အဟွတ်အဟွတ်!!!
Yeon>> ရရဲ့လား
ညကနေခဲ့ရာတိုက်ခန်းကိုနေ့လည်ကျတော့ ပြန်လာခဲ့သည်
အနာအရှိန်ကြောင့်ပင်ပန်းပေမယ့်လည်း ရပါတယ်jiyeon အတွက်ဆိုရင်သူမထိခိုက်မှာကိုလဲမမှုပါ
yeon အမေးကိုခေါင်းတချက်ဆတ်ပြပြီး ဆိုဖာပေါ်မှာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာမောပန်းစွာထိုင်လိုက်လိုက်တဲ့ eun နာကျင်မှုကြောင့်နဖူးပြင်တွေနဲ့မျက်နှာတခုလုံးရောချွေးတွေပြန်ကာ ဖြူဖတ်ဖြူလျော်လျှက်
yeon>> ဟာ ကြည့်ဦး ဒီလောက်ဖြစ်နေတာကို
ဘာရပါတယ်လဲချွေးတွေချည်းပဲ ဟင်!
ကိုယ်တွေလဲပူခြစ်လာပါလားဒီလိုနေလို့ဖြစ်ပါ့မလား
ချွေးနဲ့အတူ အသားတွေကမအေးပဲ အရင်ထက်တောင်ပူလာသည်unnie ကိုကြည့်ပြီး yeon ငိုချင်လာသည်
eun>> ဖြစ်တယ်ဆေးတွေပါလာတာပဲ ရပါတယ်
ဘာလို့ငိုနေတာလဲ
Yeon>> unnie !!
eun>> မငိုပါနဲ့ yeon na !! စိတ်ဆိုးလာuးnnie က လိမ်ခဲ့မိလို့တောင်းပန်ပါတယ်
yeon>>ဘာကိုတောင်းပန်နေတာလဲ ဒီလောက်ထိအဖြစ်ခံခဲ့ပြီးတော့မငိုစေချင်ရင်ဂရုစိုက်ပါ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရအောင်ညတည်းက ဒီအဝတ်စားမလဲရသေးဘူးချွေးတွေနဲ့ပိုဖျားလိမ့်မယ်
ဗီရိုထဲမှာရှိတဲ့အဝတ်စားတွေက man ဝတ်တွေ ချည်းပဲ မို့ ထို အဝတ်စားတွေပဲအသုံးပြုရတော့မည်
ဆိုဖာပေါ်မှာလဲနေတဲ့Unnie ကို yeon အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်တွဲခေါ်သွားသည်
eun>> ဒီနားမှာပဲနေပါဘယ်မှမသွားပါနဲ့
အနားက yeon လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း
နာကျင်ပင်ပန်းမှုတွေကြား ငြိ်မ်သက်တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်
အိပ်ပျော်နေတာတောင်မှyeon လက်ကိုမလွှတ်ပဲ ကိုင်ထားသော eun လက်လေးကိုဖွဖွလေးပြန်ဆုပ်ကိုင်ရင်း နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်မိသည်
