Yine sabah oldu,yine alarm çaldı ve Gülsün'un bağrışmaları,Özlem 'in mutluluk cığlıkları.Sabah sabah böyle uyanmak zorunda mıyım ya? Bir ev geçindiriyoruz bu da yetmezmiş gibi dersler, dertler, işler offf offf yoruldum hayat gelme artık üstüme. Ben yatagimda kendi kendime atarlanmayı bırakayımda size kendimi tanıtayım. Ben Hayat Yaşaroğlu. 22 yaşındayım, Yıllardır ailemden uzak yaşıyorum eğer onlarla yaşamayı tercih etseydim ailem beni yönlendirecek onların ekseni etrafında döneceğime onlarsız bir hayat yaşamayı tercih etttim. Lise ikinci sınıftayken yurt dışında okuma imkanım olmuştu. Bu yüzden kendimi baya bir gelistirmistim. Dil, kültür,her türlü etkinliklerde bulunmuştum. Ingilizce,Almanca,Fransızca,Çince yi çok iyi konuşuyordum sonuçta iki yıl egitimini aldım. Turkiye'ye geri döndüğümde üniversite tercihim Istanbul Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi oldu. Bir diğer iyi haber ise en iyi arkadaşımın da benimle aynı üniversite de olmasaydı. Evet Gülsün Rüzgar ve Özlem Adar bunlar iki yıl içinde ailem olmuştu. Birlikte ev tutmuştuk.Üniversite öğrencisi olmamıza rağmen baya büyük bir evimiz var. Arabamızı saymıyorum bile. Ben ve Gülsün Hukuk bölümünü okuyoruz,Özlem ise Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık bölümünü okuyor. Ayy tabi bizim şu sersem komşuları unuttum Yalın ve Burak onlar bizim koruyucu meleklerimiz. Aynı üniversitedeyiz onlarlada bakmayın komşu dediğime sabah akşam burdalar. Nerden beleş oraya yerleş konusu. Ne kadar da uzattım ya bunlar kahvaltıyı bitirmeden yetisiyim yoksa bayılacağım.
"Hayat uyannnn" diye bağırmaya başladı Gülsün. Ben burda hayatımı anlatim be. Olamayan aklınıza yeni gelidim di mi? Öyle olsun. Böyle duygu sömürüsü yapmaya devam edersem ise geç kalacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Adaleti
Teen FictionBazen varla yok arasında gidip geliriz. Hayatın bize neler sunacağını bilmeden yaşarız tabi bunada yaşamak deniliyorsa. Gerçeklerin hep acı olduğuna inandırmıştım kendimi oysaki gözümün önündeki gerçekleri görmediğim için acıyordu canım. Nasıl bu...
