How to love

save you tonight

P.o.v themmie

'je vindt het nog steeds moeilijk hé?' fluisterde ik naar faith, ze blies een keer in haar mok en keek me met een getreurd gezicht aan 'ik zou zo graag willen dat ik het niet had meegemaakt, dat ik zonder gemaar of enkel getwijfel hem de liefde kan geven die hij verdient' ik trok haar tegen me aan en wreef met mijn hand over haar rug. 'daar zou ik me geen zorgen over maken', ik rolde met mijn ogen toen ik harry geschrokken in de deuropening zag staan en hij moeite moest doen om het ontbijt niet uit zijn handen te laten vallen en naar faith toe te stormen. ik liet faith los en maakte plaats voor harry, die zal ik maar even alleen laten. dacht ik in mezelf en liep naar niall toe die, zoals gewoonlijk, weer eens de moeilijkste keuze uit zijn leven aan het maken was. 'neem het dan gewoon allebij!' zie ik lachend en haalde mijn hand door zijn warrige blonde haar heen, 'daar heb ik nog niet aan gedacht' zei hij bedenkelijk en draade zich naar mij om 'oreo of chocola?' 'die vraag kun je me niet stellen!' zei ik met grote ogen. 'ik heb het net toch echt gevraagd hoor' zei hij schouderophalend en propte een oreo in zijn mond 'wook wat?' 'whut?' vroeg ik. En slikte snel de chocola weg 'hoe krijgen we dit eigenlijk voor elkaar?' 'Wat?' 'oreo's en chocola vreten op de vroege morgen' 'het is al geen morgen meer hoor!' Zei hij en keek vooor de zekerheid op zijn horloge 'het is twee over twaalf' ik grinnikte zachtjes, eigenlijk had hij wel gelijk.. dus stopte ik nog maar een oreo in mijn mond. 'waar zijn harry en faith eigenlijk?' 'op de bank elkaar aan het plat knuffelen ofzo' hij haalde een wenkbrauw op en deed net alsof hij aadachtig luisterde, 'zoenen' zei hij vastberaden 'wat zetten we in?' vroeg ik niewsgierig 'maaltijd mac?' ik grinnikte ' dan ben ik alleen aan jou al dertig pond kwijt! maar oké' hij keek me gekwest aan maar stak toen zijn hand uit 'deal?' 'deal!' zei ik en schudde zijn hand. ik stormde achter niall aan de kamer in, al snel ontsnapte er een kinderlijke kreet uit zijn mond die daardoor, het net zoenende stelletje, raar deed opkijken 'dat wordt betalen!' schaterde hij uit. 'wat word betalen?' vroeg harry ietwat gerïeteerd 'ze hebben vast over ons gewed' 'dat.. is.. dat is niet waar!' 'stop maar niall, ze kent je nu al veel te goed' zei ik en sprong op de bank. 'en wat was de inzet?' vroeg faith luchtig 'ik mag gratis naar de mac!' gilde niall en smoorde faith en harry bijna in een knuffel 'nog bedankt hé' zei ik met mijn armen over elkaar heen geslagen, waardoor faith zich naar me om draaide en me een speelse por in mijn zij gaf. 'alsjeblieft' 'alstjubleerft' zei harry met een bedenkelijk gezicht 'als-je-blieft' spelde ik het voor harry uit net alsof hij een klein kind was, maar nog steeds begreep harry er niks van. ik zag faith grinniken en hem uitleggen wat het betekende 'zeg nog eens iets in het Nederlands' 'wat wil je dat ik  zeg?' 'ik hou van eten' 'hoe kon het ook anders?' zei ik giechelend en gaf niall de Nederlandse vertaling van "ik hou van eten" waardoor niall hard begon te lachen en zijn blonde plukjes haar vrolijk mee deed bewegen. 'en nu wil ik weten hoe je dat in het iers zegt' 'poe! daar vraag je me wat zeg' grinnikte hij. 

p.o.v faith

'waar is mijn mobiel' zei hij en gooide nog een shirt van zijn bed, ik grinnikte om zijn redelijk paniekerige reactie. toen themmie en niall naar de mac vertrokken waren had harry gezegd dat hij zijn moeder graag even wou bellen en heeft me over zijn schouder heen naar boven gedragen aangezien ik gewoon te lui was om te lopen. 'wil je eens opstaan?' 'wat ik?' harry fronste eerst zijn wenkbrauwen en  rolde daarna met zijn ogen, voordat hij iets kon zeggen stond ik op want zo'n riedeltje als nee het kaboutertje naast je kende ik onderhand wel 'sorry stomme vraag' zei ik en zodra hij nog een hoofdkussen optilde sprong ik boven op hem waardoor we samen van het bed rolde en op de grond belandde. 'is dit wat je zoekt?' zei ik en schoof zijn mobiel onder het bed weg 'wist je dat?' vroeg hij verbaasd en legde hem snel op zijn nachtkastje 'nee, ik zag hem liggen' zei ik en zou van hem af gaan toen hij zich in een simpele beweging boven op me had gedraaid en me vervolgens op het bed legde. 'waar was dat voor nodig? ik zou ook op je bed gaan liggen hoor' zei ik giechelend en kamde met mijn hand door zijn haar. maar zonder antwoord te geven draaide hij zich weer om zodat hij boven me hing en drukte daarna zijn lippen op de mijne, ik legde mijn handen in zijn nek. 'harry?' verbrak ik evenlater onze zoen, hij maakte een soort van vragend "uhum" geluidje als teken dat hij luisterde. ik slikte even en nam een grote hap adem 'ik..ik hou v..van je bij jou voel ik me veilig durf ik mezelf te zijn en geef je me een speciaal gevoel' mijn geratel werd afgekapt door harry die weer zijn lippen tegen de mijne drukte en wachtte tot ik een beetje gekalmeerd was. hij ging zelf recht op zitten tegen het hoofeind van het bed, nam mij op schoot en sloeg zijn armen om mij heen 'dat wou ik even kwijt' zuchte ik opgelucht en leg mijn hoofd achterover tegen harry's borst 'je geeft mij het zelfde gevoel' zegt hij met een kleine twinkeling in zijn ogen maar die twinkeling verdwijnt al snel toen hij mijn hand vast wil pakken en daardoor over de littekens op mijn pols heen ging. snel pak ik zijn hand beet en hoop vanuit het diepste van mijn hard dat hij het er bij laat, 'ben.. je er eigenlijk al mee gestopt?' vraagt hij bang dat ik door zijn vraag op hem afknap 'sinds ongeveer een half jaar' lieg ik half tegen hem met een zwakke glimlach op mijn gezicht. voor de zoveelste keer draait hij me om maar kijkt me nu diep in mijn ogen 'faith snij je nog of ben je gestopt!?' zegt hij met een nerveuze en lichtelijk boze toon, al snel herpakt hij zich als hij me wit ziet weg trekken en kijkt even weg 'faith ben je gestopt of snij je nog?' vroeg hij nu zonder me aan te kijken 'ik, het spijt me' ik maakte aanstalte om op te staan toen hij me terug trok. 'faith wil je me wat beloven?' 'ik kan niet stoppen harry! ik heb het geprobeerd maar het is te veel, telkens als er ook maar iets kleins tegen zit kan ik me er niet van weerhouden!' 'hij keek me geschrokken aan 'wanneer was de laatste keer?' zei hij met neergebogen hoofd 'voordat ik naar het vliegveld vertrok' 'dus ik heb je geen aanleiding gegeven tot' 'nee harry dat heb je niet' 'dan verlies ik je vanaf nu niet meer uit het oog' zei hij en veegde een traan van zijn wang, 'ik laat je niet gaan