Promises {dutch Harry Styles Fanfiction}

005

Nog even korte chapter.

HARRY'S POV

Ik lig in bed, te denken aan haar blauwe ogen. Haar mooie blauwe ogen. Ik ben nu in de campus, ik heb een kamergenoot , Liam Payne. Nice guy. Een nadeel, hij trekt veel met Lana op. Ik weet wat ze van me denkt. Ik ben een rare ex-junk. Die met ieder meisje het bed in duikt. Dit keer is het anders. Als ik Lana zie… dan, dan. Maakt mijn hart een sprongetje en bloos ik. Ik kwam haar vandaag nog tegen in de supermarkt. Ik het gevraagd of ze mee wil naar het feest morgen. Liam zegt dat het gaaf gaat worden. Nu wel, als Lana komt. Rachel en ik hebben afgesproken morgen te gaan zwemmen in het meer, hier in de buurt. Als klein kind ging ik er vaak naar toe. Mijn opa woonde hier. It’s a place beautiful, a place peaceful. Er komen niet zo veel mensen op die plek. Soms een paar kinderen met ouders in het weekend. Ik verheug me op morgen. Dan ga ik Lana zien. Ik bedenk me nu dat ik al 2 dagen niet meer aan de drugs heb gedacht. Ik bel mijn moeder op om te vertellen dat alles goed gaat. Ze is bezorgd ik hoor het aan haar stem. Ik bijt op mij lip om niet te gaan huilen. Ik zou willen dat ik nu gewoon bij mijn moeder was. Jongens van de campus zullen me wel raar gaan vinden omdat ik zo veel om mijn moeder geef. Maar ik ben altijd al een moeder kindje geweest, zeker nadat mijn vader ons verliet en ze me heeft geholpen. Geholpen met alles. Ik slaap in een groot shirt van mijn  moeder, het ruikt lekker. Normaal als ik niet kon slapen kroop ik bij mijn moeder in bed, nu moet ik het zelf doen. Ik kan dat. Ik kan voor mezelf zorgen, een normaal leven krijgen en een normale vriendin, niet zo iemand als…… Mijn ogen zakken langzaam dicht en val in een diepe slaap.

LANA’S POV

Gelukkig, we gaan Liam ophalen voor dat we naar het meer gaan. Liam stapt achter in de auto, naast Rachel. Ik zit voor naast Harry. Ik ga schuin zitten, met mijn knieen opgetrokken, zodat ik rachel nog net op de achterbank kan zien zitten. Harry consentreet zich op de weg. De radio staat zachtjes aan. Harry trommelt met zijn vingers op het stuur. Het puntje van zijn toch hangt uit zijn mond. Hij heeft een zwarte zwembroek aan een grijze beanie op waardoor er een paar bruine krullen er onder vandaan floepen en een zwart strak shirt waardoor je zijn sixpack goed kan zien. Mij blik blijft hangen. Ik kijk er naar. Ik houd mijn adem in. Mijn blik gaat naar zijn tattoes. Een schip op zijn rechter schouder. Boven zijn laag uitgesneden shirt komen twee vogels vandaan. Ik vind ze mooi. Harry kijkt me aan. Een grijns een hele grote grijns komt op zijn gezicht. ‘like what you see, babe?’ vraagt hij plagend. Zijn ogen twinkelen, en door zijn grijns ontstaan er schattige kuiltjes in zijn wangen. Ik lach, en draai mijn hoofd naar rachel. Ze geeft me een knipoog. Ik giechel. Ik merk nu pas dat Liam de hele tijd al zit te kijken. Hij kijkt me teleur gesteld aan.

Eindelijk zijn we er dan. Een mooi meer. Over witte bloemen, een klein beekje met een bruggetje. Er vliegen vlinders rond. Het is net een paradijs, zo mooi. We zijn allemaal even spraken loos en lopen in stilte achter Harry aan. “kom, we gaan zwemmen’ Rachel verbreekt de stilte. En doet snel haar kleren uit. Harry doet haar na. Samen springen de lachend in het water. Ik leg mijn handdoek neer en Liam komt naast me zitten. ‘wil je niet zwemmen?’vraagt hij. ‘Nee, ik kijk wel even toe.’ Zeg ik verbitterd als Rachel en Harry steeds dichter bij elkaar gaan staan. ‘zeker?’vraagt Liam. “nee, haha, kom ga mee!’ zeg ik. Ik doe langzaam mijn kleren uit. Uit mijn oog hoeken zie ik Harry kijken. Hij bloost, glimlacht en gaat snel onderwater. Mijn hart gaat als een gek zo snel, ik ben waarschijnlijk helemaal rood. En dan spring ik snel met Liam het water in.