ÇALICI

-1-

Hayatım boyunca doğrulardan kaçmışımdır. Neden kaçtığım ise belli çünkü hep yakınımdan vuruldum ben hayat boyunca kabullenemedim,kabullenmek istemedim. Herkes aptal zannediyordu hiçbir eyin farkında değilim zannediyorlardı. Ama yanlış biliyorlardı. Ben tam tersi her şeyin farkındaydım sadece kabullenemiyordum. Benim suratıma gerçekleri vuran ,vurduran hep kuzenim olmuştur bu zamana kadar ve şuanda da bir gerçeği bana kabullendirmeye gidiyorduk beraber.  Dışarıda hafif yağmur atıştırıyordu. Camı açarak elimi dışarı uzattım. Tenime değen her yağmur tanesi iyi hissettiriyordu. " Daha ne kadar kaldı Ayaz?" "Az kaldı Bilge" sevgilim vardı tam sevgili diyebilir miyiz bilemem ama  adı öyleydi ilişkimizin. Başka biriyle konuştuğu belliydi bunu biliyordum ama yine kabullenemiyordum. Ve bu duruma tabi ki yine Ayaz el koydu. Ayaz'ın tanıdığı hacker bir arkadaşı varmış. Ona gidiyorduk bütün doğrular çıkacaktı ortaya. Araba binanın önünde durunca emniyet kemerimi çıkartıp arabadan indim. Ayaz'ı takip ederek apartmana girdik. Rutubet kokuyordu her yer. Ayaz bir kapıyı çalınca bende arkasında durdum. Kapıyı bir erkek açmıştı sanırım bahsettiği hacker buydu. "Nasılsın Barlas?" Bu ismi ilk defa duyuyordum değişikti. "İdare eder,sen?" "Aynı işte" Ayaz içeri girince bende arkasından girdim. Binanın içine rağmen ev gayet güzel kokuyordu. Onlar bir odaya girince bende onları takip ettim. Sanırım bu oda işlerini hallettiği odaydı. Her yerde bilgisayar,değişik aletler,kablolar ov fazla karışıktı. "Bu Bilge" Ayaz eliyle beni gösterdiğinde hafif bir gülümsemeyle  "Memnun oldum" dedim. Barlas ise sadece kafa sallanmakla yetindi. Konuşkan bir tip değildi benim aksime. "Evet çalınacak olan kimin hesabı?" "Sevgilimin" "Tamam o zaman başlayalım."

Başka kızla konuşması,beni aldatması hepsinin yazılı kanıtını görmüş oldum. Tepkim ne miydi? Hiçbir şey . Biliyordum böyle olduğunu. Kapıda gitmek için vedalaşırken Ayaz"Geleceksin dimi akşam kutlamaya?" "Geleceğim tabi ki " dedi Barlas. Onlar tokalaştıktan sonra geri arabaya döndük. "Evet minik kuş sende geliyorsun akşam kutlamaya" "Oda nereden çıktı ? Ben evde iyiyim." "İyi falan değilsin Bilge kimi kandırıyorsun?" Ayaz'a yandan bakış atarak gelmeyi kabul ettiğim mırıltılar çıkardım. İyi olurdu kafamı dağıtmış olurdum biraz. Araba evimin önünde durduğunda "Akşam 7'de alırım seni" "Tamamdır" deyip arabadan indim. Eve girdiğimde içeriden babamın bağırışları geliyordu. Salona girdiğimde  bağırışların nedenini anladım. Maç vardı bugün. Komşumuz İlker amcayla oturmuş bağıra çağıra maç izliyorlardı."Ben geldim." Tabi ki duymamışlardı. Göz devirerek oturma odasına baktım. Annemle İlker amcanın eşi Nihal teyzeyle oturuyorlardı."Ben geldim" "Hoş geldin Bilgeciğim." "Sizde hoş geldiniz Nihal teyze" Ve "Anne biz Bilgenin odasına gidiyoruz" deyip beni çekiştiren canım arkadaşım Melek. Deli kız. "Hooop hemen dökül dökül neler oldu neler öğrendin kaç kişiyle konuşmuş hangi kızlarla son-" ağzını elimle kapatmasam akşama kadar devam edecekti. "Anlatacağım sakin."

"Eee yine aynı şeyden dolayı kaybettin Bilge ne zaman değişecek bu huyun artık " "Bugünden itibaren değişecek." Melek bu cevabıma gözlerini açarak,ağzını açarak vee bağırarak tepki verdi. Şaşırmadım haklı bu tepkiyi vermekte. Çünkü bana bu soruyu sorduğu zaman hep değişmeyecek cevabını veriyordum. "Ay çok sevindim,ay bana bir şeyler oluyor, 5  kavonoz nutella yemiş kadar mutlu oldum lan" Bu kız benim gülme sebebimdi. "Tamam şimdi beni akşama hazırlayacağız Ayaz'ın yaptığı kutlamaya gidiyorum ve tabi ki ben geliyorsam sende geliyorsundur konu tartışmaya  bile kapalı." "Peki" 

Gün boyu ne giyeceğimize karar vermekle geçmişti ve en sonunda hazırdık. Telefonuma Ayaz'dan mesaj gelince evden çıktık. Arabaya doğru yürürken Ayaz" E kızlar sizi orada yiyecekler gözleriyle"  Melek "Yedirmeyiz" deyip göz kırptı. Bende hafif bir gülümsemeyle katıldım ona.  

Kutlama yapılan yere gelince arabadan inip kendimize bir yer bulduk. Bütün kuzenler buradaydı. Diğerlerini tanımıyordum. Çünkü Ayaz'ın okuldaki arkadaşlarıyla yaptığı bir kutlamaydı. Saatler kuzenlerle konuşarak eğlenerek geçerken lavaboya gitmek için ayaklandım. Lavaboya ilerlerken Barlas'ı gördüm. Ah tabi ya bugün vedalaşırken geleceğini söylemişti. Göz göze gelince hafif gülümsedim. O ise başını çevirdi. Ah tamam sanırım sıcakkanlı değil. 

Lavabodan çıktıktan sonra tekrar yerimize geldim ama kimse yoktu hepsi pistte dans ediyordu birazdan bende onlara katılırdım. Yanımda birisi durunca yanıma baktım. Emre gelmişti,sevgilim yani. Ah sevgilim değildi doğru ya. "Telefonlarıma neden bakmıyorsun?" bir kaç kere aramış, ve mesajda atmıştı ama hiçbirisine bakmamıştım. "Neden bakıyım?" "Ne diyorsun Bilge sen?" "Ne mi diyorum? Beni aldattığını kaç bin tane kızla konuştuğunu diyorum Emre. Sen beni aptal mı sandın ya da zeki. Öyle zannettiysen yanılmışsın. Ben her şeyin farkındayım. Bitti. Zaten bir şeyde başlamamıştı."  Arkamı dönüp gidecekken kolumdan tuttu. Koluma çektiysemde kurtaramadım elinden. "Bırak"  "Bırakmıyorum" "Bırak" Ama bu sefer bu kelimeyi ben değilde Barlas demişti.