#Unicode
အသားကင်ဆိုင်ထဲတွင်so နဲ့ boram ကရောက်နှင့်နေပြီ
so>> ငါတို့စောတယ်ထင်တယ်နော်
boram>> အင်းစောသေးတယ်မမှာနဲ့ဦးသိလား
လူစုံမှမှာ မယ်
"အမတို့ ဘာမှာချင်ပါသလဲ "
စားပွဲထိုးကောင်လေးက လာမေးသည်
so>> ခဏနေမှမှာမယ်နော်သိလား အမတို့သူငယ်ချင်းတွေပါလာမှာမို့
"nae လိုတာရှိရင်ခေါ်လိုက်ပါ"
စားပွဲထိုးကောင်လေးပြန်ထွက်သွားသည်
busပေါ်ကို
မိုက်တိမိုက်ကန်းပုံနဲ့ လူ၅ယောက်တက်လာသည်
eun နဲ့မလှမ်းမကမ်းတွင်သူတို့ထိုင်နေသည်
eun ကို မြင်တော့တယောက်က မချို မချဉ်ရုပ်လုပ်ပြသည်
eun မမြငိချင်ယောင်ဆောင်ကာ
သည်းခံလိုက်သည်
ကားပေါ်ကိုရဲတယောက်က ယူနီဖောင်းဝတ်နဲ့တတ်လာတာကြောင့်
ထိုကောင်မျက်နှာပိုးသတ်သွားသည်
အဲ့လိုမျက်နှာပေးမျိုး ဆို eun ကဒေါသအရမ်းဖြစ်ပေမယ့်လဲ
သည်းခံလိုက်ယုံပင်ရှိသည်
ထိုထဲကတယောက်က " မနက်က ရထားတာရှိတယ်မို့လား"
နောက်တယောက်က "အေး"
"ဝိုင်းသွားကြမယ်" ဟုတိုးတိုးလေးကပ်ပြောသည်
သူတို့ပြောသမျှ eun ကကြားနေရသည်
eunကြားသမျှတခုမှအကောင်းမပါ လူဆိုးသူခိုးတွေသာဖြစ်လောက်သည်
ကိုယ်နဲ့မဆိုင်တာမို့ မကြားချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်
" မနက်ကကွာနို့မို့ဆိုဒိထက်ပိုရမှာ ငနဲကြီးတယောက်လာရှုပ်နေလို့ "
"အေးလေ ဘယ်ကမှန်းမသိဘူးမင်းကျွေးလိုက်တာ ဒီဘဲကြီး အတော်ထိသွားပုံပဲ
ဒီနားလေဒီနား " ဟုဆိုကာ မျက်လုံးကို ဝှိက်ပြသည်
eunခေါင်းထောင်သွားသည်ဒါဆိုမနက်က mr. hahm ထိလာတာ သူတို့နဲ့များလား
ဖြစ်လောက်သည်
ဒေါသပိုထွက်သွားသည်ခုချက်ချင်းသွားပြီးလုပ်လိုက်ချင်သည်ဆတ်ခနဲ eun ထရပ်မိသည်
