Yine bir sonbahar akşamıydı. Üstümde 2 yıl önce aldığım artık yıpranmaya yüz tutmuş paltom vardı. Yağmur yağıyordu bardaktan boşalırcasına etrafımda yağmurdan kaçışan insanlar sanki bana yol veriyordu. Belli bir süre yürüdükten sonra artık hiç kimsenin kalmadığını gördüm. Az ilerden sokak başından sağa döndüm ve o güzellik yine karşımdaydı. Yağmur ve boğaz.. Bu ikili bana öyle iyi geliyordiki ama birazdan yanıma gelecek güzellik kadar değildi tabi ki... Yaklaşık bir on dakika daha ıslandım buluşma saatine daha 10 dakika vardı çünkü ve arkamdan bir el dokundu yanağıma o kadar dalmıştımki yağmura geldiğini bile duymamıştım. Elimi yanağıma atıp elini sardım ve avuç içini öptüm ve dönüp sarıldım sımsıkı... Sevdiğimmm diye iç çektim anında.. Aşkımmm diye gelen cevap herşeyi unutturmaya yetiyordu.. Gözlerine bakmaya başladım aynı anda ellerim yanaklarını sarmıştı. Yağmur ikimizinde yüzüne vuruyordu taneciklerini. Ve yavaşca dudaklarımız birleşiyordu. Islandığımıza aldırış bile etmeden sadece öpüşüyorduk özlemle... Dudaklarımız ayrıldı ardından ellerimiz sardı birbirini ve yürümeye başladık sahil boyu. Köprünün ışıkları vuruyordu boğaza daha parlak bir ışıksa hayatıma hemde yağmurlu bir sonbahar akşamında....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
On ikiye On Kala..
RomanceTutku ve Ask. . İki Sevgilinin durdurak demeden devam eden Askı..
