"ปัง!!!!!!ๆๆๆ"
เสียงทุบประตูไม้บานใหญ่รัวๆก่อให้เกิดความรำคาญเเก่คนที้กำลังเเทะนู้เเทะนี่ของคนตัวเล็กอยู่ในอ่างน้ำ
"นี่ พอได้เเล้วผมเมื่อยไปหมดเเล้วน่าออกไปได้เเล้วว!"
คนตัวเล็กว่าพร้อมทั้งดันคนตัวโตออกห่าง
"ไอ้ ทาม!!!!!!! มึงจะนอนกกเมียมึงไปถึงไหนว๊าาาาาไหนว่าวันนี้มึงจะกลับกับกูไง!!"
"ไอ้เหี้ยบอสเเหกปากหาพ่อง กูอยู่เเค่นี้สัส
เเล้วทีหลังมึงไม่ต้องมาทุบก็ได้ประตูกูจะขึ้นสนิม ให้เเม่บ้านมาเเทนก็ได้"
คนตัวโตว่าพร้อมทั้งเปิดประตูห้องนอน
ด้วยสีหน้าหงุดหงิดที่พราดการที่จะได้กินคนคัวเล็กในรอบเช้า
"สั้สประตูมึงเป็นไม้ สนิมไม่เเดกหรอก อีกอย่างถ้ากูไม่มาเคาะเองกว่าพวกมึงจะลงมาคงเที่ยงละไม่ว่า เพราะงั้นมึงอย่ามาเสียเวลาเถียงกู เเล้วเอาเวลาไปใส่ผ้าเก็บกระเป๋าดีกว่านะรีบๆเลยนะมึง!!"
ไอ้บอสว่าเเล้วเดินลงไปชั้นล่าง
เออจริงด้วยผมเกือบลืมไปว่าวันนี้ผมจะพาตัวเล็กไปหาพ่อเเม่นี่น่าผมลืมไปเลย
ว่าเเล้วก็รีบไปเก็บของดีกว่าเหดียวไอ้บอสขึ้นมาอีกเอาตรงๆนะผมรำคาญมันโครตๆจอมเเหกปากเลยละมันนะ
"นี่ตัวเล็ก"
ผมเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กที่ตอนนี้นั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องเเป้ง
"ครับ??"
"อยากไปเที่ยวมั้ย?"
ผมว่าพร้อมทั้งเข้าไปกอดเอวคนตัวเล็กไว้หลวมๆ
"ที่ไหนหรอครับ"
"ที่บ้านพี่"
"เเล้วที่อยู่เนี่ยไม่ใช่บ้านพี่หรอครับ"
กวนจริงเมียใครหว่า
"ก็ใช่เเต่พี่หมายถึงบ้านที่พ่อเเม่พี่อยู่นะ"
ว่าไปก็ใช้ปากลากผ่านหลังคอคนตัวเล็กพร้อมทั้งขบกัดเบาๆ
"เเล้วพ่อกับเเม่พี่จะไม่ว่าอะไรหรอ"
คนตัวเล็กทำสีหน้าเคร่งเครียด
"น่าๆ ไม่มีใครว่าหรอก"
ผมว่า
"เเล้วพี่รู้ได้ไงละ"
คนตัวเล็กหันหน้ามาถาม
"ไปถึงเหดียวก็รู้เองเเละ ไปรีบใส่เสื้อเเละรีบเก็บของเลยพี่ว่าจะพาไปซักสามสี่วันนะ"
"คร้าบๆ"
8:00น
พอผมลงมาจากบรรไดก็เห็นไอ้บอสไอ้เมฆไอ้ไม้เเละก็ ไอ้ต้นเพื่อนเมียสุดที่รักของผม
"เเหมมมมม กว่าจะลงมากันได้น่าาไม่ปล่อยให้กูฝังลากลงพื้นปูนก่อนละค่อยลงมา"
พอไอ้บอสเห็นผมกับคนตัวเล็กเดินลงมามันก็เเซวผมทันที
"น่าๆมึงต้องเข้าใจ เวลาผัวเมียมันเป็นเรื่องธรรมดา"
ไอ้ไม้พูดขึ้นบ้าง
"เออใช่ๆ มึงมาเรียกเขาเเต่เช้าเขายังไม่ได้กินอาหารก่อนเเปลงฟันมึงก็มาขัดเเล้ว"
ไอ้เมฆพูดบ้าง
"ไอ้ที่ว่าอาหารก่อนเเปรงฟันมันคือไรครับเพื่อนบอสถามต่อ
"ก็ ตับ ตับ ตับ ไงครับเพื่อนบอสส~~"
ไอ้ไม้ตบมุข
"ฮี้วววววววว!!~~~~~"
พอจบบทพวกมันก็ร้องพร้อมกัน
"ไปกันเถอะปล่อยหมามันเล่นกันไป"
ผมหันไปพูดกับคนที่ยืนอยู่ข้างๆ
"เห้ยๆ พวกกูล้อเล่นเฉยๆ น่าอย่างอลเลยน่าาาา"
ไอ้เมฆว่า
"เเล้วจะพาไปด้วย"
ผมพูดทั้งชี้ไปที่เพื่อนเมียผม
"ก็เมียกูอะ"
ไอ้บอสว่า
"เออๆ รีบไปเถอะๆ"
ผมว่า
"รับทราบครับกัปตันนนน"
พวกมันสามคนยืนตรงเเละทำค่าเคารพผม
เอาตรงๆคือกวนตีนผมนั่นเเละครับ
ว่าเเล้วพวกผมก็เริ่มออกเดินทางจริงๆมันไม่ได้ไกลอย่างที่คิดหรอกเเค่เสียวนิดเดียวเอง
หึหึ
-----------------///-----------------
*^*
ไงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เราหายเกือบจะดีละเลยเอามาลงให้
บ่เจอกันนานนมโตขึ้นเป็นกองงง
ไม่ใช่ละๆ
เรารักคนอ่านคนเม้นทุกคนน่าาาาา
ขอบคุนที่อ่านกันน่าาา^•^
I Love You <3
YOU ARE READING
เเวมไพร์ ที่รัก
Actionรู้อะไรมั้ยอะไรที่น่าตลกที่สุด เเวมไพร์ไง มันมีจริงสะที่ไหนละจริงมั้ย ใครๆก็คิดว่ามันไม่มีจริง เเต่!!! สิ่งที่ผมเจออยู่ตอนนี้มันคิอเรื่องตลกเเละน่ากลัวในเวลาเดียวกัน ใช่มันคือเเวมไพร์ที่ใครๆก็บอกว่ามันไม่มีจริง เเต่ตอนนี้ สิ่งๆนั้นได้อยู่ตรงหน้าผมเ...
