Monster || J.F

eleven

Als ik ben bijgekomen van de pijn ga ik kreunend rechtop zitten. Ik heb het gevoel dat ik onder een trein heb gelegen, al mijn spieren doen pijn en mijn hoofd bonkt als een gek. Ik ga met mijn rug tegen een boom aan zitten en doe mijn ogen dicht.
Als ik opkijk zie ik Jeremy, die bezorgd op me neerkijkt.
"Gaat het?" Ik wil m'n mond al opentrekken om een sarcastisch antwoord te geven, maar bedenk me en doe mijn mond weer dicht. Jeremy kan er tenslotte ook niks aan doen.

"Ik leef nog." zeg ik in plaats daarvan.
"Aangezien je een vampier bent ben je technisch gezien dood." Ik rol met mijn ogen, "Wijsneus." Jeremy grijnst en haalt zijn schouders op, "Het is waar tho."

Ik sta op, nog steeds een beetje wankelend en val bijna gelijk weer om, alsof mijn benen mijn gewicht niet kunnen dragen. Jeremy pakt mijn elleboog vast als hij ziet dat ik bijna val. "Hoe ver moeten we nog?" vraag ik.
Jeremy kijkt om zich heen en denkt na, "Als we door lopen nog een klein uurtje." Ik kreun zachtjes, ik heb het gevoel dat ik een week zou kunnen slapen.

Waarschijnlijk ziet Jeremy dat ik er absoluut geen zin, en energie voor heb, want hij vraagt: "Wil je op me rug, dat kost wat minder inspanning."
Ik grinnikt, "Je kan me rug op."
Ik ben zo grappig.

"Ik denk niet dat dàt goed gaat komen, maar wil je dat?"
"Houd je dat wel vol?" vraag ik aarzelend.
"Natuurlijk houd ik dat vol, kom nou maar." lacht Jeremy.
Jeremy draait zich om en ik spring om zijn rug. "Doe je ogen dicht en probeer anders wat te slapen."
Slapen op Jeremy's hobbelende rug, dat gaat sowieso lukken, denk ik bij mezelf.
Maar ik ben zo moe dat ik het aanbod aanneem en ik val ik slaap op het moment dat ik mijn ogen sluit.

"Hèhè, ben je er eindelijk. Heb je haar gevonden?" Waarschijnlijk grijnst Jeremy nu, alhoewel ik dat niet kan bevestigen aangezien het teveel moeite is om mijn ogen open te doen. Ik heb het gevoel dat ik twee minuten heb geslapen in plaats van een uur en een beetje.

"Lijkt me beide wel duidelijk. En nu kop dicht, Harm, anders wordt ze wakker."
De 'Harm' grinnikt, "Ik zeg al niks."
What the hell is a Harm? Ik houd al op.
Teen Wolf geintjes...

Aan het gehobbel dat weer begint kan ik concluderen dat Jeremy weer is gaan lopen. "Verder nog iets gebeurt in de tijd dat ik weg was?"
"Nou," Harm klinkt serieus, waarschijnlijk loopt hij mee met Jeremy, "eigenlijk wel. Ik laat het je zo wel zien. Loos Julie eerst maar." Voordat Jeremy er iets tegenin kan brengen loopt Harm lachend weg.
Ik laat een afkeurend geluidje horen. 'Lozen', ik ben geen voorwerp.

"Ben je wakker?" vraagt Jeremy. "Ik slaap nog." mompel ik. Jeremy lacht, "We zullen even een fatsoenlijk bed voor je opzoeken. Wil je zelf lopen?"
Geen zin in het vooruitzicht in een wandeltocht terwijl ik nog half slaap antwoord ik, "Ik lig hier wel lekker." Jeremy kreunt quasi-geïriteerd, "Hier word ik niet voor betaald."
"Hortsjik paardje." lach ik.

Ik hoop dat wattpad nu niet stom doet.
Ik beleef hier wel avonturen zeg, pwoah🗻.
X. uit Frankrijk