Promises {dutch Harry Styles Fanfiction}

026

026

LANA’S POV

Ik ben er dus net achter gekomen dat Harry echt super schattig is als zijn haar helemaal naar achter zit in de achtbaan. We lopen nu hand in hand door het park en het is al bijna donker. “Ik heb nóg een verassing voor je.” Fluistert Harry. Ik giechel. “nog een?” vraag ik. Harry knikt. We lopen het park uit naar een grasveld. Het is nu helemaal donker. Er ligt een kleed op het gras. Harry gaat er op zitten en klopt naast hem op het kleed als teken dat ik er op moet komen zitten .Ik zit tussen zijn benen met mijn rug tegen zijn buik. Het is een tijdje stil. Ik hoor Harry zijn ademhaling. Zijn sterke armen om me heen maken me rustig. “Ik wil je iets geven.” Zegt Harry ineens. Zijn stem is zacht en helder maar trilt een beetje, alsof hij zenuwachtig is. Ik ga recht zitten en kijk hem aan. Hij haalt een doosje uit zijn jaszak. “Ik ga je niet ten huwelijk vragen hoor. Ooit wel.” Grijnst hij. Ik glimlach. Zijn groene ogen glinsteren door het licht dat de maan ons geeft. Zijn grijns ontbloot zijn tanden, kuiltjes ontstaan in zijn wangen. Hij slaakt een diepe zucht. Zo’n zucht waarmee je je zenuwen probeert weg te blazen. “I-ik hou heel erg veel van je. Dat weet je. E-en ik hoop dat je voor altijd bij me wilt zijn. Het is dat we 19 zijn. Anders had ik je ten huwelijk gevraagd. Maar bij deze wil ik je dit geven. In de hoop dat je voor altijd bij me blijft.” Zegt hij zenuwachtig. Hij gaat achter me zitten en ik voel het koude zilver tegen mijn huid aan bungelen. Hij doet een ketting bij me om. Ik bekijk de ketting. Het is een ketting met een zilveren H er aan. De H van Harry, of course. Hij gaat weer voor me zitten. Hij haalt een ketting uit de hals van zijn shirt. “Ik heb er ook een.” Ik kijk naar zijn ketting. Een L. Dit is zo lief. Ik buig me naar voren en geef hem een kus. “Ik blijf voor altijd bij je. promis” Fluister ik tegen zijn lippen aan. Een last lijkt van zijn schouders af te vallen. Hij glimlacht.

We zijn weer bij Harry zijn appartement. Hij slaapt nu niet meer bij Liam op zijn kamer. Zijn opa had hem geld gegeven. Daar van heeft Harry voor zichzelf een appartement gekocht. Ook op campus. En dicht bij mij. “Laan, is het goed als Louis en Elenor zo nog even langs komen” vraagt Harry vanuit de gang, waar hij aan het bellen was met Louis. “Natuurlijk, gezellig.” Antwoord ik. Harry komt de kamer weer in gelopen. “Ze zijn er over een kwartier.” Zegt hij. Ik knik. Hij komt op de bank zitten en ik kruip weer tegen hem aan.

Louis en Elenor zijn er al een tijdje. We zitten te kletsen en te lachen. Harry lacht de hele tijd. Hij heeft echt zo’n lach waarvan mijn knieën gaan knikken en mijn hart een sprongetje maakt. Als hij lacht om een grap van Louis klapt hij in zijn handen en dat is echt heel schattig. Elenor knipoogt naar me als ze ziet dat ik naar Harry aan het staren ben. “Harry, ik wil echt even wat tegen je zeggen. Ik vind dat Lana en Elenor het ook wel mogen horen.” Zegt Louis een beetje aangeschoten door het bier dat hij met Harry heeft gedronken. “Ik heb je de laatste tijd in een avond nog nooit zo veel horen lachen. Je bent weer helemaal Harry. Ik weet dat je nog wel een beetje in de problemen zit maar je bent er bijna uit. Ik heb echt het gevoel dat ik mijn beste vriend weer terug heb.” Zegt Louis. Ik kijk naar Harry. Hij vliegt Louis om zijn hals. Ik zie de tranen in zijn ogen staan. “Dankje Louis.” Zegt Harry zijn krakende stem. “Hazza huil je nou?” Vraagt Louis. “Ik hou van je BooBear.” Zegt Harry. “ik ook van jou, dude. Harry laat Louis los en komt naast me zitten. “allemaal door jou.” Fluistert hij in mijn oor. Net hard genoeg zodat de andere het ook kunnen horen. Harry drukt zijn lippen om de mijne. Zijn lippen smaken naar drank. Ik vind het niet erg, het blijven Harry zijn zachte lippen. Ik hoor ahw’s van Louis en Elenor komen. Harry haalt zijn lippen van de mijne. “Heb je Lana een van je liedjes al laten horen?” vraagt Louis aan Harry. Harry geeft Louis een trap als teken dat hij stil moet zijn. Ik denk na over Louis zijn vraag en ik nestel me tegen hem aan. Ik merk nu pas hoe moe ik ben. Mijn ogen vallen bijna dicht. “Babe, ga maar naar boven, slapen. Ik ruim dit nog heel even op en dan kom ik ook.” Zegt hij. Ik knik en loop de trap op. Ik ga mijn tanden poetsen en doe Harry zijn shirt aan. Ik wil onder de dekens van Harry zijn queensize bed gaan liggen als ik een schriftje op de tafel zie liggen. Ik loop naar het bureau en pak het schriftje. Op de voor kant is een muziek noot getekend. Ik hoor Harry al op de badkamer. Ik sla het schrift open en begin te lezen. Er staan liedjes is. Mooie teksten. Ik heb de eerste paar regels gelezen als de deur open gaat. Zijn hoofd word rood. Hij pakt het schrift van me af. “Heb je er al in gelezen?” Vraagt hij. Ik knik en ga op het bed zitten. “Kan je zingen?” vraag ik verbaast. “Nee.” Zegt Harry kort af. “Maar Louis zegt van wel.”ga ik tegen hem in. “Louis zegt wel meer.” Lacht hij. “wil je me iets laten horen?” vraag ik op mij liefst. “nee.” Zegt hij. Hij schud zij hoofd en daardoor gaan zijn krullen mee op en neer. “Jawel je moet.” Zeg ik. “Maar je moet beloven niet te lachen.” Zegt hij. “nee duh” ik rol met mijn ogen. Hij pakt zijn schriftje en bladert er doorheen. Hij lacht. “wat is er zo grappig?” vraagt ik. “Dit had ik geschreven nadat we het de eerste keer hadden gedaan.” Grijnst hij. Mijn mond valt open. “die wil ik horen.” Zeg ik. “Hoe heet die?” “Trudly, madly, deeply.” Antwoord hij. Hij slaakt een diepe zucht en kijkt me verlegen aan. De eerste klanken van zijn stem gaan door de kamer heen.

Am I asleep, am I awake, or somewhere in between?

I can't believe that you are here and lying next to me

Or did I dream that we were perfectly entwined

Like branches on a tree, or twigs caught on a vine?

Like all those days and weeks and months I tried to steal a kiss

And all those sleepless nights and daydreams where I pictured this

I'm just the underdog who finally got the girl

And I am not ashamed to tell it to the world

Truly, madly, deeply, I am

Foolishly, completely fallin'

And somehow, you caved all my walls in

So baby, say you'll always keep me

Truly, madly, crazy, deeply in love with you

Zijn stem stopt met zingen. Zijn stem klinkt zo mooi. Zo helder. Dat hij daar niks mee doet. Zijn ogen zoeken de mijne. “H-heb je dat voor m-mij geschreven?” vraag ik. Hij knikt. “Bijna al deze liedjes zijn voor jou geschreven.” Zegt hij met blozende wangen. “D-de tekst is zo mooi.” Stotter ik. “Harry, jou stem is echt prachtig.” Zeg ik dan. Hij schudt zijn hoofd van nee. Ik geef hem een speelse klap tegen zijn hoofd. “Jawel het was perfect.” En ik geef hem een kus op zijn lippen. Samen gaan we onder de dekens liggen. Zijn stem was zo mooi. Dat Louis me dat niet eerder vertelt heeft. Het mocht vast niet van Harry. Ik giechel, de tekst was precies het zelfde als wat ik dacht die ochtend. Ik ben echt heel heel erg verliefd, op deze rare jongen Harry Styles. Langzaam val ik in zijn armen in slaap.

{A/N Beetje cliché i know. Maar ja hoort er ook bij ;) Vote pleasexx}