How to love

i should've kissed you

P.o.v Faith

'waarom faith!' 'daarom!' snauwde ik naar themmie, 'faith ik weet dat je hem leuk vindt! waarom heb je het niet gedaan?' 'daarom niet!' zei ik boos 'faith ik heb het gister al gezegd, gevoelens veranderen!' 'nou de meine niet!' zei ik terwijl ik mijn jas pakte. 'faith dit was je kans!' ja inderdaad was.. het was mijn kans, en ik heb hem verprutst...dacht ik in mezelf. harry had vanochtend in het restaurant van het hotel gestaan en gezegd dat hij me beter wou leren kennen, en ik moest nou zo nodig sorry zeggen en weglopen..harry verbijsterd achter gelaten...ik trok mijn jas aan 'faith!' gilde themmie 'doei' zei ik en liep het hotel uit de straat op. nu kon ik even rustig nadenken. ik liep naar een bankje aan de overkant van de straat en ging er op zitten, hoe kon ik zo stom zijn? ik trok mijn benen op en vouwde mijn armen er om heen, 'themmie heeft gelijk' mompelde ik tegen mezelf en liet mijn hoofd op mijn knieën vallen. langzaam rolde er een traan over mijn wang, 'waar heeft themmie gelijk over?' hoorde ik zacht achter me. maar die stem herken ik! dat is harry! ik hief mijn hoofd op en veegde snel de tranen van mijn gezicht 'nergens over, er is niks' zei ik snel 'volgensmij is er wel dergelijk wat!' zei harry en veegde nog een laatste traan van mijn gezicht. 'mag ik gaan zitten?' vroeg hij twijfelend, ik knikte. 'wat is er gebeurt?' ik haalde mijn schouders op, 'mag ik het weten?' vroeg harry bezorgd 'het is echt niets! het is onbenullig..' 'waarom moest je dan huilen?' vroeg hij voorzichtig 'geen idee' zei ik en glimlachte. óké' zei harry, hij schoof wat dichter naar me toe en legde zijn arm om me heen. waarom voelt het zo vertrouwd? ik legde mijn hoofd op zijn schouder, de vlinders (waarvan ik eigenlijk niet eens wist dat ze er waren) vlogen wild door mijn buik heen. themmie had echt gelijk.... gevoelens veranderen. 'volgens mij moeten we even ergens gaan schuilen!' zei harry en trok me omhoog, 'waar?' vroeg ik 'kom maar mee' zei hij en pakte mijn hand. 'waar gaan we naar toe?' vroeg ik terwijl ik mijn capuchon op deed tegen de regen, 'daar naar toe' zei hij en wees naar een klein koffietentje met in grote letters boven de deur geschreven Starbucks 'lus je koffie?' vroeg hij, ik knikte. 'kom' zei hij en trok me tussen allemaal auto's door de straat over. harry duwde de deur open, meteen draaide alle hoofden zich naar ons om. ik begon te blozen toen ik zag dat een aantal mensen naar onze in elkaar gehaakte handen staarden, hij glimlachte en keek de ruimte door op zoek naar een leeg tafeltje. 'daar' was ik hem voor en wees naar een tafeltje, dit keer trok ik hem mee. ik plofte neer op het bankje en deed mijn capuchon af, harry was ondertussen naar de toonbank gelopen. ik kon mijn lach bijna niet inhouden toen ik het gezicht van de vrouw achter de kassa zag, ze herstelde zich snel toen ze in de gaten had dat iemand haar reactie op harry had gezien en rekende af. harry kwam met twee bekers koffie in zijn handen terug en ging tegenover me zitten, 'wat is er zo grappig?' vroeg hij toen hij zag dat ik nog steeds mijn lach in probeerde te houden. 'reageren mensen altijd zo als ze je zien?' vroeg ik proestend van het lachen, harry begon nu ook te lachen 'eigenlijk wel' zei hij. 'hoe houd je het vol om niet elke keer keihard te gaan lachen?' zei ik 'eigenlijk is het me niet altijd gelukt' zei hij lachend, 'alleen de laatste twee dagen heb ik er niet zo'n last van..' zei hij blozend en keek mij aan. ik maakte een zacht aaw geluidje, er verscheen een grote glimlach op zijn gezicht. ik verdronk zowat in harry zijn perfecte groene ogen, 'faith?' zei harry 'huh wat zei je?' 'hoe laat is het?' 'ehm' ik pakte mijn mobiel, 'een paar minuten over drie' zei ik. hij keek me spijtig aan 'wat is er?' vroeg ik 'ik moet gaan..' zei hij, ik keek hem verbaasd aan 'hoe bedoel je?' 'ik en de jongens moeten nog een liedje opnemen in de studio' 'ow' zei ik. harry dronk zijn koffie op, liep naar de prullenbak en gooide het bekertje weg. hij liep terug naar mij en trok me omhoog, 'ik vond het gezellig' zei hij 'zullen we dit nog eens een keer doen?' ik knikte hevig ja 'dit keer wel echt?' vroeg hij lachend 'ja!' zei ik een beetje beschaam. hij gaf me een knuffel en liep naar de deur toe, zwaaide naar me en liep naar buiten toe.. ik had het gevoel dat ik nog iets moest doen.. gelijk gingen mijn gedachtes naar harry. ik rende naar buiten toe, 'harry!' riep ik net voordat hij in een taxi stapte, hij draaide zich om en keek me vragend aan. ik rende naar hem toe 'wat is er?' vroeg hij 'je bent iets vergeten' zei ik, ik ging op mijn tenen staan en gaf hem een kus op zijn wang. hij keek me blij aan, de chauffeur begon te toeteren 'volgens mij moet je nu maar gaan' zei ik blozend en duwde hem voorzichtig de taxi in.. hij grinnikte, deed de deur dicht en de taxi reed weg. ik liep snel naar Starbucks terug en pakte mijn jas en koffie, zodra ik bijna bij het hotel was pakte ik mijn mobiel en toetste het nummer van harry in en begon snel te typen ( ik had zijn nummer al die tijd in mijn broekzak bewaard)

* het was oprecht, hoop je snel weer te zien..

x faith*

meteen kreeg ik een berichtje terug:

* zo snel mogelijk

x h *

ik begon van binnen te gloeien, 'zo snel mogelijk' mompelde ik tegen mezelf. themmie kwam op me afstormen, 'faith waar was je?!' ik glimlachte.. themmie zag de schittering in mijn ogen en duwde tegen mijn schouder, 'ik had gelijk hé?' ik knikte en gaf haar een knuffel. 'je had zeker gelijk!' zei ik blij

vote ore comment please x