Chasing the Wind

C H A P T E R 36

Dirty

NIKO
Nang makarating ako sa storage room, nakita ko siyang nagsusulat doon. Tumigil siya sa pagsusulat nang makita niya ako.

She smiled at me.

She waved her hand.

Nag-slow motion ang mundo ko.

I felt happiness.

But I felt sadness.

I'm between those emotions.

"Ang tagal mong dumating, nainip ako." Tumayo siya, lumapit sa akin at niyakap ako.

I felt happinnes.

"Come on Niko. Be a man. Kinikita mo si Cheesy sa lugar na ganito? Wala ka bang alam na mas desenteng lugar? Kung ako ang babaeng kinikita mo, I will feel insulted and disappointed."

Habang niyayakap ako ni Cheesy, narinig kong muli sa isipan ko ang sinabi ni Ed kanina sa'kin. Napatingin ako sa buong storage room. It was a very messy room full of things na hindi na napapakinabangan. Full of cabwebs and has improper lightning.

"Are you disappointed?" tanong ko sa kanya.

Kumalas siya sa pagkakayakap sa'kin, tumingin sa mga mata ko, ngumiti at nagsalita, "Anniyo. Kahit naghintay ako ng matagal, alam ko namang darating ka, kaya masaya ako Niko-yah."

Nakaramdam ako ng matinding lungkot sa sagot niya. She waited for me for almost two hours. I feel so disappointed towards my self.

I'm about to cry in front of her pero pinigilan ko lang.

I cleared my throat, "Tss. Dapat disappointed ka sa'kin, ano ka ba? You waited here for two hours, dapat sinampal mo ako."

Tumawa siya. Tipong kiniliti.

"At bakit ka natatawa ha?" sigaw ko sa kanya.

"Kasi, ako dapat 'yung magalit eh." Tumawa ulit siya. "May sasabihin ako sa'yo." Lumapit siya sa mukha ko.

And then, narinig kong muli sa isipan ko ang sinabi ni Ed kanina.

"Niko, Cheesy deserves much better than this. If you just know who really Cheesy Demoiselle is. You will be shocked. Cheesy Demoiselle is a precious stone, but she doesn't know it."

"Sino ka ba talaga? Why does it feel like there's a need for me to know you more? Bakit ka tinutulungan ni Ed? Bakit may pictures ang mama ko sa'yo?" bulong ko sa isipan ko na agad din namang nawala nang nagsalita si Cheesy sa harapan ko.

"May trabaho na ako!" magiliw niyang sabi

"Ano?"

"Tsarang!" Binuka niya ang kamay niya at pinakita sa'kin ang kabuan ng storage room.

"Magja-janitress ako sa WU. Nakakahiya na kasi ako kay Edison, pati pagkain, umaasa kami ng mga kapatid ko sa kanya. Kaya eto, tinulungan ako ni Edison na makuha ang trabahong 'to."

Malawak ang ngiti niya habang ang puso ko ay parang dinudurog sa mga salitang sinabi niya. Suddenly, I feel useless towards her. Ano lang ba ako? I'm just a college student waiting for a support on my parent's dirty business. I feel so useless. Really useless.

"Show her that she deserves you. Bago mo pa makitang naagaw ko na siya sa'yo."

"Anything I can help you?" tanong ko sa kanya. It clinched my heart.

"Sapat ng bisitahin mo ako dito bago ka papasok sa klase ko Niko-yah."

"Cheesy, we can ran away. May two million pesos ako sa bank account ko na galing sa mini-business ko. Puwede tayong pumunta sa probinsiya kasama ang mga kapatid mo. At ang matitirang pera, ibi-business natin. We can runaway right now."