Monster || J.F

thirteen

Ik heb besloten om toch even te douchen om alles van me af te spoelen, letterlijk en figuurlijk. Ik zucht tevreden als de warme waterstralen van de douche mijn lichaam verwarmen.
Nadat ik tien minuten heb gestaan zonder iets te doen besluit ik dat ik schoon moet worden, met zeep.
Ik kijk rond. Op de grond staan vier shampooflessen. Ik pak de eerste en de beste en kijk op het etiket, shampoo. Wel mannenshampoo, maar Jeremy heeft dan maar even pech, ik moet ook schoon. Ik was mijn haar totdat het fatsoenlijk ruikt en maak mijn lichaam ook gelijk schoon.

Gewikkeld in een handdoek stap ik de douche uit. Ik droog m'n lijf en doe mijn haren in een knot op mijn hoofd. Dan doe ik de kleren die Jeremy me had gegeven. Zo loop ik naar beneden, waar Jeremy op de bank zit te wachten.

Als ik de kamer binnenkom waar Jeremy zit te wachten, waarschijnlijk de woonkamer, staat hij gelijk op. In de kamer staat een best wel grote, grijze bank voor een televisie. Er is een doorgang zonder deur die waarschijnlijk naar de keuken leidt.

"Wat doen vrouwen in de badkamer dat het zo lang duurt?" zucht Jeremy.
"Dingen die veel tijd nodig hebben." antwoord ik lachend. Jeremy rolt lachend met z'n ogen, "Het zal ook wel." Hij loopt richting de voordeur, "Kom, Milan wacht op ons."

Als we buiten zijn vraagt ik, "Ben je de hele nacht bij me gebleven?"
"Nee, kon niet. Harm moest me wat laten zien. Had je dat gewild dan? Dat ik bij je bleef bedoel ik."

Ik schud snel m'n hoofd, "Nee hoor, maar wat wilde Harm je laten zien?"
"Ze hadden een meisje in de bossen hieromheen gevonden, ze weten nog steeds niet wat ze met haar moeten."
"Wat is ze dan?"
Dat klinkt bot, daar moet ik echt iets beters voor verzinnen.
"Ze is gewoon een mens."
Het is maar net wat je normaal noemt, denk ik bij mezelf. Dan frons ik, "Hoe kan het dat ze niet dood is?"
Jeremy kijkt me even serieus aan, "Wìj zijn geen moordenaars. We weten alleen vrij weinig over haar. Harm vertelde dat ze niks zegt, het lijkt alsof ze is een shock is. Het enige wat ze weten is dat ze Leyla heet. Ze leek mij nog best jong, veertien of vijftien denk ik."

Ik heb het woord 'shock' te vaak in dit boek fout geschreven...

"En nu?" vraag ik.
Jeremy haalt zijn schouders op, "Ik denk dat Milan daar al mee bezig is."

"Wie is die Milan?" vraag ik nieuwschierig.
"Je vraagt wel erg veel."
"Weet ik."

We blijven stil staan voor het villa-achtige gebouw. "Daar zul je zo achterkomen, aangezien we er zijn."
"Wat doen we hier eigenlijk?" Ik hoor Jeremy zuchten en houd me in om niet te gaan lachen.
"We gaan praten."
"Over...?" vraag ik afwachtend.
"Over jou."

Ik steek m'n duim op, "Dan zijn we snel klaar."
Jeremy kijkt me aan met een glimlach op zijn gezicht, "Dat was precies wat ik en Link ook dachten, maar dat zal je nog vies tegenvallen." Jeremy's gezicht betrekt, alsof hij zich heeft versproken.

Was hij hier nìet alleen dan? En wie is Link?
Ik wil het vragen en ik denk dat Jeremy dat ook dacht, want hij doet de deur snel open, "Volg mij maar."

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Bedankt voor alle reads en stemmen enzo
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Jeremy is wel een geheimzinnig joch zeg, tss.
SORRY ALS HET EEN BEETJE SAAI IS. HET WORDT LEUKER, I PROMISEE🌹.
X.

Oh jah, ik weet niet of ik het ergens had gezegd maar Julie is zeventien.
Te lui om m'n hele boek door te spitten.