten?" vraag ik dan uiteindelijk. " ben je de dochter van jack en Sophie Jensen? " vraagt Dylan meteen. Ik kijk hem verbaast aan. " Ja , waarom ? is daar iets mee ?" vraag ik dan terug. Hij schut zijn hoofd en kijkt Blake aan . "Nou nou dus jij bent een echte Jensen he ? Mijn ouders werken samen met de jouwe." zegt hij op een lieve toon , dat mij verbaast eigenlijk . "oke , fijn voor je . Kan ik je nog ergens mee helpen ? Chloe staat wat bitchie te staren naar mij en het irriteert me enorm." zeg ik vlug. " Ehm ja ik moet je nog iets vragen maar dan niet waar de boys bij staan." zegt Thomas zachtjes . De jongens kijken hem raar aan en halen dan hun schouders op en verdwijnen.

"Is er iets ?" vraag ik dan wat ietsje aardiger. "Ja ehm ik bedoel nee er is niks maar ik wou je gewoon even zeggen dat je niet moet letten op Chloe. Je lijkt me een leuke meid , misschien moeten we eens iets leuk gaan doen na school?" vraagt hij aan één stuk door.

Ik knik kort en glimlach dan naar hem. " Mag ik anders je nummer ? zodat ik je kan sturen voor het moment dat ik kan ? " vraagt hij hoopvol . ik kijk hem aan en ik zie een glans over zijn ogen. "Ehm j-ja tuurlijk " stotter ik. Waarom stotter ik ? Ik stotter nooit , wat is er mis met me ?

Hij steekt zijn gsm uit en ik tik mijn nummer in en stel men naam in en geef hem dan zijn gsm terug. "Ik stuur je vanavond wel." zegt hij vriendelijk. Ik knik terug , pak mijn spullen en vertrek al naar de volgende les.

You.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu