Promises {dutch Harry Styles Fanfiction}

016

016

LANA'S POV

"Hier." Harry komt binnen met een stapel kleren. "Kies zelf maar uit." "Dankjewel, wat doe jij aan?" Vraag ik. Harry gniffelt. "Niks bijzonders. Dit?" "Harry, je hebt geen shirt aan.." Giechel ik. "Ik ga even naar de badkamer me klaar maken." en ik loop de kamer uit. Ik bekijk de stapel kleren en pak een strakke spijkerbroek en een leuke roze kante topje. Ik kijk de badkamer rond op zoek naar de borstel. Ik zie een krultang liggen. Ik krul mijn haren en doe de voorste plukjes naar achteren. Mijn make-up spullen liggen nog in de kamer, dus ik maak me daar wel op. Ik kom de kamer binnen en plof op het bed neer. "Je ziet er mooi uit" Zegt Harry. Ik glimlach, ga op het bed zitten en begin me op te maken. Harry kijkt me met een afkeurende blik aan. Vragend kijk ik op. "Je moet geen make-up op doen, dat is echt zonde." zegt hij dan. "Haha, hoezo? Ik moet er toch een beetje fatsoenlijk uitzien.." Lach ik. "Je bent echt heel mooi, en door die make-up word je alleen maar nep." Hij kijkt me serieus aan en ik schiet in de lach. Ik ga rustig door en Harry zucht. "Van wie was die krultang die in de badkamer lag?" Vraag ik om de stilte te verbreken. Harry zijn ogen schieten mijn kant op. Hij schrikt. Waarom schrikt hij? "uhmm, van mij." zegt hij met een hoofd zo rood als een tomaat. Hij loopt naar het bed en gaat naast me zitten. "Hahahaha, waarom heb jij een krultang nodig?" Vraag ik lachend. "Nou kijk, soms zit mijn haar echt niet g-goed. en dan p-pak ik wel eens dat ding." stottert Harry met een knal rood hoofd. Ik begin kei hard te lachen. "een jongen met een krultang. Hahaha, hoe heb ik zo diep kunnen zinken hahahaha." Harry gooit een kussen naar me. Nadat ik ben uitgelachen zijn onze gezichten heel dicht bij elkaar. "Het is wel schattig." fluister ik. "shut up." Grinnikt Harry. Ik geef hem snel een kus en ga weer veder met mijn make-up. Harry ligt op het bed en staart naar het plafond. Hij heeft een kussen tegen zijn buik gedrukt. Ik staar hem aan. Hij is zo schattig. Ik kuch. "Ik ben klaar, zullen we gaan?" Vraag ik. "Of moet je je haar nog krullen?" Harry kijkt me met een vuile blik aan en schiet daarna in de lach.

Ik friemel zenuwachtig aan de rits van mijn blauwe jas. Wat als ze me niet leuk vinden of ik heel anders ben dan die meiden en ik over niks kan mee praten. "Je bent zenuwachtig hé?" Vraagt Harry met een grijns. "Ja... Haal die grijns van je smoel want dit is echt niet leuk." zeg ik met een bibberende stem. Harry zet zijn auto aan de kant van de weg en pakt mijn hand vast. "Even luisteren jij. Jij bent mijn eerste echte vriendin. De jongens weten dat je heel speciaal voor me bent, dus ze zullen erg hun best doen om het je naar je zin te krijgen. ik vind het ook spannend hoor. ik bedoel ik weet dat ze je sowieso leuk gaan vinden. Maar ik wil dat jij hen ook leuk vind!' Zegt Harry. "het zijn echt hele lieve jongens. En Perrie is echt zo lief. Die is zo open en houd meteen van iedereen. Ze heeft zelf een dag met een zwerver geleefd omdat ze hem zielig vond. Elenor is gewoon een vrouwelijke Louis en die hebben met z'n 2e heel veel humor. Zayn is een beetje mysterieus maar als hij eenmaal een biertje opheeft kan je echt met hem lachen. Niall heeft een super aanstekelijke lach en eet alles wat los en vast ligt. En Liam, nou ja Liam ken je wel. De daddy" lacht Harry. "Het word super gezellig Lana, en ze vinden je vast lief. Ik vind dat in ieder geval wel." Harry drukt een kus op mijn voorhoofd. Zijn ogen staren in de mijne. Hij leunt naar voren om me te zoenen en trekt me bij hem op schoot. Ik sla mijn benen om Harry zijn boven lichaam heen en we gaan helemaal op is de kus. "En een beetje ontspannen?" Vraagt Harry met een grote gijns. Ik geef hem een tik en knik. Zijn speech heeft geholpen. En we rijden naar Zayn zijn huis.

*dingdong* Harry belt aan. Nu we zo voor de deur staan ben ik toch wel een beetje zenuwachtig. Ik hoor gelach van binnen. Harry zucht. "stelletje dove.." en hij belt nog een keer aan. Ik hoor de tussen deur open gaan. Ik zie witten haren met roze plukken er door heen. De deur gaat open en 2 vriendelijke ogen kijken me aan. "Heey Hazza!" en ze geeft Harry een knuffel. "Dus dit is Lana?" Harry knikt en kijkt naar zijn voeten. Hij is verlegen. Ik steek mijn hand uit. "Lana" zeg ik. "hoihoi, ik ben Perrie. Ik heb al zo veel over je gehoord. Harry was helemaal weg van je de eerste avond in het restaurant." Harry geeft Perrie een schop. Grijnzend. Perrie begint te lachen. "Maar kom binnen Lana, we gaan het zo gezellig hebben!" Ik glimlach en hang mijn jas op. Gelukkig Perrie is echt een schat van een mens. Nu nog hopen dat de rest me ook mag. En ik loop de kamer binnen...