Vampir Liseli

Bölüm 37

(Medya😍😍) Öncelikle merhaba arkadaşlar. Size önemli birşey söyleyeceğim. Hikayenin hızlı gittiğini düşünen biri vardı. Yanlış anlamayın ama 37. bölüme geldik ve hâlâ sevgililer. Nasıl hızlı gitmiş olabilirim? Neyse önemli haber şu:

Birdahaki bölüm final yapacağım.😢😢 Hepinize ani bir şok oldu ama ben de yeni karar verdim. Yine de eğer başka bir ship hikayesi, texting ya da yine Eunkook hikayesi vb. isterseniz söyleyin yapayım. ^_^ (Doctors  (Sumji)'yi de okumayı unutmayın.😇😇
💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟 💟
Jungkook
Ameliyathanenin önünde bekliyorduk. Gerçekten hiçbir şey yapamamıştım. Neden sürekli böyle oluyordu? Eunha'nın hayatına girdiğimden beri bir günü bile sorunsuz geçmedi.

Ben...belkide onun hayatından çıkmalıyımdır. Eğer onun yanında iken mutlu olamayacak ise neden yanındayım? Ben bu düşüncelerle boğuşurken 2 saat geçmişti. En sonunda doktor çıktı. Biz (Hepimiz aynı anda)

- Durumları nasıl?
- İkisinin de ameliyatı iyi geçti. Geçmiş olsun.

dedi ve gitti. Belki de tam zamanı idi. Ondan şimdi ayrılırsam...böyle şeyler yaşamak zorunda kalmazdı.

Ama bunu Youngjae hyung ile konuşmalı idim. Hemen Youngjae hyunga söyledim ve böylece mutlu olabileceğini de söyledim. Herşeyi söyledikten sonra Eunha'ya vermesi için bir not yazdım. 3'ü ile de vedalaşıp Amerika'ya gittim. Bizim hikayemiz de buraya kadarmış.

Youngjae
Jungkook'u kararından döndürmeye çalıştım. Ama bir işe yaramadı.

Eunha
Uyandığımda yanımda ki koltukta Youngjae oppa oturuyordu. Ona dönüp

- Ko..Kookie nerede?
- Ah...uyandın mı? Doktoru çağırıp geliyorum.
- Oppa!...Kookie nerede dedim.
- Biraz dinlen öyle konuşalım.
- Oppa ben gayet iyiyim ama eğer böyle yapmaya devam edersen çıldıracağım. Sadece soruma cevap verir misin? Kookie nerede?
- Eunha-ya öncelikle sakin ol tamam mı?
- Tamam oppa. Dinliyorum.
- Jungkook...gitti.
- Nereye gitti? Nasıl yani?
- Sana bir not bırakıp gitti.
- N..ne?

Söylediğim şey ile beraber ağlamam da bir oldu. Youngjae oppa elindeki notu bana verip oturdu. Kağıdı açıp okumaya başladım. (İçimden) Notta şu yazıyordu;

Seni koruyamadığım için üzgünüm. Yanımda iken benim yüzümden hep zarar görüyorsun. Ama ben seni hiç koruyamıyorum. Ayrılmamız senin için iyi olacak. Kendine iyi bak. Seni seviyorum.
                                                                                            Kookie💟

Notu okumam ile beraber ayağa kalkıp ağlayarak yanımda gördüğüm masa, sandalye ne varsa tekmelemeye ve vurmaya başladım. Aynı zamanda bağırıyordum.

- Hayııııır! Bu gerçek olamaz! Şaka yapıyorsunuz değil mi?!

delirmiş gibiydim. Ben bunları yaparken Youngjae oppa beni durdurmaya çalışıyordu. Hemşirenin gelip iğne yapması ile olduğum yere yığıldım. Uyandığımda hiç kimse ile konuşmadım ve sürekli ağladım.

                                  Olaydan 2 hafta sonra

Eunha
2 haftadır kimse ile konuşmuyor, sürekli ağlıyordum. Uyumuyordum. Youngjae oppanın zorla yedirdikleri dışında yemek bile yemiyordum. Hayatım bitmişti resmen. 1 hafta önce taburcu olmuştum. Fakat eve geldiğimizde de kendimi odaya kapatmıştım.

Bir bölümü daha bitirdik. "Yazar ne yapıyorsun? İyi misin sen acaba?" dediğinizi duyuyorum. Annyeong!