KOLEJLERLE OKUL GEZİSİ

🕃3🕄

Ne yapacağımı bilememiştim. Yavuz'un elinden tutup hemen büyük kare kolonun arkasına sürükledim.

Allah'tan babam ve annem bize bakmıyordu.

Bir saniye...

Annemle babamın yan yana ne işi vardı? Ne oluyordu burada benim bilmediğim?

"Derin ne oluyor? Ne işimiz var burada? "

"Sus Yavuz. Gözünü seveyim hiç bir  şey sorma. Anlatacağım."

Bir süre kolonun arkasında saklanmaya devam ettik. Daha sonra onlar gülüşerek yanımızdan geçip gittiler.

Rahat bir nefes vermiştim. Yavuz kaşlarını çatmıştı. Ben yürüyünce o da benimle yürümeye başladı.

Dışarıda bir bankta otururken bana şüpheli bakışlar atıyor, anlatmamı bekliyordu.

Yavuz bana bakmadan konuşmuştu ama hala kaşları çatıktı.

"Sevgilin mi vardı? "

Bu nasıl bir soruydu böyle? Ciddi miydi?  Bütün okul benim sevgilimin olmadığını biliyordu zaten. Hele Yavuz gibi okulda her şeyle uğraşan bir çocuğun bilmemesi.

"Dalga mı geçiyorsun? "

Bana dönüp anlamayan gözleriyle yüzüme baktı.

"Nasıl dalgaymış?"

"Yavuz sevgilim falan yok. Saçmalıyorsun. "

Ben sevgilimin olmadığını söylediğim zaman sanki o şüpheci bakışlar gitmiş yerine bambaşka bir bakış gelmişti. Yüzündeki hatları hala sertti. Ama bakışları değişmişti.

"Peki. Öyleyse Ne?"

"Babam. Annem. Beraberlerdi." nefes alıp durumu açmaya başladım.

"Biliyorsun bizimkiler boşanmışlardı. Şimdi de onları beraber gördüm. Ve üstelik babam ikimizi görseydi emin ol ikimiz içinde iyi olmazdı." İkna olunca banktan kalkıp yürümeye başladık.

Saat kaç olmuştu acaba? Kaç saat olmuştu bugün dışarıda gezineli?

"Yavuz kol saatinden bakar mısın saate?"

"Saat sekiz olmuş. İstersen seni bırakayım?"

"Olur." Motora doğru yürürken elini alnına vurup kısık sesle küfür mırıldandı.

"Derin sen motorun yanından ayrılma ben geleceğim. "

Şimdi de ben ne olduğunu anlamamıştım. Uzaktan gördüğüme göre bir kuyumcu dükkanına girmişti. Ne işi vardı ki?

Uzun bir süre beklemiştim. Hayallah! Acaba kötü bir şey mi olmuştu?

Sonunda çıktığında rahatlamıştım. Yanıma geldiğinde motora binip beni korka korka eve getirmişti.

"Görüşürüz Yavuz."

"Görüşürüz."

Vedalaştıktan sonra ben apartmanın kapısına doğru ilerledim. Bana seslenince arkamı dönmüştüm ki beni belimden tutup kendine çekmiş yanağımdan öpmüştü.

"Bugün benimle geldiğin için sana çok teşekkür ederim. "

Beni orada bırakıp motoruna atladı ve son hızla gitti.

Ben şoktan bir şey yapamadım. Ne yaptığının farkında mıydı? Hemen etrafıma baktım. İyi ki birisi görmemişti.

Hemen eve çıktım. Üzerimi değiştirip yatağa yattım. Çisem'i arayıp her şeyi anlatmaya karar verdim.