İyi okumalar...
Sabah yine aynı rutinler sonrası okula gittim.
Teneffüste İrem'le birlikte kantine gittik. Kantinden yiyecek bir şeyler alıp masalardan birine oturduk.
"Hadi anlat kanka dün neler oldu?"
Okula geldiğimizden beri başımın etini yemişti anlat diye ama anlatabilmek için hiç uygun zaman bulamamıştım. Anlatmaya başlamadığımı görünce konuşmaya devam etti.
"Lütfen bana kabul ettiğini söyle."
Bana öyle bir bakıyordu ki sanki kabul etmediği söylesem beni öldürecekti. Benden çok daha fazla hevesliydi bu konuda.
"Kabul ettim."
Şaşkınlıkla bana baktı.
"Gerçekten mi?"
"Evet."
Ayağa kalkıp yanıma geldi ve bana sarıldı.
"Ay çok sevindim ya. Resmen arkadaşım oyuncu oluyor. Dün öyle bir davranıyordu ki sanki kabul etmeyecekmişsin gibi hissetmiştim."
"Öyle mi farkında değilim hiç. O kadar sevinme yapabileceğime o kadar da emin değilim."
"Yaparsın yaparsın benim sana güvenim tam. Ee sonra ne oldu?"
"Aklıma annemlerle konuşmadığım geldi."
"Doğru ya neden gelmedi ki bu bizim aklımıza. Hadi senin aklın gidik ben nasıl unuttum Yonca teyzeye ve Yılmaz amcaya söylemeyi?"
Koluna hafif bir çimdik attım ve suratımı astım.
"Demek benim aklım gidik."
"Yaa öyle demek istemediğimi biliyorsun."
Kendimi daha fazla tutamadım ve gülmeye başladım.
"Tamam tamam biliyorum."
İrem'e bütün ayrıntıları anlattıktan sonra zil çalmıştı. İrem de benim gibi çok şaşırdı Savaş'ın evime kadar gelmesine ama Savaş'ın bununla ilgili söylediklerini anlatınca benim gibi mantıklı buldu.
Eve gittiğimde üzerimi değiştirip öğle yemeği için aşağıya indim.
Yemeğimi yedikten sonra
"Anne ben çıkıyorum." Dedim.
"Yine aynı yere değil mi?"
"Evet siz de kabul ettiğinize göre artık sürekli olarak gideceğim oraya. Çünkü bir an önce çekimlere hazır olmam lazımmış."
"Tamam kızım. Ben arkandayım inşallah başaracaksın."
"İnşallah anne. Hadi görüşürüz."
"Görüşürüz." Deyip hemen evden çıktım.
----------
İçeriye girip Savaş'ın her zaman oturduğu yere gittim ama ne Savaş ne de oyuncular ortada yoktu. Savaş birazdan gelir diye düşünerek oturdum. Bir süre sonra Savaş'ın asistanı beni gördü ve yanıma geldi.
"Hoşgeldiniz Aslı Hanım geldiğinizi görmemiştim."
"Hoşbuldum. Zaten geleli çok olmadı."
Elindeki kağıtları bana uzattı.
"Bunlar sözleşme ve senaryo. Savaş bey birazdan gelecek. İncelemeniz için size önceden vermemi söyledi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şans Beni Bulunca (ARA VERİLDİ)
Novela JuvenilTam da herşeyin bittiği yerdeydim.Artık umudumun sonuna gelmiştim.O hiç bir zaman değil beni sevmek görmeyecekti bile.Ta ki telefonum çalana kadar...Kim bile bilirdi ki bir telefon çağrısıyla hayatım tamamen değişeceğini... Hikayenin başlangıç tar...