Monster || J.F

two.

Als er op het raam van de deur getikt wordt is het in een keer stil. Ook ik kijk op, om te zien dat er een jongen binnenkomt. Alle meisjes gaan meteen rechtop zitten en doen hun haar goed. Ik rol met m'n ogen en ga verder met de opdrachten. De docent heeft nog steeds niks gezegd.

"Sorry, dat ik laat ben. Ik ben nieuw hier en kon het allemaal niet vinden." begint de jongen. De docent heeft zijn stem weer terug gevonden, "Oke, zorg ervoor dat je de volgende keer wel optijd bent-..."
"Jeremy Frieser."
"-... Jeremy, zoek maar een plekje op. Huiswerk staat op het bord."

Ik hoor verbaasde en afkeurende geluiden als ik merk dat er iemand naast me gaat zitten. Ik kijk Jeremy verbaasd aan. "Wat is er? Ben ik zo bijzonder?" grapt hij.
"Nou, het feit dat je naast mij gaat zitten is inderdaad best wel bijzonder." Jeremy kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan.
"Doe mij èn jezelf een lol en ga ergens anders zitten, plek zat." Jeremy haalt zijn schouders op, "Ik zit hier prima." en hij gaat onverstoorbaar met de opdrachten bezig.

Ik grijp mijn kans en bekijk de jongen die zo gek is om naast me te gaan zitten eens goed.
Hii heeft donkerblond haar, of bruin maar ik houd het op blond. Zijn ogen, die ik nu niet kan zien, waren volgens mij blauw.
Raar eigenlijk, dat iemand middenin het jaar nog kan inspringen. Als ik een snelle blik de klas in werp zie ik sowieso al vijf meisjes met gezichten als onweer.
Dat wordt snel naar huis fietsen.

De bel, eindelijk. Ik had mijn spullen al ingepakt en ren het lokaal bijna uit. Als ik weer op de gang ben loop ik in een rustigere pas naar het volgende leslokaal.
"Hoi." hoor ik opeens een stem naast me zeggen. Ik spring bijna een meter de lucht in van schrik. Als ik naast ne kijk zie ik dar Jeremy daar loopt. "Waar kom jij vandaan?"
Hij grijnst verontschuldigend, "Sorry als ik je heb laten schrikken." Ik rol met m'n ogen en loop verder. "Waarom loop je naast mij? Ik kan zo vijf meisjes aanwijzen die maar al te graag je gezeldschap willen zijn." vraag ik dan. Jeremy haalt zijn schouders op. Ik zucht, "Blijf alsjeblieft uit mijn buurt, het is voor je eigen bestwil." Ik blijf staan en kijk Jeremy aan. Hij schudt zijn hoofd.

"Kan je me niet gewoon met rust laten?" sis ik.
Ik voel een vlaag van woede door me heenkomen. Ja, dat gebeurt wel vaker. Ik kan boos worden op de vreemdste momenten van de raarste dingen. Die woedeaanvallen heb ik al sinds ik klein ben. Het wend, maar hinderlijk is het wel.
Meestal heb ik het wel onder controle of vlucht ik weg, maar als ik eenmaal boos ben kan je beter dekking zoeken.

Ik bijt hard op mijn tong om me te weerhouden van het slaan van mensen en ik voel de metaalachtige smaak van bloed mijn mond vullen. Inplaats van dat het gevoel wegtrekt, wat meestal gebeurt, blijft de ik-wil-mensen-slaanbui hangen. Dan is er nog maar één mogelijkheid over: de toiletten. Ik draai me om en loop, of ja, zeg maar gerust ren, ik de dichtsbijzijnde meidentoiletten in. Ik zie alleen nog een flits van de onderzoekende blik van Jeremy

Ik blijf hijgend voor de spiegel biven de wasbakken staan. Ik focus me, met m'n ogen dicht, op m'n ademhaling. Na bijna twee minuten in mijn ademhaling weer normaal. Ik kijk in de spiegel. Mijn gezicht is grauw, mijn haren staan wild en ik voel mijn tong kloppen in mijn mond. Maar het vreemdst zijn mijn ogen.
Ik zie een donkerrode, bijna zwarte kleur uit mijn irissen wegtrekken.

Ik was met een vriendin van me de Kiss, Marry Kill challenge aan het doen. Ik was van: Link, Jeremy of Harm. Zei ze dat ze Jeremy irritant vond. Ik werd helemaal agressief, najah😂💗.
X.

Ik moet nog wel even een uploadschema bedenken, ik denk dat je weer iets om de twee dagen kunt verwachten.