'MADDHIE-IE' schreeuwde mijn moeder, waardoor ik wakker werd. 'HET IS AL 2 UUR EN ALS JE NU NIET OPSCHIET KAN JE NIET MEE, GEKKIE!' Ik schoot onder de dekens vandaan, deed mijn Adidas trainingsbroek aan, met een simpel zwart shirtje. Ook schoof ik mijn voeten, natuurlijk met sokken, in mijn Adidas-badslippers. Jaja, ik heb wel een beetje swagger.
HAHA, ik lachte in mezelf, 'swagger'
Ja, ik weet het, ik spoor van geen kant afentoe.
Ik ben denk wel 5 keer van boven naar beneden gelopen naar de verhuiswagen, alleen mijn koffers gaan mee de auto in en mee naar Schiphol. Uiteraard moest de verhuiswagen weer met de boot, HEERLIJK, nu waren mijn spullen er nog lang niet al was ik al wel in Londen.
Mijn telefoon trilde, ik pakte hem en keek op het scherm:
U heeft een nieuw bericht, Sarah.
*open bericht*
'Hey dudiewudie! Ik ben al in Londen mop, wij namen een paar vluchten eerder in verband met de verhuiswagen, jullie logeren bij ons vannacht. Wat zullen we vanavond doen? Samen uit eten? Stappen? Bios? Alle drie? hoor het van je, heb een goeie vlucht en bel me al ben je op het vliegveld in Londen! Much loves and kissen from hierzo, xo Sarah'
Wat is het ook een lieverd, dacht ik. Dudiewudie, WAT EEN WOORD WEER. Zo gaat het altijd tussen ons, al 16 jaar samen, onafscheidelijk maar zo gek als een deur!
~ Schiphol, 15:15.
'Maham, ik durf nieeet!' zei ik terwijl ik naar de opstijgende vliegtuigen keek. Trouwens, het inchecken en die hele rambam duurde een half uur, vanwege mijn zusje, die begon te krijsen van hier tot aan Jeruzalem, you can call it: AKWARD. Jaja, mijn engels wordt al wat beter! 'Maddy, de vlucht duurt maar een uurtje, je komt er wel overheen. Je iPod is opgeladen, dan ga je zo lekker zitten in het vliegtuig, en ga je heerlijk One Direction luisteren!' 'Wie de fuck zijn dat dan weer?' mompelde ik, en ik begon al te Googelen op mijn iPhone. 'WAT? WIE ZIJN DAT? BEN JE GEK? DIE ZIJN SUPER!' Schreeuwde mijn zusje in mijn oor. DOOF. 'Ik hoop ze te ontmoeten in Londen mama, vooral Louis, hij is zo knap mam!' Mijn moeder moest lachen om mijn zusje, ze was helemaal 'obsessed' door die gasten. En voor ik het wist werd onze vlucht omgeroepen, daar gaan we..
~ London City Airport, 17:20
Mijn maag knort als een molen, het is heel verschrikkelijk. Maarja, even volhouden Maddy.. 'MAM, IK HEB HONGER' schreeuwde mijn zusje, mijn reddende engel. Uiteindelijk gingen wij wat eten, heerlijk, die Subway broodjes. AH GADVERDUBBE, ik moet Sarah bellen! 'Mama, ik ga Sarah bellen!' ik gaf haar een kus op haar wang en liep weg.
'SAAAAAAR! IK BEN ER!' schreeuwde ik door mijn mobieltje.
'DAT IS MOOI, IK ZIE JE VANAVOND, STERKER NOG ONGEVEER OVE-'
Er kwam een hels gekrijs op me af zetten, ik schrok me dood, want er kwam een horde met gillende meisjes op me af, klein gokje, rond de 35 personen? Ik hoorde Sarah al niet meer. Ik schreeuwde door de telefoon dat ik haar zo terug zou bellen.
Het gekrijs rende echt op mij af, sterker nog, dwars door me heen! Ik slaakte een gilletje, ik vond het doodeng. Ik rende weg, maar ik werd tegen gehouden door een hele grote meneer. Die meneer, die was echt gigantisch! Hij praatte Engels, ik verstond er geen fuck van.
Toen hij naar links wees keek ik naar de horde meisjes, en zag daar tussen een paar jongens staan, eentje met bruine krullen en eentje met zwart haar. Dat zijn de enige twee die ik kon zien. Toen de meisjes weg waren liepen de jongens richting die grote bewaker naast mij. Ik keek naar de jongens.. Okay, loop onopvallend weg, weglopen, weglopen, doorlopen, weg, weg. En de jongens waren uit het oog verdwenen. Tot ik mij wat realiseerde, ik keek op Google, ik zag een foto van een jongen met kort donkerblond, bruin achtig haar en een onwijs leuke stijl. Hij leek heel erg op een van die jongens die ik net had gezien, maar op een een of andere manier kon ik er niet uit komen wie het was, of in ieder geval die link niet leggen.
Vond ik hem knap? JA!
Maar je weet hoe ik ben, ik geloof niet in die rommel, ik blijf bij m'n punt. Ik zeg jullie èèn ding;
Ik, Maddy, geloof niet in liefde op het eerste gezicht. En dat zal ik never, ever doen.
