Wander

H4 - hibiscus

Ik trek mijn roze Brandy Melville jurkje aan, en doe mijn haar los. Er is niemand waar ik vandaag mooi voor zou moeten zijn (wat ook een last van mijn schouders is) maar toch kleed ik me leuk vandaag, en doe mascara op. Ik sluit de deur van mijn huisje en stap van de veranda, op het stenen paadje, dat mij naar het zwembad, de tuinen, het strand en het hoofdgebouw brengt. Ik loop het paadje naar het hoofdgebouw en als ik daar aan kom neem ik plaats in een stoel aan een klein tweepersoonstafeltje in het restaurant. Het restaurant is een net als de rest van het hoofdgebouw van hout met een bamboe dak. Inplaats van ramen is er tussen het plafond en de grond niks, het is een open ruimte. Ik kijk vanuit mijn tafel recht op het strand, het is prachtig. Nadat ik een omelet, een toast en wat fruit op heb loop ik opnieuw over de stenen paadjes maar dit keer naar 'de tuinen'.

Ik loop binnen door een boog rozen en sta aan het begin van een soort doolhof van paadjes die langs allemaal soorten bloemen, planten en bomen leiden. Er zijn verschillende wegen die je kan nemen en die aangegeven zijn met een paaltje met een kleur. ik besluit om pad 'blauw' te volgen aangezien deze ook over een bruggetje gaat en eindigt bij een kleine waterval in het begin van de bergen. het is een lange weg maar ik heb alle tijd en hou ervan om actief bezig te zijn. ik begin het pad en kijk rond naar de bloemen en hun namen die er bij geschreven staan. bij één bloem blijf ik staan, hij is donkerrood aan de binnekant en loopt van de binnenkant naar de buitekant over in lichtroze, hij is echt prachtig en ik kijk er een tijdje naar.

'it's beautiful hah?' ik hoor een stem achter me en draai geschrokken om, om te kijken wie het zei. voor me zie ik een jongen staan van een jaar 17/ 18, hij sprak me aan met een brits-engels accent en met de gimlach waarop hij naar me lacht vormen er kuiltjes in zijn wangen. zijn donkerblonde haar en lichtblauwe ogen vormen een mooi contrast met zijn goudbruine 'surfer' achtige huidskleur. hij merkt dat ik naar hem staar en zijn glimlach word breder, 'i'm sorry i forgot to tell you who i am, my name is Jace, who are you?' vraagt hij grijzend. 'oh, i'm sorry i was thinking, my name is Jill, and yes, i love this flower' 'it's the Hibiscus, here in the philipines they also call him 'gumaela', did you know The hibiscus flower is traditionally worn by Thahitian women, If the flower is worn behind the left ear, the woman is married or in a relationship. If the flower is worn on the right, she is single.' Zegt Jace. 'wow, how do you know all these stuff?' vraag ik aan Jace. 'i'm just interested in things that most people don't." zegt hij met een grote glimlach op zijn gezicht. hij kijkt om zich heen en loopt daarna naar de struik toe, hij plukt een van de bloemen en kijkt mij aan, "so, in which ear should i put him?' ik begin te lachen 'are you even allowed to do that?" hij lacht en komt naar me toe, "for a beautiful woman like you i'll do everything" zegt hij nog steeds grijnzend, terwijl hij de bloem achter mijn rechter oor stopt. "so are you interested in walking the rest of path blue together with me?" vraag ik aan Jace, 'I won't let you ask that twice" zegt hij glimlachend terwijl hij samen met mij verderloopt.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

heeij iedereen, ik hoop dat jullie het tot nu toe leuk vinden :), als er tips of vragen zijn dan mag je het zeggen, ik had 2 vragen voor jullie:

1, Jace is engels dus ik heb zijn teksten ook in engels geschreven, is dit goed of zal ik wat hij zegt in het nederlands doen?

2, de hoofdstukken zijn best kort, moet ik ze langer maken of zijn ze zo goed?

bedankt allemaal voor het lezen! ik zal proberen elke dag het verhaal te updaten!

xxx Sophia