Am i a Murderer?

.Chapter1.

28 Μαρτιου 2017
Μια θεωρητικα συνηθισμενη μερα.Μια μερα που ξεκιναει σαν ολες τις υπολοιπες.Μια ανοιξιατικη,ηλιολουστη,ομορφη μερα που μοιαζει πανομοιοτυπη με τις περισσοτερες μερες στις ζωες των κοριτσιων.

Το κουδουνι χτυπαει και ολοι οι μαθητες μαζευονται για να τελεσουν την πρωινη προσευχη.

Η Αλισον,η Ερικα,η Ιρενε,η Ναγια ειναι ολες συγκεντρωμενες περιμενωντας ενα παιδι να σηκωθει,να παρει το μικροφωνο και να αρχισει την προσευχη διπλα απο την διευθυντρια.

Η παρεα τους ομως αποτελειται απο 5 ατομα.Το ενα λειπει.Το ενα δεν βρισκεται εκει και ουτε προκειται να ξαναπαρει μερος στην πρωινη προσευχη του σχολειου του.Κανεις δεν το ξερει ακομα.

Τα τεσσερα κοριτσια δεν ανησυχουν.Σχεδον ποτε δεν βρισκονται ολες μαζι στην προσευχη.Μπορει καποια  να αργησε να ξυπνησει.Μπορει καποια  να αργησε να ετοιμαστει.Ισως να ξενυχτησες το προηγουμενο βραδυ.Υπαρχει και η πιθανοτητα να έρθει τις επομενες σχολικες ωρες η και να κανει ολοημερη κοπανα.

Αφοτου ενα παιδι θυσιαστηκε να σηκωθει να πει την προσευχη,εκτιθωντας τον εαυτο του σε τρειακοσια περιπου παιδια λυκιακης ηλικιας που μπορουν να βρουν την αφορμη να σχολιασουν η να κριτικαρουν το οτιδηποτε,ολοι πηγαινουν στις ταξεις τους.

Τα τεσσερα κοριτσια σκορπιζονται εδω και εκει.

Μπαινουν στις ταξεις τους και καθονται στα θρανια τους οπως θα εκαναν καθε συνηθισμενη σχολικη μερα εδω και 12,παρα κατι μηνες, χρονια.Βγαζουν τα βιβλια οπως κανουν καθε πρωι χωρις καμια απολυτως διαφορα.Δεν εχουν κανενα ιχνος ανησυχιας.Πως να φανταστουν μονες τους το μελλον αλωστε.Δεν ειναι προετοιμασμενες για το τι προκειται να ακολουθησει.Δεν έχουν ιδεα.