Imaginary | Larry Stylinson

Epilogue

Misschien was het toch waar wat ze altijd in sprookjes zeiden. Misschien bestond het ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’ toch wel. Want Louis en Harry werden het populairste koppel van de hele school. Niemand haatte ze voor hun seksualiteit, en soms werden ze wel eens aangesproken door mensen die vonden dat ze een leuk stel waren. Zowel Louis als Harry waren dolgelukkig.. En geloof het of niet, ook Niall en Zayn kwamen bij elkaar. Niall had eerst gedacht dat Zayn niets meer van hem wilde na het feest, dat hij gewoon een speeltje was voor Zayn. Het tegendeel werd bewezen toen Zayn hem in het bijzijn van de hele school vroeg of hij zijn vriendje wilde zijn. Natuurlijk had Niall ja gezegd. 

Maar de relatie van Louis en Harry hield niet alleen stand tijdens hun schooljaren, ook daarna bleven ze samen. Harry ging studeren, alleen wist hij nog niet goed welke richting hij op wilde. Louis, daarentegen, werd toegelaten tot de muziekacedemie en kon op die manier zijn droom achterna.

Al na een korte tijd besloten ze dat het tijd was om samen te gaan wonen. Ze kochten een niet al te duur huis, en hadden het daar gezellig. Toen beide jongens waren afgestudeerd, vroeg Harry Louis ten huwelijk, en het zou niet lang meer duren voordat ze kinderen adopteerden.

Af en toe dacht Louis wel eens na over bepaalde dingen. Wat als hij Harry van zijn vijfde tot zijn vijftiende niet als denkbeeldige vriend had gehad? En Harry hem niet. Zou het dan allemaal nog steeds hetzelfde zijn afgelopen? Louis dacht van wel. Het lot had bepaald dat Harry en Louis bij elkaar hoorden, wat ook niet anders kon. De twee waren onafscheidelijk. Als Louis bij Harry was, dan voelde hij zich vrolijk, in tegenstelling tot zijn jeugdjaren. En Louis wist dat een ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’, ook voor hem was weggelegd. Want zonder een beetje verbeelding kom je nergens.

The End.