You.

deel 21

//p.o.v Emily\\

de rest van de pauze ben ik muis stil en luister ik naar alles wat er rond me heen gebeurt en gezegd word. Emma zit nog wat te praten over wat er net gebeurde. Waarom reageerde hij zo fel? Het zijn letterlijk zijn zaken niet.

Ik steek men eten terug in men tas en zeg tegen Emma dat ik even naar men kluisje ga. Ze knikt wat en zegt dat ze me ziet wanneer de les begint.

Wanneer ik bij men kluisje ben zie ik dat Chloe mijn kant op stapt. "Dat was heftig." zegt ze met een glimlach op der gezicht."Wat moet je van me Chloe?" Ik zucht zachtjes en kijk der recht in der ogen aan. "Oh omdat je het zo vriendelijk vraagt , ik wou je gewoon even zeggen dat Thomas vroeg of laat je hartje gaat breken." ze gaat met der schouders op en neer wanneer ze dat zegt. "Waarom zou ik je moeten geloven?" vraag ik zachtjes. 

"Lieverd , het is niet omdat ik je niet mag dat ik je niet wil waarschuwen voor een eikel als Thomas en de rest van zijn groepje. Ik heb die domme fout gemaakt om voor hem te vallen." 

"Ja , oké maar waarom hang je dan om met hun?", "Omdat ik populair ben zo hoort dat nu eenmaal." Zou ze dit allemaal menen? Waarom geloof ik haar niet. "Aan je gezicht uitdrukking geloof je me niet." Ze rolt met der ogen.

"Ik heb je gewaarschuwd, kom niet naar me toegelopen als het gebeurt. Nou ik ga eens terug naar de jongens." ik knik terwijl ze weg stapt. zou ze er echt om geven? Neen , ze wilt echt gewoon wraak nemen. 

Ik zie dat Chloe zich terug omdraait. " Oh ja , voor ik het vergeet. Wat je deed bij Dylan.. Dat was gevaarlijk. Ik zou maar oppassen als ik jou was." Ik kijk recht voor me uit en zie haar verdwijnen in de menigten. 

Ik heb nog maar 2 lesuren te gaan en zucht even. Ik zoek de boeken die ik nodig heb en steek men oortjes in zet wat muziek op. Opnieuw voel ik dat er iemand achter me staat. Ik draai me in een ruk om. 

"Voor een nieuw meisje heb je wel een grote mond, niet ?" Zijn stem klinkt kil terwijl hij men oortjes uit men oren haalt. "Je hebt daar een domme fout gemaakt lieve Emily." Zegt hij terwijl hij met zen duim over men wang wrijft. Mijn hart klopt sneller en niet op een goede manier. "Waarom deed je dat?" zijn ogen boren door mijn ziel heen. "Omdat het je echt gewoon niets aan gaat Dylan." Ik kom ook kil over en laat geen angst zien. 

Hij knikt maar wat en komt dichter bij me staan waardoor ik geduwd word tegen mijn kluisje. Zijn lippen komen tegen men oor aan. "Ik zou maar oppassen als ik je was schoonheid. Je bent net begonnen met een gevaarlijk spel te spelen." Hij lacht kort. Het geeft me rilling. 

"Ik speel helemaal geen spel." Ik kijk hem recht aan in zijn ogen. "Dreigen helpt niet bij me." ga ik verder. "Niet zoveel denke van je zelf." Zijn gezicht uitdrukking verandert meteen. Net wanneer hij een vuist maakt met zen hand hoor ik iemand zijn naam roepen. 

"Een meisje willen slaan , omdat ze gelijk heeft?" Ik zie Blake zijn gezicht. Van waar komt hij ?Stond hij er nu op een afstand bij? 

"Hou je er buiten Blake." Dylan verheft zijn stem. Ik slik van de angst. Waarom moest ik hem uitdagen? Ben ik echt zo dom? "Je zegt me niet wat IK moet doen." Blake verheft zijn stem ook. "Je blijft uit Emily der buurt , ze heeft je niks misdaan. Verman je een beetje man. Hou jezelf onder controle , Ga je , je nou echt late doen door een Meisje?" Dylan kijkt naar beneden. "Oh wat ? heb ik nou je gevoelens gekwetst ? Nou , sorry lieverd" Hij rolt met zen ogen. "Je bent zelfs vrouwelijker dan zij. donder nou op en laat der met rust." Dylan geeft me nog een boze blik en stapt wel.

"Dankje.." zeg ik zacht. Hij kijkt me kort aan met een koude blik. "Ik doe dit voor thomas , niet voor jou." zegt hij kil en stapt weg.