စက္ကူအိပ်နဲ့ထည့်ထားသော စာရွက်စာတမ်းတွေကို စားပွဲပေါ်ချ ထားပြီး
ရှေ့နေလုပ်သူနဲ့ စာဖတ်ခန်းထဲမှာတီးတိုးစကားပြောနေသော park gan woo ကို
jin wha မြင်နေရသည်
သူတို့ lock ချ ဖို့မေ့ခဲ့ပုံပေါ်သည်
စကားသံကိုသေချာနားစွင့်လိုက်သည်
lawyer>> ခုရှယ်ယာတွေလဲတော်တော်များနေပါပြီ ဥက္ကဌကြီး စိတ်ချရတဲ့အနေထားပါ ဒီလောက်ရှယ်ယာဆိုရင်ကျော်နိုင်တဲ့သူမရှိတော့ပါဘူး
gan>>ကောင်းပြီ ဒါဆိုသေတမ်းစာ ပါလာလား
ပြန်ပြင်ရအောင်
lawyer>> nae ဒီမှာပါလာပါတယ်
jinwha ကြားရတဲ့စကားလုံးတွေကြောင့်ခေါင်းတခုလုံးထူပူသွားမတတ်ဖြစ်သွားသည်
ဒါဆို ငါမသိတဲ့ သူ့ ရှယ်ယာတွေ ပိုင်ဆိုင်မှုတွေရှိသေးတာပေါ့ park gan woo ရှင်တော်တော်လည်တာပါလား အိမ်ထဲမှာ ကုတ်နေရလို့သာပဲ
မဖြစ်ဘူးငါဒါကိုရအောင်တားစီးမယ်တချိန်က သူအလိုမရှိတော့လို့စွန့်ပစ်ခဲ့တဲ့ ကလေးစီ ပိုင်ဆိုင်မှုတွေအရောက်မခံနိုင်ဘူး
##############################
Yeon အလုပ်ရှိရာကို eunထွက်လာခဲ့သည်
ညအချိန်မို့ လမ်းကြားတချို့ကမှောင်နေပါသည်
ဒီတလမ်းပြီးရရင်ရှေ့ဆိုရောက်ပြီ ဒီနေ့မှနဲနဲနောက်ကျနေသည်yeon ဆင်းလာတာနဲ့တော့ကွက်တိလောက်ဖြစ်မှာပါလေ
တယောက်ထဲ အကျီ င်္ အိပ်ကပ်လေးထဲလက်ထည့်ပြီးအေးအေးဆေးဆေးပဲလျှောက်လာလိုက်တာ တနေရာရောက်တော့ အနက်ရောင်ကား၁စီး က eunတည့်တည့်ကိုမောင်းဝင်လာပြီးရှေ့တည့်တည့်မှာပိတ်ရပ်လိုက်သည်
ဘာတွေလဲ ရုတ်တရက်အခြေနေမို့ သဘောမပေါက်အတွေ့ကြုံ အရ မကောင်းတဲ့အငွေ့သက်တစုံတရကို ခံစားရသည်
နောက်ကကားသံကြားလို့လှည့်ကြည့်လိုက်ပြန်တော့နောက်ထပ်ကားတစီးကပါ သူမကိုပိတ်ထားပြန်သည်
