BU BÖLÜM 150 VOTEYİ GEÇER Mİ MERAK ETTİM BAZI BÖLÜMLER GEÇMİŞ WNDKWLSKSKSM
**
Başıma kapüşonumu geçirerek saçlarımla yüzümü kapattım. Son kez aynada kendime bakarak evden dışarı çıktım ve yavaş yavaş yürümeye başladım. Dün gece aniden gelen bir cesaret ile Mert'in teklifini kabul etmiştim ve inanın bana ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim bile yoktu. Ya beni görürse, ya Bilinmeyen'in ben olduğumu anlarsa diye düşünüp duruyordum.
Yol boyunca heyecandan titremiş, ya beni bulursa korkusu ile yanıp tutuşmuştum. En azından film esnasında beni görme şansı yoktu ve ben de salona film başladıktan sonra girecektim yani bu durumda beni görmesi biraz zor olacaktı.
Heyecanımın anlamsız olduğunu biliyordum. Aynı ortamda bulunduğumuz ilk sefer değildi, muhtemelen son da olmayacaktı, ancak onun bu sefer birkaç gerçeğin daha farkında olması işimi zorlaştırıyordu. Verdiği söze güvenmek istiyordum ama bahsettiğimiz kişi Mert'ti ve sınırlarını kestiremiyordum. Söylediğim gibi beni aramaya çalışmayacağını biliyordum -ya da inatla umuyordum- ancak ani bir kararla fikrini değiştirir de harekete geçerse tamamen savunmasız olurdum. Elimden ummaktan başka bir şey gelmiyordu.
Sinemaya vardığım zaman bedenimi korku ele geçirmiş, soğuk soğuk terlemeye başlamıştım. Saat 14:00 seansına bir bilet alarak yürüyen merdivene binmiştim. Şu an saat 14:10'dı ve film büyük bir ihtimalle başlamıştı, eh bu da benim için bir avantajdı ve benim bu avantajı doğru kullanmam gerekiyordu.
Güvenliğe biletimi göstererek hızlı adımlarla salona doğru ilerledim. Kapının önündeki adam beni içeriye aldığı zaman gözlerim karanlıkla buluşmuştu ve Mert'in beni bu karanlıkta görmesi gerçekten imkansızdı.
Yerime oturduğum zaman çantamdan telefonumu çıkararak Mert'e mesaj atma kararı kıldım. Parmaklarımı telefonun üzerinde gezdirerek, mesajı yolladım.
Bilinmeyen numara: heeyy
Bilinmeyen numara: geldin mi?
*Görüldü 14:17*
Mesajım görüldü olmuştu ama tek bir cevap bile alamamıştım. Acaba gelmemiş miydi yoksa sadece filme daldığı için cevap vermekle uğraşmak istememiş miydi merak etmiştim. İçimi bir burukluk kaplarken zoraki bir gülümseme takınarak filmi izlemeye koyuldum.
Filmi izleyip sahnelerden keyif almaya ve onun belirttiği gibi değişikliklere odaklanmaya çalıştım. Onu düşünmemeli, ama varlığını tamamiyle unutmamalıydım. Gelin görün ki ilk seçenek de mümkün değildi, geçen dakikaların ardından biraz olsun filme kendimi verebilsem de karnımdaki o rahatsız edici his bedenimi terketmiyordu ve tedirginlik peşimi bırakmıyordu.
Araya girmemize 5 dakika kalarak filmden çıktım ve kızlar tuvaletine giderek elimi yüzümü yıkadım. Onu görmemiştim ve o da beni görmemişti. Bu hem güzel bir şeydi, hem de kötü. Artık onu görmek istiyordum ama göremiyordum. Özlemiştim, hem de çok fazla ama şartlar bazı şeyleri engelliyordu.
Düşüncelerimi kovarak tekrar Mert'e mesaj attım.
Bilinmeyen numara: Mert?
*İletilemedi 15.20*
Ve yine cevap alamamıştım, hatta bu sefer mesajım bile iletilmemişti. Tuvaletten çıkarak etrafa göz gezdirdim ve yine onu göremedim. Korkuyordum ama korkmamalıydım. Büyük bir ihtimalle şu an erkekler tuvaletindeydi ya da bir şeyler alıyordu.
Film arası bittikten sonra filme girerek filmi izlemeye başladım. Arada Mert'ten mesaj gelmiş mi diye telefonumu kontrol ediyor, gelmediğini görünce üzülüyordum. Ama şu an mutlu olmalıydım çünkü onunla, aynı yerde, aynı ekrana bakıyordum ve bu bile benim mutlu olmam için geçerli bir sebepti.
Yaklaşık bir saat sonra film bitmişti ve ben yine filmden ışıklar açılmadan çıkmıştım. Adımlarımı hızlı tutarak sinemadan çıkmış, eve gelmiştim. Daha fazla dayanamayarak Mert'e mesaj atmak yerine onu aramayı tercih etmiştim. Evet evet, ben onu arayacaktım. Ben ve onu aramak. Zor ama yapacaktım. Dileyelim ki, dilim tutulmasın.
Telefonumu elime alarak rehbere girdim ve Mert isminin üstüne tıkladım. Birkaç kez çaldıktan sonra karşı taraf aramayı yanıtlamıştı.
"Bilinmeyen? Sen misin gerçekten?" demişti karşı taraf şaşkınca.
"Hı hı, benim."
"Sesin.. Sesin çok tanıdık Bilinmeyen. Kimsin sen?"
"Kimim ben bilmiyorum ama yakında öğreneceğiz Mert." dedim sesimi değiştirmeye çalışarak.
"Pekala." dedi ve sustu.
Sadece sustu işte.
"Mert." dedim ve duraksadım. "Bugün geldin mi?"
HEYOOO 6.0'DAN SONRA FİNAL YAPMAYI DÜŞÜNÜYORUM 2 YA DA 3 PARTTAN OLUŞACAK 6.1İ ATTIĞIM ZAMAN MESAJA DA YB ATACAĞIM YETİM GİBİ KALDI HİKAYE
ŞİMDİ OKUDUĞUN
no tears left to cry: texting
Short StoryBilinmeyen numara: yani, neden? Mert: efendim? Bilinmeyen numara: boş versene. -03.08.2017 Kısa Hikaye #2