-9-

165 6 0
                                    

กราบสวัสดีงามๆหนึ่งรอบกับท่านผู้อ่าน
เราไง
เราเอง
จำเราได้มั้ย

ผมเต้ไงงงง~~~(เพื่อ?)

ปล่อยมันไปเถอะ
อัพเดทหน่อยเเละกัน
ตอนนี้ผมอยู่ที่ โรงอาหารในวิทยาลัย
ผมกำลังรอไอ้ต้นอยู่ ปกติผมจะเห็นมันมาก่อน เเต่วันนี้ทำไมมันมาสาย ก็ไม่รู้ตอนนนี้สายมา20นาทีเเล้วด้วย

"อะไร เนี่ย น้องต้นเรามากับใครเอ่ย~~"
ผมเเซวมันหลังจากที่ผมเห็นมันเดินมากับพี่ บอส เเถมยังกอดเอวกันมาด้วย

"หวัดดีครีบน้อมเต้"
พี่บอสพูดพร้อมกับยิ้มโชว์เขี้ยวให้เห็นเล็กน้อย

"ดีครับพี่ เเล้วไปไงมาไงถึงมาด้วยกันได้เนี่ย"
ผมถามด้วยความสงใส

"ก็พี่จะมากับเมียไม่ได้หรอ"
ห๊ะว่าไงนะ?
พอพี่บอสพูดจบผมก็หันไปมองไอ้ต้นมัน
มันก็หน้าเเดง สรุปเพื่อนผมเสียตัวเเล้วหรอ

"งั้นพี่ไปก่อนนะฝากดูเเลด้วยนะ ^^"
เเหมมมมยังมีการมาส่งยิ้มให้

พอพี่บอสไปไกลลับตาผมก็หันมาโฟกัสที่ไอ้ต้น

"ยังไงๆมึงตอบกูมาเลย"
ผมพูดขึ้น

"กูไม่รู้ กูรู้เเค่ว่าเมื่อคืนกูไปผับเเละกูก็เล่นเกมกะพวกไอ้เสือเเล้วกูโดนกลอกเหล้าเข้าปาก พอกูขอไปห้องน้ำกูก็โดนใครไม่รู้มาจูบกูเเล้วไม่รู้พี่บอสมาจากไหน เเล้วมาช่วยกูไว้ หลังจากนั้นกูก็จำไรไม่ได้เลย"
มันพูดเเล้วก็ก้มหน้าเหมือนจะร้องไห้

"เฮ้ยๆ อย่าร้องนะเว้ยมึง เเค่เสียตัวไม่ได้โดนตัดน้องชายนะโว้ย"
ผมบอกมันไป

"กูเสียใจว่ะ;("
มันว่าพร้อมเบะปากทำท่าขะร้องไห้

"กูบอกว่าอย่าเสียใจไง
ยังไงพี่เค้าก็ไม่ได้เอาเเล้วทิ้งนิ
มึงเห็นมะพี่เค้าดูเเลมึงดีออกกูว่า"

"กูเสียใจโว้ย!!"
มันเริ่มมีน้ำตาออกมา

"เฮ้ยๆกูบอกอย่าร้องไงพี่เค้าไม่ได้ทิ้งมึงนะ"
ผมปลอบใจมีนต่อ

"กูไม่ได้เสียใจเรื่องนั้น!!"
มันว่าเสียตังจนคนหันมามอง

"อ้าว!  เเล้วมึงเสียใจเรื่องใรว่ะ"
ไอ้เราก็ งงเด้ งงเด้

"กูเสียใจที่พี่เค้าเอากูเเค่สองรอบ!"
มันตอบผมเสียดัง

"กูก็นึกว่าเรื่องไร...  ห๊ะมึวงว่าไงน่ะเเหมอีดอกกูก็สงสารมึงไปได้ อินิสัยไม่ดี
เเค่ผัสเอาสองรอบมึงถึงกับร้องไห้ถ้าเขาเอามึงรอบเดียวมึงไม่ฆ่าตัวตายเลยไง!!"
เเหมไอ้เราก็สงสารมัน ที่ไหนได้เเค่พี่เค้าเอาสองรอบมึงร้องไห้
เฮ้อเหนื่อยใจ~~~

"ก็กูเสียใจอ่า"

"เรื่องจองมึง!! กูจะไปเรียนละกูเบื่อมึง!!
ทึให้กูเสียเวลาเรียนจริงๆ มึงเอาความรู้สึกกูคืนมาเลยนะ "
ผมว่ามันไป โอ้ยเครียด




___________________
เฮ้อเครียดเเทน
^.,^
ไงๆสั้นดีมั้ยรึชอบยาวๆบอกเราได้นะ
ช่วงนี้มีสอบกลางภาค
เราเมาน้ำมันเครื่องนะ (เราเรียนสายอาชีพ)
สอมงเราเลยไม่ค่อยไปพอเราจะเริ่มเขียนก็มีคนมาชวนคุยเราเลยลืม

I Love You <3

เเวมไพร์  ที่รักWhere stories live. Discover now