BABALA: May sensitibong konsepto. Hindi angkop sa batang mambabasa. Linawan ang isip sa bawat eksena. Ito ay kathang isip lamang.
***
"Abegail, 'wag ka ng sumama sa amin ng kapatid mo. Kami na ang kakausap 'dun sa pinagawan mo ng wedding cake. Dumito ka na lang at delikado; ilang araw na lang eh, kasal mo na, mabuti na 'yung nag-iingat." Bilin sa kanya ng kanyang Ina, ukol sa pinaniniwalaan nitong pamahiin. Personal mang hindi naniniwala si Abegail sa mga haka-haka, at batid nyang kathang isip lang ang mga iyon eh, sumangayon na lamang sya.
"Sige po, 'Ma."
"Mag-lock ka ng pinto. Mag-isa ka pa naman rito."
"Si Mama naman ang daming bilin; alam ko na po 'yun. 'Di na po ako bata - ikakasal na nga po ako o? Sige na, umalis na kayo, para makabalik kayo agad."
"Nagpapaalala lang ako, sutil ka pa naman."
"Oo na nga po. Sige na, bye. Ingat kayo."
***
Kasalukuyang nasa kusina si Abegail, nang makarinig sya ng katok at tawag mula sa labas.
"Aling Pacing? Abegail?"
At dahil pamilyar sa kanya ang boses, pinagbuksan nya ito ng pinto. Ang kababata niyang si Ned, anak ng mananahe, na syang gumawa ng gown niya sa kasal.
"O, Ned, 'yan na ba 'yun?" Excited nyang tanong dito. Paukol sa bitbit nitong malaking box.
Matamis na ngumiti sa kanya ang binata, "Ah, oo. Ako na ang naghatid, kasi biglang sumama ang pakiramdam ni Mama. 'San ko ba 'to ilalapag?"
Linuwangan ni Abegail ang pinto at magiliw na pinapasok ang kababata, "Ay, 'dun na lang sa sofa, Ned. Salamat."
Pagkalapag ni Ned ng box sa sofa, sya na ang unang nagbukas ng kahon, "Sya nga pala, Abby, sabi ni Mama isukat mo raw para maremedyuhan nya kung sakaling may deperensya."
"Huh? 'Di ba nasukatan na ako ng Mama mo? Namali ba sya?"
"Oo nga. Pero a month ago pa 'yun. Tumaba ka kaya ngayon."
"Ang sama mo sa 'kin. Konti lang naman."
"Sa konti o hindi, dapat komportable ka sa traje de boda mo. Baka mamaya hindi ka na nyan makahinga sa simbahan."
Napaisip si Abegail. May punto si Ned, kaso, iniisip din nya ang magiging reaksyon ng mama nya, kapag nalaman 'to.
"Tiyak magwawala 'yun. Pero ayoko namang magmukhang suman sa kasal ko." Sabi nya sa sarili.
"Ano? Deal or No Deal? Laban o Bawi?" Singit ni Ned, sa pag-iisip ni Abegail.
"Ang kulit mo," angil naman sa kanya ng dalaga sabay pitik nito sa noo nya. "Oo na. Isusukat na. Hintayin mo ko dito, palit lang ako."
Palihim na tumaas ang sulok ng mga labi ni Ned, habang tinitignan ito ng diretso.
"Sige, take your time."
Pagkaraan ng ilang minuto...
"Ned, tama ka, parang tumaba nga ako. Di ko ma-i-zipper 'yung sa likuran ko eh," ungot ni Abby, pagkalabas niya sa kwarto. Nagawa pang ituro ang nakabukas hanggang bewang na zipper sa likuran sa binata na syang naging sanhi, para mapakagat-labi ito at sumikdo ang matagal nang tinatagong pagnanasa nito sa dalaga.
"Patingin nga?" Ani Ned, habang dahan-dahang lumalapit rito. "Baka kulang lang sa hagod, kaya 'di masara." Dagdag pa niya na halos pabulong na sinabi sa punong tenga nito, habang pinaglalandas paitaas ang dulo ng mga daliri nya sa nakalantad nitong balat sa likod.
"Ned! Anong--! Aray!" Pagpupumiglas ni Abby, pero biglang ipinihit ni Ned ang isang kamay niya patalikod; napaigik sya sa sakit. Kasunod ay ang ginawa nitong mahigpit na pagtakip sa bibig nya, upang hindi makasigaw.
"Tama ang imagination ko sayo, habang suot ang gown na 'yan, Abby. Bagay na bagay sayo. Ang ganda-ganda mo..."
"LTWWFJSMN"
"Shhh...akala mo ba, basta-basta kitang ibibigay kay Greg ng ganun-ganun lang? Tss! Tayo sana ang naging mag-on eh. Kung hindi sya um-eksina. Alam mo bang magtatapat na ako sa 'yo 'nun? Eh kaso...mas nauna sya, at ang siste, gusto mo rin sya." Pagsisiwalat ni Ned ng nararamdaman rito, habang sinisimsim ang leeg ng dalaga. Walang magawa si Abegail kundi pumikit na lang. Hindi sya makagalaw at makapanglaban dahil malaking tao si Ned, at masyadong masakit ang pagkakapihit nito sa isang braso nya; kaya wala ding lakas 'yung isang kamay nya para pigilan ito.
Padaskol syang ipinasok ulit nito sa loob ng sarili nyang kwarto - pasalansa sa sahig. Tumama ang ulo nya sa kanto ng aparador, nakaramdam sya ng sakit mula roon at kasunod ay ang masaganang pag-agos ng dugo pababa sa mukha nya. Dahil sa sobrang nerbyos, nanigas na lang sya sa kinahihigaan at hindi makasigaw.
"I want to fuck you, while wearing down gown, Abby. Sobrang sarap mo siguro. And with that, para na rin tayong kinasal dahil mauuna ang honeymoon nating dalawa."
Nanlaki ang mga mata ni Abby dahil sa naririnig na mga salita sa kababata; hindi nya akalaing magagawa nito ang ganitong karahasan sa kanya, dahil lumaki silang magkasangga at magkakampi.
"Ned...please...'wag mong gawin 'to," hinang-hina sabi ni Abby, dahil na rin sa unti-unting pagkaubos ng dugo. Pero parang walang narinig ang binata.
Halo-halo ang nararamdaman emosyon ng dalaga, habang mabilis na naghuhubad si Ned sa harapan nya. Sa bawat pagkurap ng malambong nyang mga mata, nababakas sa mapulang paningin nya ang mala-demonyong anyo ni Ned.
"Come here, baby..."
"A-ayoko, Ned... 'Wag!" Pagpupumiglas ng dalaga, pero nakatikim lang sya ng sakal. Sinasakal sya ng isang kamay nito habang ang isa ay itinataas ang laylayan ng gown hanggang bewang. Sunod-sunod na ubo ang nagawa ni Abby nang pakawalan nito ang leeg nya, upang matanggal ang suot nyang panloob.
Pagkaraan, hinubad nito ang pagkakasuot ng gown mula sa parteng itaas. Para itong naglalaway na tigre nang makita ang malulusog nyang dibdib. Walang gatol itong sinakmal, habang nakakubabaw ito sa kanya - sa pagitan ng magkahiwalay nyang mga hita; hawak sya nito sa magkabilang kamay, na napatong sa may uluhan.
"T-tulong....G-greg..."
Nahinto si Ned sa ginagawa, at nagpuyos sa galit. Bigla syang sinampal. Malakas. Dahilan para mawalan na sya ng ulirat.
Walang pag-iingat na sya nitong pinasukan. Mariin. Kita sa salubong na kilay ni Abby ang kirot, bagamat wala itong malay. Mabilis itong umuulos sa ibabaw ng dalaga. Sagad. Sumasabay sa masarap na ungol ni Ned ang daing ng pagtangis ni Abby. Walang tigil sa pagkadyot si Ned. Mabilis at mariin. Sagad na sagad.
At nang maramdaman nitong malapit na sya sa sukdulan, buong gigil sya nitong sinakal habang paisa-isa syang binabayo.
"Walang tulong! Walang Greg! Ned, Abby! Neeeeeed!"
Pareho silang nanginginig. Si Ned, para sa pagsirit ng katas nya sa loob ng dalaga. At si Abby, para sa huli nitong hininga.
***