Neye sevindiğimi ben bile bilmiyordum açıkcası. Aslında yaptığı ahlaksızdı. Ne hakla benim hakkımda yalan yanlış böyle birşey söyledi bilmiyorum. Numaramı alsın da göstereyim gününü dedim. Bir yanım sinirli diğer yanım da biraz mutlu. Hiç öyle birşey olmamıştı şimdiye kadar. Tek bir oğlanın bile bana ilgisi yoktu. Arkadaş olarak tamam ama daha önce hiç bir oğlan bana o gözle bakmamıştı.
Neyse işte sonra eve geldim derslerimi yapmaya başladım. Kuzenimde bizde, tabi biraz gülüp derslerimizi çalışıyorduk. Bir anda telefonumun sesiyle heyecanlandım. Baktım tanımadığım bir numara ve hemen umudun olduğunu biliyordum. Biraz bekletmek istedim yoksa bekliyormuş gibi olurum diye düşündüm. Ama yerimde duramıyordum nedense. Kardeşim ve kuzenim de sordular ne oldu diye. Ben onlara diyemezdim ki okulun playboyu bana mesaj attı ve bende havalara uçuyorum diye. Diyemezdim. Demedim. Yok birşey falan dedim. Pek inandırıcı gelmediğimin farkındaydım ama onlara umuttan bahsedemezdim. Utanıyordum da biraz. Çünkü aslında onun nasıl bir insan olduğunu biliyordum. Kızlarla nasıl oynadığını biliyordum. Yani ara sıra birşeyler duymuştum. Ama içimde bir merak vardı ve herşey bu merak yüzünden oldu zaten.
Ben onun gibi insanlara çok üzülüyordum hep. Onun gibi dediğimde mültecilerden bahsediyorum. Evet şimdiye kadar bahsetmediysem şimdi söylüyorum umut bir mülteci. Bunu ayırım yaptığım için söylemiyorum. Sadece hayatı ne kadar zor olması lazım diye düşündüğümden söyledim. Kim bilir neler yaşadı.
Bu yüzden onu merak ediyordum. Umut diğerleri gibi değildi. Umut çok farklıydı ve ben onun hakkında daha çok şey öğrenmek istiyordum. İşte bu yüzden o gün onun mesajına cevap verdim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu bizim hikayemiz
RomanceBu bizim hikayemiz... Biz diye bir şey gerçekten olduysa eğer... öyle bir şey var diyemiyorum, ama yokta diyemiyorum...
