hyo ကားလေး ကို ကျွမ်းကျင်စွာမောင်း
နှင်လာပြီးနောက်သူမတို့ အိမ်ရှေ့အရောက်တွင်ရပ်လိုက်သည်
ပတ်ဝန်းကျင်က ရှင်းလင်းနေသည်
အိမ်နားမှာစောင့်ကြည့်မယ့်လူတွေရှိမနေခဲ့
မရှိတော့တာကြာပြီဖြစ်သည်
yeonတို့ ဒီမြို့ကထွက်ခွာသွားကတည်းက
ဒီမှာမရှိမှန်းရိပ်မိကာအချိန်ကုန်မခံကြတော့
hyoရောq ပါ ဒီအိမ်ဟာ အလုံခြုံဆုံးဖြစ်မည်လို့ထင်သည်
yeon ရှိနေမယ်လို့ဘယ်သူထင်မှာလဲ
ပြီးတော့eun
ပြန်လာတာကိုစောင့်မယ့်yeon ကရော တခြားကိုသွားမယ်မထင်
hyo>>yeon na လာဝင်ကြရအောင်
yeon ကို အမြန်ခေါ်ပြီး ခြံတံခါးကိုပိတ်လိုက်သည်
အပြင်ကတံခါးသံကြောင့်အဘိုးထွက်လာသည်
အဘိုး>>yeonလေး
အဖိုးပြေးလာကာ yeon ကို ဖက်ထားရင်း
အဖိုး>>ဘယ်တွေရောက်နေတာလဲမြေးရယ်
အန္တရာယ်ရောကင်းခဲ့ရဲ့လား
အဖိုးမှာမြေးမဆက်သွယ်တော့ ဘယ်ကို လိုက်ရမှန်းလဲမသိ
qriလေးတို့သိတာကိုပဲတဆင့်ပြန်နားထောင်ရတာ
အဖိုးမျက်ရည်တွေဝဲနေသည်
အေးလေ သူလဲစိတ်ပူမှာပေါ့မြေးတယောက်တည်းရှိတာကို
ခုလို ကြုံနေရတဲ့အနေထားက စိတ်မပူပဲရှိမလား
ဘာကြောင့်ဒီလို လူဆိုးလူမိုက်တွေမှ yeon အဖြစ်က လာတိုးနေရပါသလဲ
so နဲ့ bo ပါရောက်လာပြီး
so / bo >>yeon na
မတွေ့ရတာကြာပြီဖြစ်သောyeon ကို ဝမ်းသာကာ
so>> ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲyeon ရယ်ရုတ်တရက်ကြီးပျောက်သွား
တာ ကြားရတာတွေကလဲ နားကို မယုံနိုင်ဘူး
အဲ့ လူချမ်းသာတွေအဲ့လောက်ပဲဆိုးရသလားဟယ်
bo>>eunရော eun
boမေးလိုက်မှ yeon မျက်ရည်တွေပါဝဲတတ်လာကာ
yeon>>unnie အဟင့်unnie
သူ ကျန်ခဲ့တယ်...
bo/so>> ဘာ ဘယ်လို
