Onu ilk gördüğümde ilgimi çekmişti açıkçası. Duruşu, gizemli hali ama en çokta gözleri. Kara gözleriyle bana derin derin bakması. Gözlerimin içine hep öyle bakmıştı ki, ondan korkmaya bile başladım. Ama engel olamadım, bakmaya. Aslında başta pek farketmemiştim... Umutun beni etkilediğini.
Onun bakışlarının beni etkilediğini ilk defa kütüphanede farketmiştim. Orda bilgisayarda ödev yapıyordu herhalde. En yakın arkadaşım bir kitap arıyordu ve beni peşinde sürükledi. Onu orda gördüğüme sevinmiştim. Gözleri üzerimdeydi sürekli. Bende ona bakmak zorunda kaldım. Rahat değildim orda. Beni gözetlediğini biliyordum çünkü. Orda da gözlerimin içine öyle baktı.
Bir şekilde mutlu olmuştum. Galiba o an başladı herşey. Bilinç altında başladı, ben daha farketmeden...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu bizim hikayemiz
RomanceBu bizim hikayemiz... Biz diye bir şey gerçekten olduysa eğer... öyle bir şey var diyemiyorum, ama yokta diyemiyorum...
