Wat is nou eigenlijk ware liefde? Niemand weet dat te vertellen zonder na te denken, volgensmij.. Eigenlijk durf ik het nooit te vragen, sterker nog, ik geloof er totaal niet in! Je denkt vast: 'Waarom niet?' of: 'Je bent gek!' Nou misschien ben ik dan wel gek maar ik ben tenminste wel realistisch, denk ik..
'ZUS, KOM EENS!' schreeuwde een schelle stem uit de kamer naast mij, die van mijn zusje. Ik liet een diepe zucht mijn mond verlaten en stond op van mijn bureaustoel. Strompelend liep ik richting de kamer naast mij. 'Wat is er nou, Emma?' vroeg ik rustig, terwijl ik tegen de deurpost leunde. 'KIJK, KIJK!' Ik liep naar haar toe en keek naar haar beeldscherm. Er stond een gigantische foto van een jongen op met donkerblond, bruin achtig kort haar met gigantisch mooie ogen op het scherm. Wie het was? WEET IK VEEL! Ik bemoei met niet met haar zaken. Ik mompelde wat en strompelde terug naar mijn kamer, ging zitten en pakte een boek.
Na een tijdje hoorde ik denderende muziek van mijn zusje's kamer komen, het leek wel een beetje het geluid van een boyband. Kon mij het wat schelen, vanaf hier klonk het voor geen meter. Ik pakte mijn iPod en zette het nummer van Gustavo Lima op met Balada Boa, en begon spontaan door mijn kamer heen te dansen.
's Avonds ging mijn telefoon af, ik keek op het scherm: Sarah!
''Hey babe!'' klonk er aan de andere kant van de lijn.
''Hey honey! wat is er?'' vroeg ik spontaan, heerlijk om met haar te bellen!
''Ik ben binnen 5 minuten bij jou, ik heb slecht nieuws, maar ook goed nieuws!'' zei ze en hing meteen op.
Ja, binnen 5 minuten was ze hier, je kamer is een onwijze zooi meid! Snel gooide ik alles in mijn grote hangkast en probeerde de deurtjes dicht te doen, uiteraard ging dat met een kleine schreeuw en groot geweld ging die uiteindelijk ook dicht. Ik draaide mij om en hoorde een helse klap achter me, ik keek om: Deuren open van mijn kast en het rek was naar beneden gezakt, de hele inhoud lag op de grond. Ik hoorde luid gelach.
'Wat kan jij soms ook weer een onhandig mensje zijn, Maddy!' Zei Sarah met een schaterlach.
Ja, dat ben ik! Maddy. Maddy Jones, dochter van Chloe White - Jones en helaas overleden vader, Herald Jones. Ik vergeet bijna mijn zusje, Zoë.
'Bedankt!' zeg ik met opgeheven hoofd en zag mijn vriendin staan, 'Maar jij moest mij wat vertellen!' Ik gaf haar een knuffel en ging zitten op de rand van mijn gigantische bed. Ja ik geef toe, ik ben verwend.. Mijn vader verdienden ton-nen met geld en mama die heeft dat geld allemaal gekregen. Sarah kwam naast me zitten en begon met vertellen. 'Maddy, dit kan moeilijk zijn, dit kan leuk zijn maar dit kan ook helemaal niet doorgaan..' Ik snapt er nu al geen fuck meer van, zei mijn gedachte. Sarah vertelde verder: 'Maddy..' zei ze, 'Mijn ouders hebben een nieuw huis gevonden..' Mijn hart maakte een sprongetje, misschien komt ze dan toch naast ons wonen! Dat huis staat al ja-ren te koop! 'Waar?' vroeg ik opgewonden. 'Londen..' mompelde ze. Ik schrok, dat kon niet! Sarah mocht niet weg, maar aan haar gezicht te zien was ze nog niet klaar.. 'En jouw moeder, gaat wonen in het huis naast ons, in Londen, dus dat be-' 'DUS IK GA NAAST JOU WONEN, IN LONDEN, IN LONDEN!' onderbrak ik haar.
'JA!' Schreeuwde Sarah.
'YES, JAAAA!' Schreeuwde ik.
Dolgelukkig was ik, ja je zal dit wel vreemd vinden, maar Sarah en ik hadden alleen elkaar. We lijken totaal niet op de rest van dit hele dorp. Netjes, duur en perfect voor de ander zou je denken. KUCH, dat zijn wij totaal niet. Sarah kan ook onwijs lief zijn, voor mij, haar ouders en haar familie. Ik heb eigenlijk geen idee of ik dat kan zijn, altijd, misschien is dat een reden waarom ik nooit een vriend heb gehad.. HAHAHA, ik lach mezelf vierkant uit, want ik weet van mezelf, zoals ik al vertelde:
IK GELOOF NIET IN WARE LIEFDE.
