Chasing the Wind

C H A P T E R 38

Tears and Footprints

CHEESY

OKAY na sana. Tagapagmana ako ng isang malaking kompanya? Wow. As in wow! But that was just so good to be true. Ang mga ganoong eksena ay nag-e-exist lang sa mga sa mga pelikula at sa mga libro.

Nag-assume ako. Pumayag akong magpa-DNA test at pumayag akong magkanda-gulo gulo ang buhay ko dahil nga tagapagmana raw ako ng isang malaking kumpanya, at umasa akong marami akong perang mamamana na maari ko sanang ipanggamot kay Jen-Jen.

Pero noong lumabas ang DNA test, gumuho ang mundo ko. I wasn't the heir of the owner of the Deluga Heights but I was just a daughter of the woman who stole jewelries on Niko's family na minsan ay naging kabit pa ng tatay niya.

Napagkamalan ako ng Mama ni Niko ako ang tagapagmana since my face resembles to the missing siter of Niko's mom.

Ang totoong tagapagmana? Matagal na palang patay.

Nasaktan ako kasi umasa ako. I thought it was a miracle from above, but it was just a false hope coming from hell.

I love how it turtored me mentally lalo pa't may sakit si Jen-Jen at kailangan na kailangan ko ng pera panggamot niya.

"HIV positive. Two months na lang ang itatagal niya." Iyon ang sabi ng Doctor ni Jen-Jen na siyang ikinabaliw ko. How come on earth na nagkaroon ng ganoon ang kapatid ko?

After two months, natagpuan ko ang sagot nang dumating ang mama ko sa burol ni Jen-Jen. She admitted na pinagahasa niya si Jen-Jen sa sarili nitong tatay---just like what she did to me when I thirteen years old.

Gusto kong patayin ang Mama ko nang malaman ko iyon, pero hindi ko ginawa. Kumapit ako sa batas.

Masakit man pero... kailangan. Sino ba naman kasing walang konsensyang anak ang magpapakulong sa ina niya?

My mom admitted it on the court, kaya nababa ng kaonti ang sentinsya sa kanya. Pero sa araw na dapat ay ikukulong na siya, biglang nagbago ang ikot ng mundo.

Niko's Mom admitted on a prescon na pinagahasa niya ng makailang beses ang mama ko 18 years ago nang malaman nitong kabit pala ng asawa niya ang mama ko--- causing for my mom to try drugs, loss her sanity, try different men and even let her daughter be slaughtered by it's own father.

Kaya imbes na makulong, sinilid sa rehab ang mama ko.

I tried to move on kahit sobrang sakit.

I terminated the contract with Edison, and the punishment? He tortured me with rough sex inside a flying helicopter with his crazy mask on. Gusto kong kasuhan si Edison pero... I was his willing victim. Maayos ang isip ko noong nakikipag-sex ako sa kanya at ni minsan ay hindi niya ako pinilit. I was always the willing one.

At pinangako ko sa sarili ko na iyon na ang huling pambababoy na gagawin ko sa sarili ko.

As I've said, I need to move on. And to be able to completely do that, nakipagkita ako kay Niko while he's on a great depression bunga ng pagkawala ng kompanya nila at pagkakulong ng tatay at nanay niya after proven guilty from different cases acused on them.

For Niko and I's closure, naki-usap akong kitain niya ako sa isang dalampasigan.

Ang mismong dalampasigan kung saan may makailang beses na nangyari sa amin.

Bandang alas otso ng gabi, when the cold breeze brushes hardly on my skin and the waves are rough, dumating si Niko with his eyes swelling from tears.

Nagulat siya ng makita niya ang isang babaeng nakasuot ng masakara, at nakangiti ng mapait sa kanya.

With trembling lips and shocked eyes, he manage to utter one word as he went near me. "Ikaw?"

I shed tears nang sumagot ako. "Oo."

Tinanggal ko ang maskara ko.

Napaatras siya.

He seemed confuse with my answer, tumawa siya ng mapait. "How come?"

"Nakikipag-sex ako sa ibang lalaki Niko kapalit ng pera para sa pag-aaral ko at ng mga kapatid ko. I always put my mask for me to protect my identity."

"Ako lang ba?"

"Hindi Niko. Marami akong naging kleyente. Kahit ang kaibigan mong si Edison ay naging kliyente ko rin."

"Ilang beses?"

Humagulhol ako sa tanong niya. Hindi ko kayang sagutin ang tanong niya.

Natawa siya ng mapait.

"You like it when you're doing that?" May galit sa tanong niya.

"Pero hindi ko 'yun ginusto Niko. Kailangan ko ng pera para sa mga kapatid ko."

Maya-maya pa ay may nagsitakasang luha sa mga mata ni Niko as he painfully shouted his anger in the mid air.

I cried nang makita ko siyang ginawa iyon.

It was painful for him but it was more painful for me.

Nilapitan ko siya pero umatras siya na para bang may pandidiri sa akin.

Umatras ako ulit.

"By any chance, mapapatawad mo pa ba ako?" Tumutulo ang mga luha ko nang sinabi ko iyon. Makapal ang mukha kong sabihin iyon pero sinubukan ko... sa kadahilanang mahal ko si Niko.

I waited for his answer.

Pero nang iniwan niya ako, natagpuan ko ang sagot.

I wailed.

Napaluhod ako sa buhangin.

Narinig ng mga alon ang pagiyak ko.

Nawala na ang lahat sa akin.

Ang dignidad ko...

Ang kapatid ko...

At pati na si Niko...

What's left with me was tears and the footprints of the man I love.

* * *