How to love

irresistible

P.o.v Faith

'londen-eye please' zei harry, 'waarom de londen-eye?' vroeg ik, hij grijnsde 'je krijgt het zo te zien! het is niet ver meer' zij hij er achter aan. en toch snap ik het nog steeds niet.. dacht ik in mezelf. ik keek uit het raam, wat zou harry willen? zou hij verliefd zijn? vast niet, hij probeert waarschijnlijk gewoon indruk te maken.. zou hij bij alle meisjes zo doen? waarom denk ik hier over na!  'waar zit je aan te denken?' vroeg harry. ik schrok op en stootte mijn hoofd tegen het raam, 'gaat het?' vroeg hij bezorgd 'ja hoor' zei ik en keek hem beschamend aan. 'volgens mij niet helemaal' zei hij toen hij me over mijn hoofd zag wrijven, 'nee echt het gaat!' zei ik en ontweek zijn blik. harry haalde zijn schouders op en stapte de auto uit, liet hij me hier nou gewoon achter? ik leunde tegen de autodeur aan, 'wat een gentleman' mompelde ik sarcastisch tegen mezelf. de deur werd achter me open gedaan zodat ik achterover kieperde en net niet genoeg tijd had om mezelf ergens aan vast te houden. ik hoorde harry hard lachen achter me, 'het spijt me!' zei hij lachend en hielp me over eind 'ik had niet in de gaten dat je er tegen aan zat' zei harry terwijl hij wat zand van mijn rug af veegde 'dank je' zei ik en draaide me om. ik zag themmie naar me toe rennen, 'ik haal de rest even' zei harry en liep naar de andere taxi's. themmie begon meteen tegen me te ratelen, 'het is zo leuk! en de jongens zijn zo aardig, en...' ik luisterde naar een paar seconden al niet meer. 'en wat zag ik daar nou met jou en harry?' zei ze, gelijk had ze mijn aandacht. 'wat zag je bij mij en harry?' vroeg ik snel 'nou jij en harry, volgens mij vindt je hem helemaal niet zo erg! volgens mij zat je gewoon de hele tijd aan hem te denken! en volgens mij zijn jullie een perfect stelletje!' ratelde ze. ik keek haar boos aan, 'kom op faith! geef toe!.... weet je liam zei dat harry je wel zag zitten' voegde themmie er fluisterend aan toe. mijn hart maakte een sprongetje harry vindt mij leuk? nee wat ben ik in vredesnaam aan het doen? hij is best aardig maar meer niet! dat heb ik altijd gevonden en dat veranderd niet zomaar!  sprak ik mezelf wanhopig toe. themmie zwaaide met haar hand voor mijn ogen, 'zie je!' 'zie je wat?' 'je denkt aan hem!' 'hoe!...maar, waarom denk je dat?' herstelde ik mezelf 'o kom op faith hou jezelf niet voor de gek!' ik keek haar boos aan 'jij bepaald mijn gevoelens niet!' snauwde ik 'je wil het alleen niet omdat je niks met ze had' 'o en nu wel?' ik zag dat themmie het niet leuk vond, 'het spijt me themmie' zei ik snel en gaf haar een knuffel. 'ik begrijp het' zei ze, ik glimlachte 'dank je' zei ik en liet haar los. 'gevoelens veranderen' fluisterde themmie en liep naar de jongens toe. 'ga je mee?' vroeg harry van achter me 'ehm ja' zei ik 'waar gaan we naar toe?' vroeg ik terwijl ik begon te lopen 'waar wil je naar toe?' 'geen idee' 'wil je nog wat eten? of heb je geen honger meer?' 'eigenlijk niet echt meer' zei ik blozend 'geeft niet hoor!' zei hij toen hij zag dat ik bloosde. 'gaan jullie mee naar de londen-eye?' riep niall naar ons toe, harry keek me vragend aan. ik knikte en rende naar ze toe, niemand hoogtrevrees? 'niet dat ik weet' zei ik 'super!' zei zayn en duwde ons de londen-eye in.

de jongens hadden ons afgezet in het hotel omdat ze vonden dat we niet terug konden lopen, iedereen gaf themmie en mij om de beurt  een knuffel en wenste ons nog een fijne vakantie. harry was de laatste die me een knuffel gaf, 'kunnen we elkaar nog een keer zien?' fluisterde harry 'ja!' zei themmie voordat ik iets kon zeggen, ze wist dat ik nu wel ja moest zeggen! ik sloeg mijn ogen neer en knikte. er verscheen een grote glimlach op harry's  gezicht, hij haalde een briefje uit zijn zak. hij opende mijn hand, stopte het briefje er in en vouwde mijn hand weer dicht. 'kom je harry?' riepen de jongens 'ja!' riep hij, harry wierp mij een laatste glimlach toe en deed zijn capuchon op net zo als de rest. niall zwaaide en ze liepen het hotel uit. 'wat heeft hij je gegeven?' vroeg themmie nieuwsgierig 'he wat?' themmie lachte 'zie je wel!' 'zie je wat?' 'hij vind je leuk!' ik bloosde en vouwde snel het papiertje open, 'telefoonnummer' zei ik om haar af te leiden en liep richting de lift 'kom je nog?' riep ik naar themmie voordat ik de lift in stapte, zou hij me echt nog een keer willen zien? dacht ik in mezelf. nee zei ik streng tegen mezelf, dit wil ik niet echt! ik ehm... ik verbeeld het me maar! ja! 'o wat doe ik mezelf aan!' mompelde ik en bonkte met mijn hoofd tegen de knopjes aan, 'we moeten verdieping 3, niet 2!' zei themmie toen ik met mijn hoofd op de twee had gedrukt, 'wat doe ik mezelf aan' mompelde ik weer.. 

vote ore comment please x