Vampir Liseli

Bölüm 3

Ben ise jungkook'a gülümseyerek bakıyordum. Jungkook hediyeyi aldı ve teşekkür etti. Sınıftaki herkes şaşkındı. Her neyse tekrar öğle arası oldu. Ben pansuman yapmam gerektiğini unutmuştum. Yemekhaneye doğru ilerlerken jungkook geldi. Yaralı olmayan kolumdan tutarak bahçeye doğru çekti ve önceki gün oturduğu bahçenin en sessiz köşesi olarak bilinen yere geldik. Bana oturmamı söyledi ve
- Eunha-ya pansuman yaptın mı?
Aklıma o an gelmişti. Ben nasıl pansuman yapmam gerektiğini unuturdum? Kafamı hayır anlamında salladım. Jungkook yanındaki küçük çantayı açtı ve malzemeleri çıkardı ve şöyle dedi:
- Eunha-ya pansuman yapmazsan bu yaranın hemen iyileşeceğini mı düşünüyorsun? Böyle yaparsan çabuk iyileşmesini bırak enfeksiyon kapma dan iyileşmesi imkansız olur. Öğle aralarında pansumanını ben yaparım.  Ama diğer pansuman saatini geciktirmeden sen yapmalısın.
dedi. Sonra bana dönerek
- Tamam mı?
dedi. Yüzüm domates gibi kızarmıştı. Kafamı sallayarak
- Tamam.
dedim. Bu kadar ilgilenmesine çok şaşırmıştım. Normalde bu konuyu bir daha açmaz ve ilgilenmezdi. Kısacası şaşılacak bir durumdu. Yemekhaneye gitsemde yemeğimi bitirmeden zil çalacaktı. Ne yapabilirim diye düşünürken birden jungkook
- Öğle yemeğin burada!
dedi. Aklımımı okumuştu? Okula yemek söylemişti. Kesinlikle ceza puanı alabilirdi. Bu yüzden bende şöyle dedim
- Jungkook eğer okula yemek söylediğin öğrenilirse ceza puanı alırsın. Bilmiyor musun?
dedim. O da
- Kurallar çiğnenmek için vardır. Hemde kim okula yemek söylediğimi söyleyecek?
- Aslında haklısın.
dedim. Sonra bana bakıp gülümsedi ve
- Yemezsen eğer zil çalacak ve hiç yiyemeyeceksin.
- Sen yemeyecek misin?
- Aç değilim sen ye.
dedi. Hemen yedim. Birlikte sınıfa doğru yürüdük. Yuju ve Mark yanımıza geldiler. İkiside aynı anda bize dönerek
- Neredeydiniz? Bütün teneffüs sizi aradık.
dediler. Bende
- Jungkook okula yeni geldiği için ona okulu gezdirdim. Sorması gereken şeyler varmışta.
dedim. Jungkook'da onayladı. Her neyse gün bitti. Evlerimize dağıldık. Ben eve geldiğimde annem beni kapıda karşıladı. Ona bugün odamda yiyeceğimi söyledim. Tamam dedi. Odama çıktım. Bugün olan şeyleri düşünüp gülümsüyordum.

Jungkook
Bugün sebepsizce Eunha'ya yardım ettim ve aklıma o geldiğinde sebepsizce gülümsüyorum. Neden böyle olduğumu bilmiyorum. Hepimiz çıkış saatinde evlerimize dağıldık. Ben eve gittiğimde annem ve babam televizyon seyrederken bir yandanda saat geldiği için kan içiyorlardı. Onlara selam verip odama çıktım. Bugün olanları düşünürken sebepsizce gülümsediğimi farkettim. Neden bugün bunları yaptığım hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu. 2 hafta daha bunları yapacaktım. Ama bunları yapmak nedense mutlu olmanı sağlıyordu.

Bölümün sonuna geldik arkadaşlar. Lütfen yorum yazmayı unutmayın. Umarım beğenmişsinizdir. Diğer bölümde görüşmek üzere Annyeong! 🙏🙏💙💛💜💝