Vişne Tadında //texting

•°• 12 •°•

Bu bölüm sheisplato_nik adlı kişiye ithaf edilmiştir.

Kerem : Naptın lan Gonca'ya?!

0537...: Ben sadece uyarıda bulundum. (16.15)

Birde Kerem'in yanına gidip duygu sömürüsünde bulunmuş ve yaptığım şeyleri daha da büyüterek anlatmıştı.

Ah Gonca ah! Elimden çekeceklerin var.

Benim kim olduğumu görememişti. En azından Kerem kim olduğumu öğrenemezdi.

Kerem : Kızın yüzünü tırmalamışsınız. Ayrıca kızın kafasını suya sokup elektirik vermişsiniz. Nasıl bir uyarı lan bu?!

0537...: Ben sana o kızdan uzak durmanı söylemiştim ama! Senin yüzünden o halde. (16.16)

0537...: Elektirik falan vermedik. Orası onun uydurduğu kısım. Ama kafasını suya daldırdığım doğrudur. (16.16)

Kerem: Kızım sanane benim çevremdeki kızlardan?!

057....: Ne demek sanane ya?! En çok beni ilgilendirir bu konu. (16.17)

Kerem: Birde seni bulamamam için sakladın mı yüzünü? Acizsin kızım sen! Korkaksın!

Telefonu bir kenara fırlatıp oturduğum sandalyeden kalktım ve Eda'nın yanına yatağa bıraktım kendimi.

Derin bir nefes alıp konuştum.

"Sence ben korkak mıyım?"

"Saçmalama Kerem için yaptıklarından sonra nasıl öyle düşünürsün?"

"Ama Kerem korkak olduğumu düşünüyor bana aciz dedi ya!"

Yataktan hızla kalkıp telefonu elime alarak dışarıya çıktım. Ormanın biraz daha içlerine ilerleyip geniş gövdeli bir ağacın altına çöktüm.

Telefonumdan bir şarkı açıp düşünmeye başladım.

Aslında Kerem haklıydı. Korkaktım. Onun karşısına çıkmaktan korkuyordum. Ama çıksamda birşey değişmezdi ki.

Bu sefer daha kötü olacaktı. Kerem ile her karşılaşmamızda aşağılarcasına bakıcaktı bana. O bakışlara dayanamazdım. Olmazdı...

*-*-*-*-*

Arkamdan omzuma bir el dokunduğunda hızla öne doğru kalkmaya çalıştım. Geri çekip beni oturttuğunda usulca gözlerimi ona çevirdim.

"Hayat sorgulaması mı?" Bunu dedikten sonra sinirle ona baktım.

"Kızma ya. Şaka yapıyorum."

"Beni neden rahatsız ettiğini öğrenebilir miyim?"

Omzuma koyduğu elini çekip oda yanıma çöktü. Ellerini saçlarına daldırarak, diğer eli ilede ağaçların arasından sızarak gözüne gelen güneş ışığını kapattı ve konuştu.

"İnsanların dertlerini dinlemek hoşuma gidiyor. Anlatabilirsin."

"Bu arada ben Eren."

Uzattığı elini ittim ve sinirli bakışlarımı ona yönelterek konuştum.

"Sana güvenmemi falan bekliyorsan yanılıyorsun."

Hemen yanımda duran telefonumu elime aldım ve hızla uzaklaşıp kamp yerine geri geldim.

Bu bölüm burda biter. ^^