Promises {dutch Harry Styles Fanfiction}

012

012

Lana's POV

Ik maak mijn lippen los van de zijne. Ik wil opstaan en weglopen. dat is wat mijn hoofd denkt. mijn hart wil bij hem blijven. Ik sta bij de deurklink. "Sorry." zeg ik dan. "ik weet het gewoon eventjes niet meer." "Snap ik, als je naar huis wilt moet je het zeggen. dan breng ik je wel eventjes." Zegt Harry. "Ja is goed." antwoord ik. We zeggen gedag tegen Anne en lopen samen naar de auto. Voor de eerste keer is het ongemakelijk stil. Harry schraapt zijn keel. Samen zitten we in de auto. De muziek staat zachtjes aan op de achtergrond. Harry trommelt zenuwachtig met zijn vingers op het stuur. De auto maakt rare geluiden. Harry rijdt gewoon door. De auto begint langzamer de rijden. 'Hé verdomme.' zegt Harry. hij zet de auto nog snel aan de kant van de weg. We zijn op een lange weg. Met om ons heen alleen maar bomen. Harry stapt de auto uit en doet de moter kap open. Hij staat achter de moter kap zodat ik hem niet kan zien. Harry zit al een tijdje achter de moterkap. ik stap de auto uit en ga kijken wat hij allemaal aan het doen is. hij staat voor over gebogen. hij heeft zijn witte hemd aan en in zijn haar zit nog steeds zijn bandana. 'Lukt het?' Vraag ik. 'Nee, dat ding is verdomme helemaal kapot.' antwoord Harry. Terwijl hij dat zegt draait hij om. zijn gezicht en zijn shirt zitten onder de olie en zwarte vlekken. Ik giechel. "Je bent helemaal vies." zeg ik. 'Ohh.' Harry kijkt naar zijn borst en grinnikt. 'Nou waar zijn we? Dan kan ik de ANWB bellen.' Zegt hij dan. 'Ik weet het niet, ik ken het hier niet.' zeg ik. 'oh, we zijn hier. Ik bel wel even.' Zegt Harry. Hij haalt zijn mobiel uit zijn zak. "Lana, we hebben geen bereik..."zegt Harry. Zijn ogen zoeken wanhopig de mijne. De hele rit probeer ik het oog contact te vermijden. omdat ik weet dat ik dan in zijn groene ogen zal verdwalen. Zijn ogen lichten op. "ik weet een mooie plek waar we wel even naar toe kunnen. Daar hebben we ook vast bereik. Kom." zegt Harry. Hij doet de auto op slot en loop een bospad op. We lopen door het bos. De zon begint al langzaam onder te gaan. "We zijn er bijna."zegt Harry na ongeveer 10 minuten lopen. Ik knik. We lopen over een bruggetje. Overal staan witte bloemen. We komen aan bij een meer. Een groot helder meer. Ik kruip wat dieper in mijn jas als er een wind vlaag voorbij komt. De zon gaat onder. De weerspiegeling van de lichtstralen kaatsen op het water. 'Mooi hé?' zegt Harry fluisterend. 'mmm' zegt ik terug. In de verte horen we stemmen. 'You're facking kidding me.' zegt Harry. Ik snap er niks van. Harry pakt me bij mijn arm en trekt me mee het bos in. We rennen. Ik volg Harry gewoon. We komen aan bij een oud en verlaten schuurtje. "Ga er in." zegt Harry bevelend. hij maakt de deur voor me open. "Harry, wat is er aan de hand?" Vraag ik. ongeduldig wacht ik op het antwoord. "Ik hoorde net John zijn stem." zegt Harry dan. Mijn ogen worden groot van schrik. "ssstt" zegt Harry als hij stemmen hoort aan komen. De stemmen komen dichterbij. Ik hoor voetstappen. Het zijn meedere mensen een stuk of 3. mijn hart klopt in mijn keel. "HARRY, ik weet dat je hier bent. Ben je weer een andere chick aan het afrossen?" klinkt er een stem. Harry balt zijn vuisten en bijt op zijn onderlip. Ik zie dat hij bang is. BAAAAAAMMM klinkt er buiten. Mijn hart maakt een sprongetje van schrik. "Harry, we hebben een pistool." mijn hart stopt met kloppen. Een pistool. De jongens die naar Harry zoeken hebben een pistool. 'Als je nu niet naar buiten komt, ga ik met dit pistool naar je moeder toe.' Zegt de stem. Harry zijn lichaam verstijfd. Hij kijkt me aan en gebaart dat ik achter een kast moet gaan zitten. Ik luister naar Harry. Zijn hand haat naar de deur klink. Ik wil bijna roepen dat hij hier moet blijven, snel sla ik nog een hand voor mijn mond. Harry doet de deur open en zegt: 'Hier ben ik.' "ahaa, We dachten je al te zien, en waar is je meisje?' zegt John. 'Ik ben alleen.' antwoord Harry. "LIEG NIET" Schreeuwt John. Hij trek Harry zijn lichaam naar hem toe en drukt het pistool tegen zijn hoofd. de andere 2 jongens komen het schuurtje binnen gelopen om te gaan kijken waar ik verstopt zit. Een jongen met een muts op komt dichterbij. Ik hoor hem adem halen. ineens kijkt hij me aan. Hij duwt de kast opzij en pakt me ruw bij mijn arm. Hij neemt me mee naar buiten. 'Kijk eens aan, hier hebben we haar dan.' zegt John. 'Laat haar met rust, als je haar iets aandoet krijg je het geld al helemaal niet.'Gromt Harry. "Zozo, we houden dus echt van dit meisje Harry?' Zegt John. Harry bijt op zijn lip om geen stomme dingen te zeggen. De jongen houdt me nog steeds vast. Hij loopt met me naar een boom en doet me armen er omheen. hij maakt alles vast met touw. Mijn benen zijn nog vrij, maar ik kan geen kant op. Harry staat nog steeds onder schot. "Wat vind je er dan van als ik dit doe Harry?' Vraagt John. Hij loopt naar me toe en zoent me op mijn mond. "BlIJF van haar af. " schreeuwt Harry. ik pers mijn lippen op elkaar, doe mijn ogen dicht als John zijn gezicht weer dichter bij de meine komt. Ruw pakt hij de onder kant van mijn shirt vast. en scheurt het open. Alleen mijn BH heb ik nog aan. John zijn handen gaan over mijn buik. Ik probeer hem te trappen met mijn benen, maar hij ontwijkt mijn schoppen. Tranen stromen over mijn wangen. Harry staat nog steeds onder schot en kan geen kant op. Zijn vuisten zijn gebalt en zijn hoofd is vuurrood van woede. John loopt weer naar Harry toe. "Een maand heb je? Begrepen? Als ik het dan niet heb, gooi ik je meisje van het dak." zegt John dreigend tegen Harry. Harry knikt. John komt naar me toe met een gemene grijns en zegt: "Wel jammer, ik had nog wel even met Harry zijn speeltje willen spelen.' Ik wil mijn mond openen om iets te zeggen, maar ik bedenk me optijd dat ik dat beter niet kan doen. De jongen laat het pistool zakken en John maakt het touw om mijn haden los. Het touw maakt een diepe groef in mijn arm. Tranen vallen uit mijn ogen. ik zak in op de grond. Ik doe mijn armen om me heen. Het is koud. John en de twee jongens lopen weg. "NOG EEN MAAND STYLES."en ze verdwijnen in de verte. Pas als ze uit het zicht zijn rent Harry mijn kant op. Voor me valt hij op zijn knieën en slaat zijn sterke armen om me heen. ik tril van de kou. De tranen blijven maar stromen. Harry zijn kin steunt op mijn kruin. Langzaam word mijn kruin nat. Harry huilt, ik merk nu pas dat hij huilt. Zo zitten we een tijdje te realiseren wat er net is gebeurd....