How to love

moments

P.o.v faith

langzaam rolde er een traan over mijn wang die al gouw vervolgd werd door een tweede en een derde, morgen zouden themmie en ik weer op het vliegtuig stappen terug naar Nederland. de hele week had ik geen tijd om hier overna te denken maar nu het bijna zo ver was kwam het hard aan, echt heel hard. zachtjes snikte ik en draaide me om naar harry die vredig lag te slapen, een hand had hij op zijn kussen en de ander om mij heen. voorzichtig kamde ik een paar krulletjes die voor zijn ogen hingen naar achter, 'hé' zei harry met zijn schorre ochtend stem en opende zijn ogen een stukje 'heb ik je wakker gemaakt?' 'valt wel mee, ik slaap diep dus ik was niet echt ver weg meer' hij wreef een keertje in zijn ogen, draaide zich om en knipte het lampje op zijn nachtkastje aan. 'dan kan ik je tenminste zien' zei hij en draaide zich ondertussen naar mij om 'wat is er?' 'er is niks' 'kijk je op tegen morgen.. of nou ja' hij wierp even snel een blik op de wekker en keek me daarna weer aan 'straks?' 'ik knikte en veegde de overgebleven tranen van mijn wang af. 'het spijt me zo dat je niet mee op tour kan' ik haalde mijn schouders een beetje op 'daar kan jij ook niks aan doen' 'ik kom je zo vaak mogelijk op zoeken dat weet je he!' 'en ik kom zeker naar je concert!' hij grinnikte 'dat is je geraden!'

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'harry ik wil niet gaan' hij trok me stevig tegen zich aan en streek zachtjes over mijn hoofd heen 'ik wil het ook niet' hij gaf een kusje op mijn kruin 'ik wil het ook niet' 'faith het vliegtuig vertrekt over tien minuten we moeten zo gaan' ik knikte en maakte me los uit harry's knuffel. ik liep naar de rest van de jongens toe en gaf ze een voor een een knuffel 'ik ga je missen faith' 'ik jou ook lou' 'en ons dan!' 'ik ga iedereen missen!' zei ik en trok ze in een groepsknuffel. ik moest me erg inhouden om niet weer te gaan huilen. 'oké tot snel dan maar..' zei ik en pakte harry's hand. harry was de enige die met ons mee liep tot de tunnel, de rest moest daar blijven in de hoop dat fans op hun af zouden komen in plaats van op ons, we wouden in de laatste minuten die we voorlopig samen waren rustig afscheid kunnen nemen zonder gillende fans om ons heen.. we stopten een paar meter voor de tunnel met lopen, harry gaf eerst themmie een knuffel ging toen tegenover mij staan. hij boog een beetje naar voren en langzaam raakte zijn coole lippen de mijne, ik kan niet geloven dat ik nu echt voor minimaal twee en een halve maand afscheid van hem moest nemen.. en het ergste was dat die twee en een halve maand waarschijnlijk drie zouden worden in verband met opnames en een extra land in hun tour ingeplant. 'passagiers van airplain 53 het vliegtuig zal binnen vijf minuten de deuren sluiten en vertrekken richting holland' 'ik zal je missen' zei ik en klampte me aan hem vast 'faith.. ik heb wat voor je' hij haalde een blauw doosje uit zijn jaszak en haalde er een prachtige ketting uit vandaan, het was een zilveren kettinkje met een met goud versierd hartje als hangertje. 'harry dat is prachtig! dat had je echt niet hoeven doen!' hij haalde zijn schouders op, zo weet ik zeker dat je altijd aan me zal blijven denken' hij stapte achter me, hing de ketting voor mijn nek en sloeg mijn haar over een schouder zodat hij het sluitinkje vast kon maken. ik greep hem nog een keer in een knuffel en verborg mijn hoofd in zijn shirt, hij duwde me snel een beetje naar achter en tilde mijn kin wat omhoog zodat ik in zijn ogen kon kijken. ik zag langzaam een traan vanuit zijn ooghoek naar zijn wang rollen, hij gaf me nog een laatste kus en wenkte toen met moete naar de tunnel. 'je moet nu echt gaan anders mis je je vliegtuig' ik knikte en kon nu ook mijn tranen niet meer bedwingen, de tranen drupten van mijn wang op zijn shirt. 'het geeft niet' zei hij met een zwak glimlachje en gaf me een laatste kus, 'ik hou van je' fluisterde hij in mijn oor en veegde de tranen van mijn wang 'ik hou ook van jou' 'passagiers airplain 53 dit is de laatste oproep de deuren zullen na een minuut sluiten' 'het spijt me heel erg dat ik dit moet zeggen maar we moeten nu echt gaan faith' ik knikte en liep met kleine stapjes naar haar toe. 'ik hou van je' fluisterde ik nog een keer te zacht om te horen. met rode ogen van het huilen en een stolkende ademhaling stapte ik het vliegtuig in, weg van Engeland, weg van harry. de enige tijd dat ik hem zou zien waren drie korte dagen, ik hoop in ieder geval dat hij plezier heeft in zijn tour. ik pakte mijn ketting in mijn hand en stapte met een zucht het vliegtuig in, we hadden twee stoelen in het midden van het vliegtuig. 'ik wil voor het raam!' gilde themmie 'mij best' zei ik en plofte op de stoel naast het gangpad, de deuren werden gesloten en de stewardess kwam naar voren om haar verhaal te doen. maar alles ging langs me heen het enige wat ik wou was harry bij me, dat hele kut verhaal van dat je de riemen goed vast moest doen tot de lampjes uit gingen kon me helemaal niets schelen

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'hé liefje!' mijn moeder vliegt me gelijk om de hals als zodra ze me binnen ziet komen, 'hoe was het?' 'leuk hoor' 'wat is er lieverd?' ik had alweer moeite om mijn tranen te bedwingen. mijn moeder had een of andere invloed op mij waardoor ik alles aan haar moest vertellen, 'ik voel me beroerd mam' 'wat is er ben je ziek?' 'nee dat is het niet' 'oh kom meissie dan gaan we even zitten dan kun je het me rustig vertellen' ik knikte en liep met kleine slome pasjes naar de bank toe. 'wil je een kopje thee lieverd?' hoorde ik mijn moeder vanuit de keuken zeggen 'doe maar' ik liet me voorover op de bank vallen en verstopte mijn hoofd in een kussen. mijn moeder zette twee mokken thee op het tafeltje en trok me wat omhoog tegen haar aan, 'nou wat is er aan de hand?' 'i-ik ben v-verliefd' wist ik stotterend uit te brengen 'maar dat is toch prachtig!' 'jawel.. maar' 'hij woont in engeland?' maakte mijn moeder mijn zin af. ik knikte en voor de zoveelste keer vandaag rolde er alweer een traan over mijn wang, 'oh schatje toch!' mijn moeder sloeg een arm om mij heen en gaf me een kusje op mijn voorhoofd 'hij had best mee mogen komen hoor!' 'mam zo makkelijk is het niet' 'je hebt gelijk, de tikets zouden betaald moeten worden en..' 'nee mam je begrijpt het niet!' ik stond snel op van de bank en vluchtte naar mijn kamer. ik schopte mijn sneekers uit en ging op mijn bureau stoel zitten, ik opende snel mijn laptop en drukte hem aan. 'sloom ding' mompelde ik gefrustreerd en wurmde me op een of andere manier in de kleermakerszit. ik pakte mijn ketting vast en ging met mijn vingers over de sierlijke gouden krulletjes, mijn vingers bleven hangen bij een klein gleufje met een doorlopende lijn eraan. ik prutste snel het sluitinkje van de ketting los en legde de ketting voor me op mijn bereau, voorzichtig zette ik mijn vinger op het gleufje. tot mijn verbazing viel het kettinkje langzaam open, blijkbaar bestond het kettinkje uit twee delen en kon ik hem met een simpele beweging van elkaar af krijgen. al snel viel mijn oog op een klein gegraveerde tekst.

my heart is perfect

because..

you are inside♥

ik nam het kettinkje stevig in mijn hand, ik wou zo graag bij hem zijn.. een halve dag hield ik al amper vol laat staan bijna drie maanden! die drie dagen uit die maanden dat ik hem zou zien waren niet echt lang.. mijn moeder haalde me uit mijn gedachten door op de deur te kloppen, voorzichtig zette ze de deur op een kier 'mag ik binnen komen?' ik knikte en hing de ketting weer snel om mijn nek. eigenlijk gedraagde ik me net alsof ik een vijftien jarige puber met liefdesverdriet was.. 'heb je die van hem gekregen?' ze bekeek mijn ketting aandachtig, 'die moet vast duur geweest zijn' 'i think so' mijn moeder keek me raar aan 'gaan we nu opeens engels praten?' ik grinnikte 'het spijt me, maar na twee weken engels gesproken te hebben gaat het automatisch' 'ik snap het maar goed back to the boy!' mijn moeder was soms echt zo'n tienermeisje. 'dus... hoe heet hij?' in plaats van antwoord te geven typte ik in op google "harry styles" 'harry styles?' zei mijn moeder op zijn plat nederlands 'nee harry!' 'ow sorry hoor!' ik stond er versteld van hoe snel ze me wist op te vrolijken.. 'maar goed, waarom google je hem?' 'omdat..' ik klikte op afbeeldingen voordat ik verder praatte 'dít hem is' trots klikte ik een foto van harry aan. 'knapperd' 'maham!' 'oké, oké.. waarom staan er zoveel foto's van hem op internet?' 'omdat, wacht ik laat het je zien' ik ging snel naar youtube en zocht op "one direction" 'wat ben je nou weer aan het zoeken? we hadden het toch over harry?' 'ja' snel klikte ik little things aan en hield mijn hand voor mijn mond zodat ze haar mond zou houden. nadat harry zijn laatste zin had afgemaakt zette ik het leidje op pauze en draaide me naar mijn moeder om, 'kort samengevat, mijn vriedje is harry styles uit de beroemde boyband one direction, ik heb hem ontmoet bij de meet and greet die themmie had gewonnen. nu ben ik thuis en hij gaat overmorgen op tour' 'en hoe la' 'drie maanden' 'jeetje meis' 'ik moest zo nodig verliefd op hem worden.. dus zal ik hier mee moeten leren leven' 

jeej hoofdstuk af! vote ore comment please! :p