How to love

Half a heart

P.o.v harry

'en jongens zijn jullie er klaar voor?' riep paul enthousiast 'ja' 'jo' 'jaaah' mijn zuchtende ja kwam erg onenthousiast over 'o harry kom op dat kan wel wat vrolijker!' 'ik doe mijn best' zei ik en pakte een kussen die ik vervolgens helemaal vast klemde in mijn armen, het voelde alsof de helft van mij miste.. 'ga skypen met haar of zo!' 'ze heeft geen skype' 'geef eens hier' niall pakte mijn mobiel en ging, weet ik eigenlijk niet waar naar toe. ik kon het niet zien want hij had zich zo naar me toe gedraaid dat ik niet op mijn mobiel kon kijken, 'niall wat doe je?' 'liam laptop!' was het enige wat hij zei 'liam!' 'louis?' 'hier' zei louis en gooide de laptop op mijn buik. 'opstarten dat ding' commandeerde niall 'ja baas' zei louis en drukte de laptop aan. louis wist blijkbaar wat hij moest doen want hij klikte gelijk op Skype 'louis ze heeft geen Skype!' 'neem nou maar op!' 'niall waarom bel je mij?' 'jonge neem nou gewoon op!' louis begon opeens hard te lachen, 'wat nou?' 'je-jpff en fhaha' 'malloot!' 'moet jij nodig zegen' 'blablabla' zei ik als een klein kind 'wacht wat!' snel draaide ik mijn hoofd om naar de laptop, 'faith!' ik schoot omhoog op de bank en hield me met moeite in om geen rondje door de kamer heen te rennen, een van de jongens zei niet dat ik nodig moest zeggen maar faith! 'faith!' zei ik nog een keer 'ja!' giechelde ze. ik wist niet wat ik moet zeggen 'faith ik mis je nu al super erg!' floepte er voor ik er erg in had uit. 'ik jou ook! ik wou dat ik bij je was..' die ene zin, die zin deed iets in me.. het was alsof er een knopje in me omschakelde waardoor ik over van alles en nog wat begon te ratelen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

na zo'n anderhalf uur met faith gepraat te hebben werd de laptop door liam uitgedrukt, hij pakte hem van mijn schoot en gooide hem naast me neer. 'wat doe je nou!' 'kom hup naar het vliegveld!' 'maar we hoefen vanavond pas op het vliegtuig! wat ben je nou allemaal aan het bazelen!' zei ik en probeerde me los te trekken 'oké dan neem ik louis wel mee!' 'is goed! dan zeggen we wel dat harry zijn liefje niet op wou halen' zei louis, haakte zijn arm in die van liam en marcheerde naar de deur 'waar hebben jullie het allemaal over' 'we gaan faith ophalen' 'waarom!' 'omdat niall bij simon heeft gedreigd dat hij niks meer zou eten, ik dat ik niet meer zou zingen en gezegd dat jij waarschijnlijk zou overleiden als ze niet mee op tour kon' 'dus heeft simon met paul overlegd en met moeite besloten dat ze mee mag omdat je misschien prongelijk kunt uitvallen tegen iemand' 'mits ze een aantal interviews met ons zal doen' maakte ze elkaars zin af. ik zat hen met grote gen aan te kijken 'dit is een grap?' 'ne..' de rest hoefde ik niet meer te horen dus duwde ik hen richting de deur. 'lets go!' gilde ik en huppelde door de gang

P.o.v faith

'mam ik ga boodschappen doen!' 'is goed! o en wil je nog een extra chocoladereep voor vanavond meenemen?' 'tuurlijk!' ik trok mijn jas aan en gooide de deur achter me dicht, ik deed sinds ik thuis was veel klusjes om de tijd wat te doden.. themmie was bezig met haar extra eindexamen omdat ze het in eerst in stantie niet had gehaald, en de rest van mijn vriendinnen waren allemaal nog op vakantie. veel anders had ik dus niet echt te doen, ik opende de deur van de supermarkt en het vrolijke gerinkel van het belletje kondigde de binnenkomst aan. 'hé faith! hoe is het nou met je? leuke vakantie gehad?' vroeg karin 'ja hoor!' het dorp waar ik in woonde was best klein dus over het algemeen kende iedereen elkaar. ik heb een tijdje hier in de winkel gewerkt dus ik was hier zowieso bekend. 'en hoe gaat het met je vriendje!' 'nee karin jij ook al!' 'wat denk je zelf! het is verspreid over het hele internet en zelfs hier is het op tv geweest hoor!' ik grinnikte karin was al tegen de zeventig maar zo gedraagde ze zich absoluut niet. 'nou?' 'het gaat goed hoor, alleen mis ik hem verschrikkelijk, en dat al na anderhalve dag! sterker nog we hebben vanochtend nog met elkaar geskyped' 'tsja dat is liefde meisje, maar goed wat heb je allemaal nodig?' ik pakte het boodschappenlijstje uit mijn jaszak en noemde een voor een de spullen op. karin had de winkel zo ingericht niemand even stiekem wat in zijn zakken kon stoppen, het is vaak gebeurd dus wou ze er graag wat aan doen. 'heb je verder nog iets nodig?' 'ehm ja! een chocoladereep' ze knikte en liep naar achter, alleen kwam ze niet terug met een reep chocolade maar met een grote doos bonbons. 'maar' 'deze zijn lekkerder, je krijgt ze van mij!' 'maar dat hoeft he;lemaal niet!' 'ik dwing je' zei ze en stopte de bonbons in de boodschappen tas. 'doe de groetjes aan je moeder!' 'zal ik doen!' zei ik en liep de winkel uit. dat had ze echt niet hoeven doen, maar als ik het niet aangenomen had had ik er net zolang gestaan totdat ik het aan zou nemen. in mijn gedachten verzonken liep ik de hoek van de straat om waardoor ik hard tegen iemand op botste en hard op de grond viel. 'kijk uit je doppen!' schreeuwde de jongen en schopte tegen mijn boodschappentas aan, ik stond op veegde wat zand van mijn arm af en pakte de boodschappen tas. 'het spijt me' zei ik sarcastisch en zou langs de jongen lopen toen hij zijn arm uitstak zodat ik dat niet kon. 'en nou zodat je het meent' ik keek boos omhoog in de blauwe ogen van de jongen, waarom zou ik dat überhaupt do- doen' ik maakte met moeite mijn zin af toen ik zag bij wie de blauwe ogen hoorde. dezelfde blauwe ogen die ik in mijn droom had gezien, de blawe ogen die zoveel ellende hadden veroorzaakt, het waaren de blauwe ogen van justin, de blauwe ogen van justin mijn ex vriendje