Gözlerimi açtığımda yatakta kıvranmış uyuduğumu fark ettim.. hemen doğrulup kalktım yataktan. Fakat ayağımı unutmuştum üstüne basar basmaz ağrıdı sonra toparlaya toparlaya hemen yan odadaki banyoya attım kendimi. Güzel bir duş alıp stresi vucudumdan attıktan sonra üstümü giyinip aşağıya indim. Birden birisi ayağıma sarıldı.
''Feyiha abla ne zaman geldin?''
''Dün geldim adacım. Uyuyordun uyandırmadım seni.''Dedim kucağıma alırken. Beraber koltukta oturan hande ve korayın yanına oturduk. Hande başını korayın omzuna yaslamış bizi izliyordu gülümseyerek. Korayda ona eşlik ediyordu. Zaman aralarındaki aşkı hiç eksiltmemiş. Aksine daha da bağlandırmış birbirlerine. Peki biz niye böyle olduk? Niye başaramadık?
''Feyiha abla ayağına noldu?''
''Imm ufak bir kaza..önemli bişey değil adacım''
''Imm ben seni hemen iyileştiyiyim meyak etme.. biy keyesinde emiy hastayken onu da iyi etmiştim. Dimi baba?''
''Evet benim doktor kızım.''
Zoraki bir gülümseymeyle karşılık verdim. Aklım çoktan eskilere gitmişti bile..
Flashback;
''Hoş geldin ferihaa.''
''Hoş bulduk aysun anne. Emir nerde? Beni buraya çağırdı acilen.''
''Ahh sorma emir hasta.''
''Hastamı?''
''Yani şey nezle olmuş. Birazda nazlanıyo tabi. Ne yaptıysak sözümüzü dinlemiyo.Bizi bitirdi şimdi sana geçirecek nazını.''
Gülümseyip hemen üst kata çıktım. emirin kapısının önünde durup kapıyı tıklattım şap diye girmek adetim değildi. Kapıyı çaldıktan sonra içeri girdim. Yatakta yatıyordu emir yanında ise selin vardı.
''Hıh! Geldi ferihan. Şükür.''
''Aşkım?''
''Ya aşkım bak şunlara burada hastayım bana eziyet ediyorlar.sen bana bakarsın demi?''
''Seni nazlı bebek.''Dedim çantamı ve çeketimi kenardaki koltuğun üstüne koyarak. Gülümseyerek yanına gidip yattığı yerin yanına oturdum. Dudaklarımı yavaşça alnına götürdüm. Ateşi hafif vardı. Ama abartılacak bir şey yoktu.
''Gör bak selin hanım ateşe nasıl bakılırmış.''
''Ya sen hasta olunca ne çekilmez biri oluyormussun yaa.''
''Siz böyle atışmaya devam edin ben geliyorum.''
