Monster || J.F

eight.

Nou mennekes, jullie zijn waarschijnlijk allemaal shooked, door dit mooie deeltje, maar vandaag heb ik veertien rondjes om de zon gedraaid en daarom geef ik jullie, net als Sinterklaas, een cadeautje.
Genoeg gelul, veel plezier met lezen enzo🌹.

Jeremy gaat verder, "Wat toendertijd een probleem was, was het feit dat Annabel een baby had gekregen. Een meisje om precies te zijn." Ergens begint er een lampje bij me te branden.

"Het zou niet menselijk zijn, je snapt wel wat ik bedoel, om het meisje ook te verbannen, dus er werd een afspraak gemaakt. Annabel mocht tot het derde levensjaar van het meisje voor haar zorgen, daarna moest ze verdwijnen en haar dochter achterlaten." Jeremy is even stil. "Zo gezegd, zo gedaan. Nadat Annabel was vertrokken kwam men erachter dat niemand tijd en zin had om voor het meisje te zorgen. Ze werd achtergelaten voor de deur van een echtpaar dat geen kinderen kon krijgen. We hebben haar met rust gelaten, het enige wat we nog hadden meegekregen was de naam van het meisje: Julie. Begin je het al te snappen?" Ik knik langzaam.

Jeremy vervolgt zijn verhaal, "Dit alles was niet gebeurt als men wist dat de moeder het kind voor het achterlaten had gebeten en zo de verandering naar een vampier had gestart. Toen we daar achter kwamen hebben ze mij eropaf gestuurd."

Ik ben even stil. "En nu?" vraag ik aarzelend als alles een beetje is bezonken.
"Nu moeten we zo snel mogelijk bloed zien te vinden, zodat de verandering voltooid kan worden." Ik voel het bloed uit mijn gezicht wegtrekken, "Mensenbloed? Maar-... moet ik gaan iemand vermoorden?" Jeremy grinnikt kort, "Nee, als elke vampier dàt zou doen zou de wereldpopulatie wel erg snel dalen. Mensenbloed halen we bij de bloedbank."
"Dus je klopt aan en zegt: hoi, ik ben een vampier. Mag ik bloed?"
"Was het maar zo makkelijk. We gaan altijd s'avonds."

Ik probeer mijn gedachtes te ordenen. Ik ben een vampier, nou ja, bijna een vampier. Ik heb een verbannen vampierenmoeder met revolutionaire ideeën en mijn pleegouders zijn dood. Verder moet ik mensenbloed uit een bloedbank drinken.
Wat een gezellige boel.

"Wat gebeurt er als ik geen mensenbloed drink." Zou je dan geen vampier worden?
"Vampieren hebben mensenbloed nodig, het geeft ze kracht. Zonder ga je dood." antwoordt Jeremy kortaf. Ik schrik, "Dus ik zal de rest van mijn leven mensenbloed moeten drinken?"
Jeremy schudt zijn hoofd, "Nee, gelukkig niet. Je kan het beperken tot een keer per maand. Dierenbloed doet ook dienst. En dan heb je nog vampierenbloed, wat een helende werking heeft." vervolg hij snel. Ik haal opgelucht adem.
Dan voel ik mijn ogen zwaar worden en val ik, ondanks alles, in een diepe droomloze slaap.

Ik word wakker van de auto die wild heen en weer schudt, wat niet gek is aangzien we met bijna honderd kilometer per uur door een bos rijden. Ik kijk Jeremy verschrikt aan, "Jer, wat is er aan de hand?"
"Ze hebben je getraceerd."
"Wie? En waarom."
Jeremy antwoordt, "Diezelfde dudes die in het bos waren. Ik vermoed dat ze zich bij je moeder hebben aangesloten. Èn ik denk dat je moeder haar dochter terug wilt." Om zijn woorden kracht bij te zetten trapt hij het gaspedaal diep in.

Ik zie door de achteruitkijkspiegel dat de auto die achter ons rijdt steeds dichterbij komt. "Je moet goed naar me luisteren." Jeremy's stem klinkt gejaagd. "Daar verderop is een meer. Je moet je gordel los maken en je autodeur alvast op een kiertje zetten. Ik rijd de auto het water in, zodat zij zullen denken dat we verongelukt zijn. Je moet de deur alvast opendoen en je gordel alvast losmaken, zodat je straks gelijk wegkan. Als je uit de auto bent wacht je totdat je zeker weet dat ze wegzijn, daarna loop je het bos helemaal uit totdat je bij een oude eik van enorme omvang komt. Klop drie keer kort achter elkaar tegen de bast en zeg dat je mensenbloed nodig hebt."

Ik laat alle informatie tot mee doordringen. "Waarom vertel je me dat laatste?"
"Omdat ik het misschien niet ga halen. Als we midden op die brug daar rijden stuur ik de auto naar rechts."
"Jer, ik weet niet of ik dit kan." zeg ik met een aarzelende toon in m'n stem. Het feit dat Jeremy er straks niet meer is om me te helpen jaagt me angst aan. Hij kijkt me even kort aan, "Je moet wel."

Dan geeft hij een ruk aan het stuur en rijden we het water in.

Nou zeg, cliffhangers hiero. Ik hoop dat jullie het allemaal nog snappen. Zo niet, ask meee🌝.
Ik heb echt behoefte aan een kimpie paarntie hoody. Het is zomer, why not?
Just sayin'.
X.