Chapter Forty Three

2.8K 85 16
                                    

Grabe kayo mag flood votes! Thank you! 😘 Here's another update!! 😉

-

"Stab the body and it heals, but injure the heart and the wound lasts a lifetime."

― Mineko Iwasaki

-

Krishna's POV

Napagdesisyonan ko na sabihin na sa asawa ko ang totoo. After all I planned. I couldn't stay and watch it happen. Ayokong saktan pa siya. Lalo na ng nalaman ko na nagka amnesia si Frances. We need to get her. I can't let my brother do this anymore. Guilt is eating me. I knocked on the door sa kwarto niya.

"Come in." Rinig kong sabi niya at pumasok ako.

Kakatapos niya lang magligo dahil basa ang buhok niya. Tinatowel dry niya ang buhok niya. Towel lang din ang suot niya sa ibaba at namula ako.

"Hi." Sabi niya.

"Hi.." Sabi ko at nakatingin sa baba.

"May kelangan ka?" Tanong niya after a few minutes na hindi ako kumibo.

"Uhm I actually need to tell you something."

Tinignan ko siya ulet at nakaupo na siya sa kama. May suot na siyang shorts pero naka bare chest parin siya. Minotion naman niya na umupo ako at pumunta ako sakanya.

"So? What do you need to tell me?" Sabi niya at tila hinahanap kung bakit ako nandito ngayon.

"I don't know where to start.."

"How about the beginning?"

Nakatingin lang ako sakanya and bit my lip. I couldn't bring up the words I needed to say. Huminga muna akong malalim habang naghihintay siya.

"I'm actually betraying you." I puffed out.

There I said. Not so bad right Krishna. It is your fault anyways. Naging tahimik siya. Tinitigan ko siya at mejo madilim ang mga mata niya.

"Do you have someone else?"

What?

"No. Not like that."

"Then ano?" Ang tono niya ay may halo ng annoyance.

"I know where Frances is." I whispered.

"Really? Saan?" Biglang sumigla ang boses niya and saw the spark of joy sa mga mata niya with the mention of his sister.

"She's in the Philippines with my brother." Oh how you'll hate me.

"Your brother?" Sabi niya at base sa muhka niya ay alam na niya kung sino ang tinutukoy ko.

"Yes John is my brother."

"How?" He said na parang di naniniwala sa mga sinasabi ko.a

"He's just my half brother. From my father's side. Hindi ko tunay na ama si dad."

"How long have you known kung nasan ang kapatid mo? Bakit di mo agad sinabi samin?" Sabi niya sakin.

How can I? Alam ko naman kasi na kasusuklaman mo ko. That way you'll never love me because of what happened.

"Because. Ako ang dahilan kung bakit natunton at nadukot si Frances. Ako ang tumulong sakanya." Sabi ko at patuloy na nag explain sa nga nangyare. All the while nakatingin lang siya sakin habang nagsasalita ako.

"He is taking Frances away again."

"What?!" Sigaw niya at napatayo siya. I was beginning to cry pero pinipigilan ko na lumuha ako.

"I'm so sorry." I said, my voice already cracking.

"How could you do this?" Tanong niya at nakita ko na naiyak siya.

"How could you do this to her? To me?" Sabi niya ng may hinanakit.

"I thought you loved me." He whispered while looking at me.

"I'm sorry."

"I thought wrong."

No! I wanted to say pero ano nga bang excuse ko sa ginawa ko? Tama naman na tulungan ko ang kapatid ko diba? Natakot lang naman ako na mawala siya. But I guess dahil dun ay mawawala ang mahal ko.

"He is my brother." I said.

"I can't believe this." Sabi niya at parang till gusto niya magwala. I can see the anger, betrayal and sadness in his eyes.

"Will you tell them?" I squeaked.

"No."

"Bakit?"

"As much as I'm mad at you. I don't want you to get hurt. But I'll tell them I have a lead." Sabi niya at nagsuot ng T-shirt.

"When is their flight?" Sabi niya bigla.

"The day after tomorrow."

"Where?"

"Rome."

"Pack your bags. I'll go tell the others. We'll be waiting for them."

"And Krishna. After all this. I'm filling for divorce."

Pagkasabi niya nun ay iniwan niya ko sa kwarto niya. Clutching my chest that hurts. Naramdaman ko nalang na natulo na ang luha ko. I'm so sorry love.

Alex POV

It's been 2 weeks. 2 weeks na wala si Samantha sa tabi ko. I'm slowly loosing my mind. Slowly loosing myself.

Tinungga ko ang bote ng beer. I'm here in my room. Nagkulong ulet ako dito. I can't face my family nor my friends. I couldn't find her.

Nag ring ang phone ko. Pag tingin ko sa caller ID ay napamura ako. And the devil calls again.

"I'll text you where to go. And remember say anything about this and Frances will get hurt." Pagkasabi niya nun ay binaba niya agad ang phone.

Damn him. Damn him for blackmailing me. Nilapag ko ang phone ko at hinagis ang vase sa galit. Mamaya ko nalang aalamin kung san nanaman ako pupunta.

May kumatok sa pintuan ko at narinig ko siyang pumasok. Pag tingin ko ay si Kuya Zeus. He took in the scene before him pero lumapit siya sakin. My eyes showed hope as I hear what he said.

"Alex. We know where she is."

Benevotta's GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon